عصر ایران؛ فواد شمس - دولت جدید کره جنوبی به رهبری "سئول لی جائه‌میونگ" تلاش دارد میان واشنگتن، پکن و پیونگ‌یانگ؛ معادله سه‌وجهی متعادل ایجاد کند.
انتخاب لی جائه‌میونگ به‌عنوان رئیس‌جمهور جدید در سئول و بخش جنوبی شبه جزیره کره، معادلات سیاست خارجی این کشور را دچار تغییر و تحولات عمده کرده که قابل تامل است. سئول که همواره در طول تاریخ میان دو قطب آمریکا و چین در نوسان بوده الان تلاش دارد از زیر سایه سنگین آمریکا خارج شود. همچنین می‌خواهد با خواهران و برادران هم‌خون و هم فرهنگ شمالی‌اش رابطه بهتری برقرار کند و از وضعیت جنگیِ ناتمام بیش از ۷۰ ساله خارج شود و رابطه مسالمت‌آميزتری ایجاد کند.
بر همین مبنا سئول اکنون در حال ترسیم راهبردی است که از یک سو امنیت ملی و اتحاد سنتی با واشنگتن را حفظ کند و از طرف دیگر منافع اقتصادی‌اش با پکن را تامین کند. از این دو مهمتر رو به کاهش تنش با پیونگ‌یانگ برود.
لی در نخستین دیدار رسمی خود با دونالد ترامپ در واشنگتن، بر تداوم اتحاد نظامی-امنیتی با آمریکا تأکید کرد. او تلاش دارد اطمینان دهد که چتر امنیتی آمریکا همچنان سایه بالا سر سیاست دفاعی کره‌جنوبی بماند. همچنین همکاری‌های مشترک در حوزه صنایع دفاعی، انرژی هسته‌ای غیرنظامی و حتی صنعت هوافضا را با آمریکا در این چارچوب توسعه دهد.
با این حال، لی به‌خوبی می‌داند که اتکای بیش‌ازحد به واشنگتن می‌تواند هزینه‌های اقتصادی و سیاسی سنگینی برای کشورش همراه باشد؛ به همین دلیل او اتحاد را ادامه می‌دهد اما سعی دارد از تبدیل‌شدن به «مهره‌ای منفعل در رقابت آمریکا و چین» پرهیز کند.
چین بزرگ‌ترین شریک تجاری کره‌جنوبی است و هرگونه سهل‌انگاری در این مورد می‌تواند لطمه‌ای جدی به اقتصاد صادرات‌محور سئول وارد کند. برخلاف رویکرد دولت پیشین که فاصله‌گیری آشکار از پکن و نزدیکی بیشتر به واشنگتن را دنبال می‌کرد، لی تلاش دارد راهی میانه در پیش گیرد. او در چارچوب سیاست موسوم به «خطرزدایی اقتصادی» می‌کوشد ضمن کاهش آسیب‌پذیری در برابر فشارهای چین، همکاری اقتصادی را حفظ کند.
این نگاه عمل‌گرایانه، نه به معنای بی عملی کامل بلکه نوعی «موازنه متعادل» است که بتواند سئول را از گرفتارشدن در صف‌بندی سخت ابرقدرت‌ها نجات دهد. آن هم در جهانی که ترامپ هر لحظه می‌خواهد در گوشه‌ای از آن تنش و درگیری درست کند.
سخت‌ترین بخش سیاست خارجی سئول، همسایه شمالی‌اش است. لی در حرکتی عاقلانه برای رفع سوءتفاهمات، دستور داد پخش پیام‌های تبلیغاتی از بلندگوهای مرزی علیه همسایه شمالی قطع شود. این عمل از طرف پیونگ‌یانگ «قابل تقدیر» ارزیابی شد. حقیقت این است که روابط دو کره همچنان زیر سایه بی‌اعتمادی و زرادخانه هسته‌ای شمالی قرار دارد.
دولت تازه سئول این امید را دارد که از طریق گشودن کانال‌های ارتباطی و اقدامات اعتمادساز، از تشدید تنش جلوگیری کرده و شاید فضا را برای مذاکرات جدی‌تر در آینده فراهم کند.
کشور کره (جنوبی) تحت ریاست جمهوری جدید لی جائه-میونگ تلاش دارد مسیر خود را تغییر دهد و سیاست متوازن و مستقل‌تری اتخاذ کند.
کره (جنوبی) پس از استیضاح یون سوک-یول رهبر جدیدی دارد. رئیس‌جمهور لی جائه-میونگ سیاست خارجی متعادل‌تری را در پیش گرفته است — حفظ روابط نزدیک با آمریکا در عین حال تلاش برای بازسازی روابط با چین و بازگشایی محتاطانه گفت‌وگو با کره شمالی.
رئیس جمهوری جدید در دیدار با ترامپ در واشنگتن رویکرد نوینی اتخاذ کرده. همچنین همزمان فرستادگانی به پکن فرستاده است که نشان‌دهنده تغییر از رویکرد صرفاً متمرکز بر آمریکا است.
لی نشان داده که تمایل کمتری دارد تنها به عنوان متحد دست بسته و گوش به فرمان آمریکا به نظر برسد. او بیشتر برای رسیدن به استقلال استراتژیک کشورش تلاش می‌کند. وقتی ترامپ می‌گوید، «چه خبر است؟» منظورش این است که «چه بر سر دولت عروسکی ما در کره جنوبی آمده است؟»
سیاست خارجی لی جائه‌میونگ را می‌توان نوعی «عمل‌گرایی محتاطانه» توصیف کرد؛ او اتحاد با آمریکا را ستون فقرات امنیتی کشور می‌داند اما در عین حال رابطه اقتصادی با چین را هم پر اهمیت ارزیابی می‌کند. همزمان با حرکات نمادین به سوی گفت‌وگو با پیونگ‌یانگ دست دراز کرده. در شرایطی که شبه‌جزیره کره یکی از حساس‌ترین نقاط ژئوپلیتیک جهان باقی مانده است، موفقیت یا شکست این راهبرد می‌تواند نه‌تنها آینده این شبه جزیره بلکه موازنه قدرت در شرق آسیا را نیز شکل دهد.
