به گزارش فوتبال 360، تراکتور در چارچوب هفته نخست رقابتهای لیگ برتر فوتبال ایران با نتیجه یک بر صفر مغلوب میهمان خود استقلال شد تا خیلی زود طعم تلخ نخستین شکست را بچشد. مدافع عنوان قهرمانی نمیتوانست در ورزشگاه یادگار و همچنین در حضور هوادارانش پذیرای رقیب پایتختنشین باشد اما بازهم نمیتواند این مساله را دلیل مناسبی برای نمایش ضعیفشان قلمداد کرد. تیم تحت هدایت اسکوچیچ مقابل آبیپوشان هیچ شوت داخل چارچوبی به ثبت نرساند.
تراکتور یک هفته پیش از مصاف با استقلال در لیگ، با ارائه نمایشی قابل قبول، بر این تیم چیره شد و کاپ قهرمانی سوپرجام را به ارمغان آورد. با این وجود در مصاف اخیر هیچ نشانهای از تیم روی فرم چند روز قبل نبود. تیتیها در نیمه نخست حرف خاصی برای گفتن نداشتند و توپ و میدان را به حریف خود سپرده بودند. آنها در 45 دقیقه دومی کمی اوضاعشان بهبود پیدا کرد اما دریافت گل، اوضاع را برایشان غمانگیزتر کرد.
شاگردان اسکوچیچ تلاش ویژهای برای جبران گل دریافتی نداشتند و تا پایان مسابقه مجموعا یکی 2 موقعیت داشتند که مهمترین آن همان ضربه خطرناک امیرحسین حسینزاده بود که با فاصله کم راهی اوت شد. گویا مدافع عنوان قهرمانی لیگ، هنوز پیروزی در سوپرجام را فراموش نکرده بود و با تمرکز و عطش لازم لیگ 25 را استارت نزد و مزد آن را هم گرفت. دقیقا نقطه مقابل آنها استقلالی بود که با انگیزه و برنامه به میدان آمد و سزاوارانه انتقام گرفت.
پس از کامبک در سوپرجام نامی از ریکاردو آلوز به میان نیامد. در آن مسابقه پرشورها حتی با وجود یک گل عقبافتادگی در اکثر دقایق بازی، موقعیتهای خوبی خلق کردند و استقلال را تحت فشار شدیدی قرار دادند و کسی بابت بازگشت بزرگ آنها حرفی از بیانصافی فوتبال به میان نیاورد. تیم اسکوچیچ مستحق پیروزی بود و به آن نائل شد. این بار اما ماجرا فرق میکرد. استقلال آنالیز بهتری انجام داده بود و تراکتور هم انگیزه دوئل قبلی را نداشت. آنها در خلق موقعیت به مشکل خورده بودند و حالا اسم ریکاردو آلوز به وضوح شنیده میشود. اگر او در زمین حاضر بود آیا تراکتور بازی را بدون شوت داخل چارچوب و با کمترین موقعیت ممکن تمام میکرد؟
یکی از دلایل ناتوانی تراکتور در فاز تهاجمی، فرم نهچندان خوب مهدی ترابی بوده است. بازیکنی که طی چند سال گذشته به همه نشان داده در ابتدای مسابقات کیفیت بالای مورد انتظار را ندارد و بهترین فرم خود را در نیمفصل دوم به منصه ظهور میگذارد. او پس از ترک پرسپولیس، در تراکتورِ لیگ 24 هم چنین سناریویی داشت و حالا هم شاهد این قضیه هستیم. او در 2 مصاف با استقلال حدود 2 ساعت در زمین حاضر بود و تقریبا هیچ کار خاصی انجام نداد و به خوبی توسط فاز تدافعی استقلال و خصوصا رامین رضاییان مهار شد.
وقتی تیبور هلیلولیچ به خدمت گرفته شد، بعضی با این تیتر به استقبال او رفتند که این بازیکن کروات قرار است جانشین ریکاردو آلوز باشد. در عمل و در 2 مصاف اخیر تراکتور اما خبری از حضور فیکس شماره هفت جدید آنها نبوده و تیبور در 2 جدال با استقلال به عنوان مهره تعویضی به زمین آمد و مجموعا حدود 50 دقیقه در زمین حاضر بوده است. هلیلوویچ در بازیهای پیشفصل هم چند گل زد و طی 2 مصاف اخیر نیز چشمههایی از تکنیک بالایش را به منصه ظهور گذاشته اما فعلا اسکوچیچ او را به ترکیب اصلی راه نداده است. شاید باخت به استقلال باعث شود تا مرد کروات هموطن خود را به ترکیب اصلی تزریق کند.
هنوز در ابتدای راه هستیم و طبیعی است که بازیکنان به مرز آمادگی نرسیده باشند. نفراتی چون ایگور پوستونسکی، مهدی هاشمنژاد و تومیسلاو اشترکالی در اصفهان نمایش درخشانی داشتند و کمک شایانی به پرشورها کردند تا جام قهرمانی دیگری به تالار افتخارات خود بیفزایند. همین نفرات اما در بنیاندیزل فروغ کافی نداشتند و ناامیدکننده ظاهر شدند. به نظر میرسد باید کمی به آنها زمان داد تا بتوانند مجددا در شرایط استاندارد و کمنوسانی قرار بگیرند.