اگر سال گذشته و بعد از قهرمانی نوجوانان آمریکا احساس خطر نکردیم، حالا همه از آمریکایی می‌گویند که نسل جدیدش می‌تواند المپیک لس‌آنجلس را به میدانی تماشایی و یکسویه برای خود تبدیل کند. حالا دیگر صحبت از زاگرب و نسل پیر آمریکایی‌ها نیست؛ هم از المپیک LA حرف می‌زنند.
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، از سال گذشته تا امروز، کشتی آزاد ایران در دو رده سنی نوجوانان و جوانان چهار عنوان نایب‌قهرمانی داشته که در همه‌ی آنها، آمریکا بر سکوی قهرمانی قرار گرفته است.
سال گذشته رقابت‌های کشتی آزاد نوجوانان قهرمانی جهان در شهر امان اردن به انجام رسید که شاگردان بهنام احسانپور -که البته خودش پیش از مسابقات از سِمتش برکنار شده بود- با ۲ مدال طلای ابوالفضل شمسی‌پور در وزن ۷۱ کیلوگرم و رضا افشار در وزن ۸۰ کیلو، ۲ مدال نقره امیرعباس رمضانی در وزن ۴۵ کیلوگرم و امیرعباس علیزاده در وزن ۴۸ کیلوگرم و ۲ مدال برنز امیررضا علیپور در وزن ۹۲ کیلوگرم و ابوالفضل محمدنژاد در وزن ۱۱۰ کیلوگرم به عنوان نایب قهرمانی جهان رسید. آمریکای ۱۵۲ امتیازی قهرمان شد و ایران با ۱۳۲ امتیاز نایب قهرمان جهان، قرقیزستان هم با ۱۰۴ امتیاز در جایگاه سوم قرار گرفت.
امسال هم در رقابت‌های کشتی آزاد نوجوانان جهان که ۱۰ تا ۱۲ مرداد در شهر آتن یونان برگزار شد، شاگردان عباس حاج‌کناری بدون آنکه طلایی به دست آورند، با پارسا طهماسبی در ۴۵ کیلو، سینا بوستانی در ۴۸ کیلو، آرشام وهابیان در ۷۱ کیلو، محمدپارسا کرمی در ۸۰ کیلو و امیرعلی علیزاده در ۹۲ کیلوگرم به مدال نقره و با مرتضی حاج ملامحمدی در ۶۵ کیلو و امیرحسین نقدعلی پور در وزن ۱۱۰ کیلوگرم به مدال برنز رسیدند و بار دیگر تیم ایران پایین‌تر از آمریکا قرار گرفت. آمریکایی‌ها با ۱۵۴ امتیاز و ایران با ۱۵۰ امتیاز قهرمان و نایب قهرمان جهان شدند و قزاقستان با ۹۱ امتیاز رده سوم را از آن خود کرد.
رقابت‌های جوانان جهان سال گذشته هم با نایب قهرمانی ایران تمام شد. تیم غلامرضا محمدی ۱۶ تا ۱۸ شهریورماه ۱۴۰۳ در شهر پونته ودرا اسپانیا در حالیکه علی خرمدل در ۶۵ کیلو، علی رضایی در ۷۴ کیلو، امیررضا معصومی در ۱۲۵ کیلو ۳ مدال طلا، ابراهیم خواری در ۶۱ کیلو مدال نقره و علی کرمپور در ۷۰ کیلو، مهدی یوسفی در ۷۹ کیلو و ابوالفضل رحمانی در وزن ۸۶ کیلوگرم مدال برنز به دست آوردند، با ۱۶۰ امتیاز پایین‌تر از آمریکای ۱۷۵ امتیازی نایب قهرمان جهان شد و ژاپن هم با ۹۵ امتیاز در رده سوم قرار گرفت.
امسال هم مسابقات کشتی آزاد جوانان جهان طی روز‌های ۲۶ تا ۲۹ مرداد ۱۴۰۴ در شهر ساموکوف بلغارستان برگزار شد و در پایان تیم ایران با یک مدال طلا، ۲ نقره و ۲ برنز، با کسب ۱۱۱ امتیاز سوم شد. در حالیکه آمریکا با ۱۸۵ امتیاز و قزاقستان با ۱۱۲ امتیاز اول و دوم شده بودند. برای تیم ایران مهدی یوسفی در ۷۹ کیلو طلا، اهورا خاطری در ۶۱ کیلو و ابوالفضل محمدنژاد در ۱۲۵ کیلو نقره و ابراهیم الهی در وزن ۷۰ کیلوو ابوالفضل رحمانی در ۸۶ کیلو صاحب مدال برنز شدند.
