به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اسپیس، این حلقه ها می‌توانند پایه و اساس مکانیسمی باشند که انفجارهای شدید و معمول خورشید را به وجود می آورند.

کول تامبوری از دانشگاه کلورادو بولدر در بیانیه ای نوشت: این لحظه ای تاریخی در علم خورشیدشناسی است. ما بالاخره خورشید را در مقیاسی که در آن کار می کند، می بینیم.

شعله های خورشیدی زمانی ایجاد می‌شوند که خطوط میدان مغناطیسی که از جو بیرونی خورشید، یعنی تاج خورشید، عبور می‌کنند، کشیده شده و پاره می‌شوند در نتیجه این امر خطوط مغناطیسی انرژی را آزاد می کنند و سپس دوباره به هم متصل می‌شوند. این موضوع مدتی است که شناخته شده اما جزئیات مربوط به اتصال مجدد مغناطیسی و فوران‌های خورشیدی هنوز نیازمند پژوهش‌های بیشتری است.

تلسکوپ مذکور اکنون از صدها رشته از حلقه‌های تاج خورشیدی عکس گرفته که به‌طور میانگین تنها ۴۸.۲ کیلومتر عرض دارند و برخی از آن‌ها ممکن است به باریکی ۲۱ کیلومتر باشند. این اندازه‌ها در مرز توان تفکیک این تلسکوپ قرار دارند .

نقش این حلقه‌های کوچک در فرآیند اتصال مجدد مغناطیسی هنوز کاملاً روشن نیست، اما اکنون که دانشمندان مطمئن شده‌اند این حلقه‌ها وجود دارند، می‌توانند آن‌ها را در مدل‌های خود از نحوه عملکرد خورشید وارد کنند. ممکن است این حلقه‌های کوچک، بلوک‌های بنیادی ساختار مغناطیسی خورشید باشند که باعث ایجاد فوران‌های خورشیدی می‌شوند.

نقش این حلقه‌های کوچک در فرآیند اتصال مجدد مغناطیسی هنوز کاملاً روشن نیست، اما اکنون که محققان مطمئن شده‌اند این حلقه‌ها وجود دارند، می‌توانند آن‌ها را در مدل‌های خود از نحوه عملکرد خورشید وارد کنند. ممکن است این حلقه‌های کوچک، بلوک‌های بنیادی ساختار مغناطیسی خورشید باشند که باعث ایجاد فوران‌های خورشیدی می‌شوند.