به گزارش رکنا، در برنامه اخیر «جاذبه» از شبکه افق، خانم کیهان ضیاییمهر با روایتی احساسی و تأثیرگذار از زندگی شخصی و ارتباط عمیق خود با نوجوانان حاضر در مراکز نگهداری و دفاع مقدس ، از خاطرات تلخ و شیرین خود سخن گفت.
او در بخشی از گفتوگوی خود، با صدایی بغضآلود از شهادت دو فرزند خود یاد کرد و گفت: «خدا شاهده من دو تا از بچههام شهید شدند. این بچهها، پسرانی بودند که تو دوران جنگ تو مرکز نگهداری، مثل فرزندان خودم بزرگشون کرده بودم. من اون موقع مادر این بچهها بودم.»
یکی از چهرههایی که خانم ضیاییمهر با عشق و اندوه فراوان از او یاد کرد، شهید مجید ذوالفقاری بود. نوجوانی که به گفته او، در سنین ۱۵ یا ۱۶ سالگی به مراکز نگهداری آورده شد؛ کودکی که در کنار امامزاده رها شده بود و هویتی نامشخص داشت. پس از پذیرش در مراکز، تحت مراقبت قرار گرفت و با وجود مشکلات گذشته، استعداد و انگیزهای شگرف از خود نشان داد.
او تعریف کرد که مجید ذوالفقاری در آستانه گرفتن دیپلم بود، اما علاقه عمیقش به حضور در جبهه اجازه نداد درس را تمام کند. خانم ضیاییمهر گفت: «برای مجید اتاق جدا گرفته بودیم که راحت درس بخواند، ولی او میگفت حالش فقط تو جبهه خوب است. با صمیمیتی که اونجا با بچهها داشت، میگفت انگار اونجا چیزی رو که تو زندگی نداشته، پیدا کرده است.»
این مادر فداکار ادامه داد: «یادم میاد که آخرین بار اومد تو اتاقم، خداحافظی کرد و رفت. اما دقایقی بعد دوباره برگشت و گفت میخوام یه خداحافظی واقعی کنم. اون روز هیچوقت از یادم نمیرود.»
وی همچنین با بغض از لحظاتی گفت که بارها توسط ژاندارمری به میدان انقلاب دعوت میشد تا عکس پیکرهای شناسایینشده شهدا را ببیند، شاید یکی از آنها فرزند گمشدهاش باشد. پیکر شهید مجید ذوالفقاری هرگز پیدا نشد و او جزو شهدای مفقودالاثر باقی ماند.
خانم ضیاییمهر در پایان صحبتهای خود تأکید کرد که امروز، همه این شهدا را فرزندان خود میداند و یاد و خاطرهشان را در قلبش زنده نگه میدارد.