به گزارش خبرآنلاین، به نقل از روزیاتو، توپولف تو-۱۶۰ (Tupolev Tu-160) در ناتو به نام Blackjack مشهور شده، سنگین‌ترین بمب‌افکن ساخته‌شده تاکنون محسوب می‌شود.

نزدیک‌ترین رقیب توپولف تو-۱۶۰ در آمریکا، بمب‌افکن بی-۱بی لنسر (B-1B Lancer)‌ است که شاید ظرفیت حمل و سرعت کمتری داشته باشد، اما مزایای خودش را دارد. برای مثال، لنسر تجربه رزمی به مراتب بیشتری نسبت به Tu-160 داشته، در حالی که تو-۱۶۰ اولین استفاده عملیاتی خود را در سال ۲۰۲۵ تجربه کرد.

ایالات متحده در دهه ۱۹۷۰ میلادی بی-۱بی لنسر را طراحی کرد که به آن لقب The Bone داده‌اند. این هواپیما یک بمب‌افکن استراتژیک با قابلیت نفوذ عمیق و ظرفیت حمل بالای بمب است. شوروی‌ متوجه این موضوع شد و در پاسخ، تو-۱۶۰ را توسعه داد؛ اولین پرواز این هواپیما در سال ۱۹۸۱ انجام شد، اگرچه تا سال ۱۹۸۷ آن را به خدمت ارتش نگرفتند. روی کاغذ، تو-۱۶۰ به مراتب بهتر از بی-۱بی لنسر است و ظرفیت حمل بار آن بیش از ۴.۵ تن از بمب‌افکن آمریکایی بیشتر است.

با حداکثر وزن برخاست حدوداً ۲۷۵ تن، تو-۱۶۰ سنگین‌ترین و بزرگ‌ترین هواپیمای رزمی ساخته شده تاکنون به حساب می‌آید. این هواپیما به لطف چهار موتور توربوفن با پس‌سوز Kuznetsov NK-32 خود می‌تواند به سرعت ۲.۰۵ ماخ برسد (بمب‌افکن بی-۱بی لنسر حداکثر سرعت ۱.۲ ماخ دارد). از زمان معرفی در دهه ۱۹۸۰، تو-۱۶۰ به‌روزرسانی شده تا برد آن به حدود ۱۲٬۲۹۶ کیلومتر و ظرفیت حمل بار آن به تقریباً ۴۰ تن افزایش یابد.

علاوه بر سلاح‌های هسته‌ای، تو-۱۶۰ قادر است موشک‌های کروز را نیز حمل و پرتاب کند. در ابتدا ۳۵ فروند از این بمب‌افکن‌ها ساخته شد، اما روسیه کارخانه تولید تو-۱۶۰ را گسترش داده و در حال تولید بیشتر است. در ژوئن ۲۰۲۵، روسیه استفاده عملیاتی از تو-۱۶۰ موجود خود در اوکراین را آغاز کرد، که اولین کاربرد عملیاتی این بمب‌افکن از زمان معرفی آن بود.

با وجود اینکه تو-۱۶۰ ظرفیت حمل بار بیشتری دارد و سریع‌تر از بی-۱بی است، چیزی که بی-۱بی را از تو-۱۶۰ متمایز می‌کند، وجود تنوع در سلاح‌هایی است که می‌تواند آن‌ها را حمل نماید. بی-۱بی می‌تواند ۸۴ بمب حدود ۲۲۷ کیلوگرم یا ۲۴ بمب حدود ۹۰۷ کیلوگرم یا ۸ مین دریایی Quick Strike هر کدام با وزن حدود ۹۰۷ کیلوگرم را حمل کند. همچنین قابلیت حمل ۳۰ بمب خوشه‌ای از انواع مختلف یا ۳۰ سامانه پرتاب مهمات اصلاح‌شده برای جبران اثر باد را دارد. 

در زمینه موشک‌، بی-۱بی می‌تواند تا ۲۴ موشک AGM-158A و همچنین انواع دیگر تسلیحات مرگبار را پرتاب کند. به طور کلی، نیروی هوایی آمریکا بیش از ۴۰ سال است که از بی-۱بی استفاده می‌کند و این بمب‌افکن به عنوان یک دارایی استراتژیک قابل اعتماد شناخته می‌شود. همین موضوع به این بمب‌افکن در مقایسه با تو-۱۶۰ برتری می‌دهد، که تاکنون به ندرت مورد استفاده عملیاتی قرار گرفته است.

۵۸۵۸