پرسپولیس در نخستین بازی خود در فصل جدید انتظارها را برآورده نکرد و مورد انتقاد قرار گرفت. اتفاقی که بعد از تساوی در بازی نخست، کمی بی‌رحمانه است.
به گزارش ایرنا، نخستین بازی فصل، در هر لیگ و هر سطحی، هرگز نمی‌تواند ملاکی برای قضاوت درباره یک تیم باشد. اینکه پرسپولیس مقابل فجرسپاسی و در یک بازی خانگی نتوانست به برتری برسد، شایسته‌ی کمی انتقاد است اما نباید و نمی‌توان یکطرفه به قاضی رفت و همه را تار و مار کرد.
یک تیم، برای اینکه وارد فصل جدید شود، انواع و اقسام اردوها، بازی‌های تدارکاتی و آنالیزهایی برای یافتِ نقاط ضعف و قوت خود برنامه‌ریزی می‌کند. خاصیتِ اردو و انجام بازی تدارکاتی این است که یک سرمربی بتواند نیازهای تیمش را بشناسد، بازیکنان را به هماهنگی برساند و بداند که در بازی اول قرار است از چه چیدمانی استفاده کند.
یک روز مانده به بازی مقابل فجرسپاسی، چندین بازیکن پرسپولیس به‌دلیل مشکلات قراردادی و سقف بودجه، مجوز حضور در ترکیب را به‌دست نیاوردند. به این نام‌ها دقت کنید: پیام نیازمند، مرتضی پورعلی‌گنجی، میلاد سرلک، سردار دورسون و سرژ اوریه. تیوی بیفوما هم آسیب دید و نتوانست پرسپولیس را در نخستین بازی فصل همراهی کند.
می‌بینید که به یکباره، حدود نیمی از ترکیب پرسپولیس تغییر کرد و بازیکنانی نظیر امیررضا رفیعی، سهیل صحرایی و حتی محمدامین کاظمیان وارد زمین شدند و جای بزرگان و باتجربه‌ها را گرفتند. این اتفاق شبیه به این است که دو چرخ یک اتومبیل را پنچر کنید و از راننده بخواهید با بالاترین سرعت و کمترین اشتباه رانندگی کند.
این‌ها مشکلاتی بود که شوک بزرگی به پرسپولیس وارد کرد و تقریباً برنامه‌های این تیم را تغییر داد. هر چه در افکار وحید هاشمیان می‌گذشت، نقش بر آب شد و او ماند و چند بازیکن جوان بر روی نیمکت و دست‌هایی خالی.
اما بیایید پرسپولیس را منطقی هم نقد کنیم؛ برای مثال از هاشمیان بپرسیم چرا میلاد محمدی در ترکیب اصلی قرار نگرفت و فرشاد احمدزاده در پست غیرتخصصی به میدان رفت. آیا یک وینگر می‌تواند وظایفِ یک دفاع چپ را به بهترین شکل ممکن انجام بدهد؟
یا اوستون ارونوف. اگر او مصدوم بود، چرا در نیمه دوم بازی کرد و اگر مشکلی نداشت، چرا از ابتدا در ترکیب قرار نگرفت؟ هاشمیان توضیح بدهد که حفره‌ای بزرگ در میان مدافع مرکزی سمت راست و دفاع راست پرسپولیس چرا ایجاد شد و چرا تا اواخر بازی پا بر جا ماند و فکری به حالش نشد؟
حضور موفق باکیچ، گلزنی علی علیپور و همچنین بازگشت موفقِ اوستون ارونوف، اتفاقات مثبتی بود که برای پرسپولیس در این بازی رخ داد. هر چند نباید از عملکرد درخشان فجرسپاسی نیز غافل شویم؛ تیمی که پیروز قربانی ساخته، حرف‌های بسیاری برای گفتن خواهد داشت.
همین که پرسپولیس نباخت و لیگ را با شکست آغاز نکرد، نه اینکه نتیجه خوبی باشد بلکه یک غنیمت است. به وحید هاشمیان نقدهایی وارد است اما بعد از تنها یک بازی که نباید او را اعدام کرد. با بازگشت ستاره‌ها به ترکیب پرسپولیس و گذشت چند هفته، می‌توانیم هاشمیان را بهتر قضاوت کنیم؛ البته اگر آقای مدیرعامل بتواند و قانون اجازه بدهد.