کشتی ایران در حالیکه طی سال گذشته و امسال در هیچ رده سنی کشتی آزاد، قهرمان جهان نشده که امتیاز روس‌ها هم در رده‌بندی نهایی لحاظ نشده است. یعنی همین امسال اگر روس‌ها امتیازشان در جدول محاسبه می‌شد، تیم غلامرضا محمدی حتی روی سکو هم نمی‌رفت و از آن دردناک‌تر باخت‌های متوالی کشتیگیرانمان مقابل روس‌ها و آمریکایی‌ها بود، فینال اهورا خاطری و کشتی‌گیر آمریکایی را هم به نوعی باید تیر خلاص ماجرا دانست. جایی که پدیده کشتی ایران، در فینال ۱۰ بر صفر به حریف آمریکایی می‌بازد.
عرشیا حدادی در ۵۷ کیلو ۶ بر ۱ مغلوب ماگومد اوزدمیروف از روسیه شد. اهورا خاطری در ۶۱ کیلو هرچند کشتی‌گیر روس (ادلان سایتی‌یف) را ۳ بر یک برد، اما در فینال ۱۰ بر صفر به مارکوس بلیز آمریکایی باخت.علی‌اصغر تات در ۶۵ کیلو ۱۰ بر ۹ مغلوب آمال ژاندوبایف از روسیه شد. ابراهیم الهی در ۷۰ کیلو ۲ - ۲ مغلوب پیتر دوک آمریکایی شد. در ۷۴ کیلو محمدمهدی ممیوند ۹ بر ۸ به رائول کاسوی ایتالیایی باخت.
تنها طلایی کشتی آزاد ایران در جهانی بلغارستان، مهدی یوسفی بود که هم روس را برد و هم کشتی‌گیر آمریکایی را. او در نیمه‌نهایی ۱۵ بر ۷ سعید سعیدولوف از روسیه را شکست داد و در فینال ۸ بر ۶ از سد ویلیام هنکل آمریکایی گذشت و به مدال طلا رسید.
در ۸۶ کیلو ابوالفضل رحمانی که در چرخه بزرگسالان رقیب کامران قاسم‌پور بود و کشتی نزدیکی هم با او گرفت، در نیمه‌نهایی ۵ - ۵ مغلوب ماکسول مکنلی از آمریکا شد. توحید نوری در ۹۲ کیلو ۳ بر ۱ به گادجی مراد گادجی باتیروف از روسیه باخت. عرفان علیزاده در ۹۷ کیلو ۷ بر ۵ مغلوب نیکولاس کاراوانوس از یونان شد. در ۱۲۵ کیلوگرم هم ابوالفضل محمدنژاد بدون برخورد با کشتی‌گیران روس و آمریکایی، در فینال ۴ بر ۱ مغلوب یدیگه کاسیمبک از قزاقستان شد.
در واقع از ۵ مصاف مستقیم کشتی ایران و روسیه در جوانان جهان، ۳ باخت و ۲ برد عاید ایران شد و از ۴ کشتی مستقیم با آمریکایی‌ها، فقط مهدی یوسفی حریفش را شکست داد و ۳ نفر تن به شکست دادند. البته که در ۶۵ کیلوگرم کشتی‌گیر آمریکایی به صورت غیرمستقیم کشتی‌گیر ایران را حذف کرد. ژاندوبایف روس بعد از غلبه بر اصغر تات مغلوب نماینده آمریکا شد تا تات از دور رقابت‌ها حذف شود.
اما تیم جوانان آمریکا با ۵ طلا، یک نقره و ۲ برنز و یک عنوان پنجمی توانست ۱۸۵ امتیاز جمع کند و در واقع تنها کشتی‌گیر ۵۷ کیلوگرم آنها بود که امتیازی نگرفت، در حالیکه تیم ایران ۵ اوتی داشت.
