محققان دریافتند، کودکانی که در ارتفاعات زندگی می‌کنند چاقی کمتری نسبت به همتایان خود که محل زندگی آنها مکان‌های دیگر است، دارند.

 

به گزارش ایسنا؛ کوه‌ها همیشه بر نحوه زندگی مردمی که ساکن این مناطق هستند تاثیر گذاشته‌اند زیرا بدن در ارتفاعات بالا، برای سازگاری تغییر می‌کند این تغییرات شامل رشد ریه‌های قوی‌تر یا رشد کندتر نوزادان است.  اکنون، دانشمندان بر این باور هستند که زندگی در ارتفاعات بالاتر ممکن است به پیشگیری از چاقی در کودکان نیز کمک کند.  

 

محققان با افزایش نرخ چاقی در سراسر جهان، به ویژه در کودکان خردسال، چگونگی همکاری محیط و بدن انسان را مورد بررسی قرار دادند.  نتایج تحقیق سلامت بیش از چهار میلیون کودک کلمبیایی نشان داد، زندگی در کوهستان ممکن است به محافظت از کودکان در برابر چاقی کمک کند. کودکانی که در ارتفاعات بالاتر زندگی می‌کنند در مقایسه با کودکانی که نزدیک‌تر به سطح دریا سکونت دارند، کمتر در معرض چاقی قرار خواهند گرفت.

 

دانشمندان می‌گویند که این نتایج می‌تواند به این دلیل باشد که هوا در ارتفاعات بالا اکسیژن کمتری دارد. بدن با اکسیژن کمتر، سخت‌تر فعالیت و انرژی بیشتری مصرف می‌کند که ممکن است به کاهش وزن کمک کند.

 

بیشتر بررسی‌های قبلی در مورد ارتفاع و چاقی فقط بر بزرگسالان، مانند کوهنوردان یا افرادی متمرکز بود که در مناطق مرتفع زندگی می‌کنند. نتایج این تحقیق جدید، مهم است زیرا همین ارتباط را در کودکان نشان می‌دهد.

 

از آنجایی که دوران کودکی زمان کلیدی برای سلامت و رشد است، یافته‌ها نشان می‌دهد که محل زندگی کودک چه در کوهستان و چه در مناطق پست، می‌تواند بر خطر چاقی وی در آینده تاثیر بگذارد.

 

محققان توضیح دادند: هیپوکسی در ارتفاعات بالا می‌تواند بر هورمون‌هایی مانند لپتین و گرلین که اشتها را تنظیم می‌کنند نیز تاثیر بگذارد.  اکسیژن کم، عوامل القاکننده هیپوکسی را فعال می‌کند که حساسیت به لپتین را افزایش می‌دهند و از سرکوب اشتها پشتیبانی می‌کنند.  

 

دمای سرد رایج در مناطق کوهستانی همچنین ممکن است از طریق گرمازایی، مصرف انرژی را افزایش دهد. این مکانیسم‌ها در کنار هم ممکن است خطر چاقی را کاهش دهند.

 

محققان اظهار کردند که تاثیرات محیطی بر اساس منطقه متفاوت است در نتیجه توصیه‌های بهداشت عمومی متناسب ممکن است در مقابله با چاقی کودکان موثرتر باشد.

 

نتایج این تحقیق همچنین از استراتژی‌های خاص جغرافیایی که عوامل بیولوژیکی و اجتماعی را برای نتایج بهتر ادغام می‌کنند، پشتیبانی می‌کند.

 

این بررسی در «مدرکسیو» (medRxiv) منتشر شده است.