به گزارش اقتصادنیوز، روز سه‌شنبه ۲۸ مرداد بازار ارز با پیامی روشن به پایان رسید: در غیاب محرک‌های سیاسی و اقتصادی تازه، دلار نه تمایل و نه توان عبور از محدوده ۹۳ هزار تومان را نشان داد.
اسکناس آمریکایی صبح را در نیمه بالایی این کانال آغاز کرد، حوالی ۹۳ هزار و ۸۰۰ تومان دیده شد و با شیبی ملایم عقب نشست تا سرِ آخر روی عدد ۹۳ هزار و ۵۰۰ تومان بسته شود؛ رفت‌وبرگشت‌هایی که بیش از هر چیز، «احتیاط ساختاری» معامله‌گران و غلبه منطق انتظار بر ریسک‌پذیری کوتاه‌مدت را منعکس می‌کند.
در چنین روزهایی نه الگوی پرشتاب صعودی شکل می‌گیرد و نه سقوط معنادار؛ قیمت‌ها در یک رِنج باریک نفس می‌کشند و بازیگران حرفه‌ای به جای تعقیب هیجان، به واکنش در برابر سطوح کلیدی بسنده می‌کنند.
توضیح این سکون نسبی را باید در ترکیب چند عامل جست‌وجو کرد.
نخست، تقویم سیاسی بیرونی است: نزدیکی موعد تصمیم‌گیری تروئیکای اروپایی درباره تمدید مهلت فعال‌سازی «مکانیسم ماشه» و هم‌زمان گردش شایعات درباره امکان برگزاری نشست جدید میان طرف ایرانی و اروپایی‌ها، فضایی ساخته که در آن «خبرِ بالقوه» مهم‌تر از قیمتِ بالفعل است.
معامله‌گر حرفه‌ای در چنین شرایطی نه پیش‌خورِ خوش‌بینی می‌کند و نه بدبینی؛ او صرفاً اندازه موقعیت‌هایش را کوچک می‌کند تا از شوک‌های ناگهانی مصون بماند.
دوم، نقش‌آفرینی بازارساز است که با عرضه‌های هدفمند اجازه نداده دامنه نوسان از سقف‌های درون‌کانالی عبور کند؛ این یعنی هر بار که دلار به محدوده ۹۳ هزار و ۸۰۰ نزدیک می‌شود، وزن عرضه بر تقاضا می‌چربد و قیمت به میانه کانال برمی‌گردد.
سوم، افت محسوس «تقاضای احتیاطی» است؛ همان خریدهایی که در دوره‌های پرریسک به قصد پوشش نااطمینانی انجام می‌شد، حالا با روشن‌نبودن سمت‌وسوی خبرها عقب نشسته و به کاهش حجم معاملات انجامیده است.
حاصل جمع این سه نیرو، تثبیت موقت در کانال ۹۳ هزار و شکل‌گیری رفت‌وبرگشت‌های کوچک است که بیش از آنکه «روند» بسازند، ترجمان صبر و انتظارند.
وقتی خبر تعیین‌کننده‌ای در کار نیست، قیمت در محدوده مشخص نوسان می‌کند. رفتار روز سه‌شنبه نشان داد که حوالی ۹۳ هزار تا ۹۳ هزار و ۲۰۰ تومان نقش حمایت کوتاه‌مدت را بازی می‌کند، ناحیه ۹۳ هزار و ۳۰۰ تا ۹۳ هزار و ۵۰۰ تومان «پیوت» یا مرکز ثقل معاملات است و محدوده ۹۳ هزار و ۸۰۰ تا ۹۴ هزار تومان به‌منزله مقاومت اولیه، حساسیت بالایی دارد.
شکسته‌شدن این مقاومت با حجم و دوام، می‌تواند مسیر را به سمت اهداف بالاتری در بازه ۹۴ هزار و ۲۰۰ تا ۹۴ هزار و ۳۵۰ تومان باز کند؛ همان‌طور که از دست رفتن ۹۲ هزار و ۸۰۰ تومان می‌تواند دامنه اصلاح را به سمت ۹۲ هزار و ۵۰۰ تومان بکشاند. اما تا وقتی که کندل‌ها میان همین نواحی رفت‌وبرگشت دارند و حجم معاملات رشد نمی‌کند، پیام غالب بازار روشن است: «سناریوی پایه» همان نوسان محدود در کانال ۹۳ هزار باقی می‌ماند و استراتژی‌های رنج‌تریدینگ—خرید نزدیک حمایت و فروش نزدیک مقاومت با حدضرر کوتاه—بر تعقیب روند غلبه دارد.
برای چشم‌انداز روز چهارشنبه، تا وقتی که خبری معتبر از حوزه سیاست خارجی یا تصمیم‌های اقتصادی منتشر نشود، انتظار می‌رود دلار همچنان در محدوده ۹۳ هزار تا ۹۳ هزار و ۵۰۰ تومان بچرخد و نوسان‌ها بیش از آنکه جهت‌دار باشند، واکنشی بمانند.
در سناریوی دریافت سیگنال مثبت از مذاکرات، عقب‌نشینی قیمت تا حوالی ۹۲ هزار و ۸۰۰ تومان دور از ذهن نیست؛ ولی دامنه ماندگاری آن به واکنش تقاضا در همان ناحیه بستگی دارد. برعکس، اگر سیگنال منفی یا نشانه‌ای از تنش سیاسی به بازار مخابره شود، تقاضا می‌تواند یک‌بار دیگر محدوده ۹۳ هزار و ۸۰۰ تومان را بیازماید و در صورت عبور قاطع، عدد ۹۴ هزار تومان را هدف بگیرد.
یادمان نرود که در فازهای خبری، «حجم معاملات» و «دوام بالای سطوح» زودتر از تیترها هشدار تغییر فاز می‌دهند؛ بنابراین برای اعتباربخشی به هر شکست، باید هم‌زمان به حجم، تعداد کندل‌های تثبیتی و رفتار بازارساز توجه کرد.