کشتی رده‌های سنی ایران طی این دو سال، با بهنام احسانپور، عباس حاج‌کناری و مربی کارکشته‌ای، چون غلامرضا محمدی در مسابقات دو رده سنی نوجوانان و جوانان شرکت کرده و قهرمان جهان نشدیم. موضوع نگران‌کننده اصلی هم مسئله مربیگری کشتی آزاد در ایران است. کدام نام جدید و البته اثرگذاری در این سال‌ها به مربیان ما اضافه شده‌اند؟ جز نام‌های تکراری و جابه‌جایی از بزرگسالان به جوانان، از جوانان به نوجوانان و بالعکس.
از جمع مربیانی، چون رضا یزدانی، کمیل قاسمی، حسن رحیمی، احسان لشگری، صادق گودرزی، مجید خدایی، مهدی تقوی و... از کدامیک توانستیم یک مربی درجه یک در سطح سرمربیگری تیم‌های ملی بسازیم؟ کدامیک آمدند و ماندند؟ اینطور که پیداست کشتی آزاد ایران در چرخه باطلی از مربیان افتاده و به قحطالرجال دچار شده است و این حتی بیشتر از آمریکایی که در حال ساخت نسل ترسناکی برای المپیک ۲۰۲۸ است، هراسناک به نظر می‌رسد.
در المپیک پاریس که روس‌ها نبودند و نسل درخشان قبلی آمریکایی‌ها پیر و ناکارآمد شده بودند، کشتی آزاد ایران از سه فینالش حتی یک طلا هم نگرفت، حالا در المپیک بعدی که در آمریکا برگزار می‌شود و میزبان سرمایه‌گذاری فوق‌العاده‌ای روی تیم‌های پایه‌اش داشته و قطعاً آنها فاینال ایکس ۲۰۲۸ را به سود خود خواهند کرد، آیا دست کشتی آزاد ایران به طلا خواهد رسید؟
در همین جهانی جوانان اخیر در بلغارستان، دو چهره آشنا نظر‌ها را به خود جلب کردند، در این دو سه سالی که جی‌دن کاکس -رقیب علیرضا کریمی و کامران قاسم‌پور- کشتی را کنار گذاشته بود، در رده‌های پایه کار کرد و تیم‌هایش قهرمان جهان شدند، حالا به او دیوید تیلور هم اضافه شده، مردی که هم حسن یزدانی ما و هم کامران قاسم‌پورمان را شکست داد و امسال در بلغارستان یکی از اعضای تیمی بود که مقتدرانه و با اختلاف فراوان نسبت به دیگر رقبا، قهرمان جهان شد.
آمریکایی‌ها از همه بضاعت و پتانسیل‌شان در مسیر طلا‌های ناب المپیک بعدی استفاده می‌کنند، اما در کشتی آزاد ایران، حالا به کدام مربی می‌توانیم دلخوش باشیم که اقتدار را بار دیگر به کشتی ما بازگرداند و اگر قهرمان بزرگسالان جهان نمی‌شویم، قهرمان رده‌های پایه شویم.
اصلاً آمریکا به کنار، ژاپنی‌ها هم اگر تیم کامل به قهرمانی جهان می‌آوردند و اساساً جهانی‌ها برای‌شان اولویت بود، آنها هم قطعاً با اختلاف از کشتی ما بالاتر قرار می‌گرفتند. نگاه ژاپن، المپیکی است. در المپیک‌ها طلا درو می‌کنند.
حالا شاید باتوجه به وضعیت موجود کشتی جهان که تیم بزرگسالان آمریکا تیم جالبی در سال ۲۰۲۵ نیست، روس‌ها همچنان امتیازشان محاسبه نمی‌شود، ژاپن اولویتش جهانی‌ها نیست، کشتی آزاد ایران امسال بتواند قهرمان جهان شود، اما روزگار سخت و نگران‌کننده‌ای طی سال‌های پیش‌رو در انتظار است؛ و از همه نگران‌کننده‌تر، وضعیتی که در کار مربیگری دچارش شده‌ایم و هیچ مربی جدیدی که در سطح تیم‌های ملی بوده و قصد همکاری هم داشته باشد، در کشتی‌مان نمی‌بینیم.
