به گزارش همشهری آنلاین، در شرایطی که گرمایش جهانی و افزایش دما هزینه‌های انرژی را بالا برده است، نوآوری‌های پایدار در حوزه معماری بیش از پیش اهمیت یافته‌اند.
لانه‌های مورچه‌ها به طور طبیعی به گونه‌ای طراحی شده‌اند که دما را درون خود متعادل نگاه می‌دارند. در این سازه‌های زیرزمینی، جریان هوا از میان تونل‌ها و دریچه‌ها عبور کرده و با خاک مرطوب تماس پیدا می‌کند. هوای داغ از دریچه‌های بالایی خارج می‌شود و هوای باقی‌مانده درون لانه به دلیل رطوبت خاک خنک‌تر می‌شود. سیریپوراپو با بررسی این سازوکار طبیعی، به دنبال روشی بود که بتواند در محیط‌های شهری و ساختمان‌های مدرن نیز پیاده‌سازی شود. از آنجا که استفاده مستقیم از خاک و گل در فضاهای کاری و مسکونی عملی نبود، او به سراغ تراکوتا رفت؛ ماده‌ای طبیعی و در دسترس که از دیرباز در ساخت‌وساز و هنرهای دستی کاربرد داشته است.
نحوه عملکرد سامانه کول‌اَنت
در این روش، معمار هندی با طراحی ماتریس‌هایی از کاشی‌ها یا لوله‌های سفالی، نمایی مشبک در جلوی پنجره‌ها یا دیوارهای ساختمان ایجاد می‌کند. این ماتریس‌ها علاوه بر کارکرد زیبایی‌شناسانه، نقشی کلیدی در فرآیند خنک‌سازی ایفا می‌کنند. برای افزایش کارایی، این سازه‌ها به حسگرهایی مجهز شده‌اند که تغییرات دما را پایش می‌کنند. با بالا رفتن دما، پمپی کم‌مصرف آب را از مخزن نزدیک به سیستم، به آرامی روی سطح تراکوتا می‌چکاند. زمانی که گرما به سطح مرطوب سفال برخورد می‌کند، فرآیند تبخیر آغاز می‌شود. تبخیر آب بخشی از انرژی حرارتی محیط را جذب کرده و باعث کاهش محسوس دمای هوای اطراف می‌شود. آبی که تبخیر نمی‌شود در پایین نما جمع‌آوری شده و دوباره به چرخه بازمی‌گردد. این ویژگی، سیستم را از نظر مصرف آب بهینه و پایدار می‌سازد.
مزایای جانبی: سایه، تهویه و زیبایی
علاوه بر کاهش دما، وجود کاشی‌ها و لوله‌های سفالی سایه ایجاد می‌کند و به تهویه طبیعی ساختمان کمک می‌نماید. فضای خالی بین قطعات تراکوتا موجب جریان یافتن هوا می‌شود و این جریان طبیعی از تجمع گرما جلوگیری می‌کند. نکته مهم دیگر، انعطاف‌پذیری زیبایی‌شناسانه این سیستم است. از آنجا که تراکوتا می‌تواند به اشکال مختلف قالب‌گیری شود، طراحان و معماران قادر خواهند بود نمایی متناسب با هویت بصری هر ساختمان خلق کنند. به این ترتیب، CoolAnt تنها یک راهکار فنی نیست، بلکه به‌عنوان عنصری هنری و تزئینی نیز کاربرد دارد.
راهکاری پایدار برای شهرهای آینده
با توجه به افزایش دما در بسیاری از کلان‌شهرها و هزینه بالای مصرف انرژی برای سیستم‌های سرمایشی متداول، فناوری‌هایی مانند CoolAnt می‌توانند جایگزینی سبز و کارآمد باشند. این سامانه علاوه بر کاهش وابستگی به تهویه مطبوع برقی، مصرف انرژی را کاهش داده و در عین حال شرایط آسایش حرارتی ساکنان را فراهم می‌کند. کاربرد تراکوتا به عنوان ماده‌ای طبیعی و قابل بازیافت، با اصول معماری پایدار همخوانی دارد. همچنین، چرخه بسته آب در این سیستم، آن را از نظر زیست‌محیطی نسبت به بسیاری از روش‌های خنک‌سازی دیگر برتری می‌دهد.
سیریپوراپو با نگاهی الهام‌گرفته از طبیعت، توانسته است پلی میان معماری سنتی و فناوری‌های نوین بسازد. کول‌انت نمونه‌ای از این ایده است که نشان می‌دهد چگونه می‌توان از راهکارهای طبیعی برای پاسخگویی به چالش‌های مدرن بهره گرفت. این سامانه نه‌تنها از نظر فنی و زیست‌محیطی اهمیت دارد، بلکه افق‌های تازه‌ای برای طراحی معماری خلاقانه و پایدار در مناطق گرمسیری و شهرهای پرجمعیت باز می‌کند.
منبع: فرارو
