به گزارش خبرنگار تابناک، روزهایی بود که مخاطبان هیات مکتب‌الزهرا (س) در حسینیه پنبه‌چی با مرثیه‌خوانی حاج‌محمدرضا طاهری با سبک و حال و هواهای سال‌های جنگ و دفاع مقدس گریه می‌کردند و سینه می‌زدند. این‌میان گاهی حاج‌محمود کریمی به‌عنوان دوست و رفیق طاهری نیز به پنبه‌چی می‌آمد و یا میانداری می‌کرد یا شعر و نوحه‌ای می‌خواند. این‌اتفاق در سال‌های پایانی دهه ۱۳۷۰ و ابتدای دهه ۸۰ می‌افتاد.
یکی از نوحه‌هایی که کریمی به همین‌ترتیب در پنبه‌چی خواند، مربوط به ماه صفر ۱۳۷۸ و شب شهادت امام حسن مجتبی (ع) است. کریمی در این‌نوحه که با سبک واحد خوانده شده، یکی از اشعار معروف هیاتی‌ها درباره امام حسن (ع) را خواند که هم به‌صورت شعر و مدح و هم به‌صورت نوحه و سینه‌زنی و حتی در مجالس مولودی و جشن خوانده شده و می‌شود.
پیش از این مطالب زیر در پرونده «نوحه‌های قدیمی» منتشر شده‌اند:
* «نوحه‌های قدیمی: چشمان ماه و خورشید و کوکب/محو جمال طفلان زینب»
* «نوحه‌های قدیمی: خاک گرم کربلا لاله‌گون گردید/نوگل باغ حسن غرق خون گردید»
* «نوحه‌های قدیمی: زینبم جان اوستی یم جانانی گوزلر گوزلریم/مرثیه‌ای از نوارکاست «زینب زینب»»
* «نوحه‌های قدیمی: می‌روی می‌بری جانم از پیکرم/کمی آهسته‌تر هستی مادرم»
* «نوحه‌های قدیمی: شد علمدار کاروان یکَه بانوی قهرمان»
* «نوحه‌های قدیمی: یا اخا دستی برون از خاک کن/اشک چشم زینب‌ات را پاک کن»
***
در ادامه نوحه قدیمی «ای دل دلشکستگان عاشق و مبتلای تو» را برای امام حسن مجتبی (ع) می‌شنویم:
