به گزارش خبرآنلاین، روز یک‌شنبه ۲۶ مرداد ماه، عباس آخوندی، وزیر پیشین راه و شهرسازی به همراه ابوالقاسم دلفی، سفیر پیشین ایران در فرانسه و مهدی ذاکریان، استاد روابط بین‌الملل مهمانان نشست کافه خبر خبر آنلاین، با موضوع «نوع مذاکره و دیپلماسی و تعامل ایران با جهان پس از جنگ ۱۲ روزه» بودند.
عباس آخوندی، در این نشست گفت: «ما در وضعیت تعلیق مطلق هستیم. من به عنوان فردی که در بخش اجرایی کشور بوده‌ام، به آینده کشور نگاه می‌کنم: مساله توسعه ایران، مساله کیفیت زندگی ملت ایران. در این وضعیت تعلیق مطلقی که ما قرار داریم، تقریبا مساله توسعه در ایران کلا در محاق رفته‌است. تمام تلاش‌ها برای این است که ما به نحوی بتوانیم بقا داشته‌باشیم. مساله ایران مساله اقتصاد سیاسی است.»
آخوندی تصریح کرد: «واقعیت این است که اندازه اقتصاد ایران امکان پرداخت این هزینه‌های سیاسی این سیاست خارجی جاری ما را ندارد. کل تولید ناخالص داخلی ما چیزی حدود ۴۰۰ میلیارد دلار در سال است، اما هزینه این سیاست خارجی که در پیش گرفته‌ایم هزینه هزاران میلیاردی است. در نتیجه ما عدم تعادل خیلی زیادی داریم بین درآمد اقتصادی‌مان و هزینه‌های سیاسی که سیاست خارجی برای ما دارد.»
وزیر پیشین راه و شهرسازی در دولت روحانی تاکید کرد: «توسعه اقتصادی بدون یک سیاست خارجی هموار و تعامل‌گر با جهان امکان ادامه ندارد. این وضعیت تعلیق، که حتی در زندگی روزمره خانوادگی، افراد نمی‌دانند فردا می‌توانند یک دستگاه موبایل بخرند یا قیمت موبایل عوض می‌شود؟ می‌توانند یک قطعه فرش بخرند؟ می‌توانند یک خودرو بخرند؟ حتی در زندگی شخصی هم ما وضعیت عدم قطعیت و تعلیق مطلق را شاهد هستیم. بنابراین مطالبه من از مذاکره این است که چگونه از این وضعیت تعلیق خارج شویم.»
این وزیر پیشین با اشاره به هزینه‌هایی که ملت ایران در دهه‌های اخیر داده‌است، گفت: «زمان آن فرا رسیده‌است که ما باید بپذیریم که تغییرات نهادی بنیادین در سیاست خارجی خودمان ایجاد کنیم. اصلی‌ترین تغییر که باید ایجاد کنیم این است که آخر کار قدرت ایران را چه چیزی تعیین می‌کند؟ توان تهدید سایر ملت‌ها؟ یا توان کمک به سایر ملت‌ها برای توسعه منطقه؟ آن تصویری که ما از خودمان ایجاد کرده‌ایم چیست؟ این تصور که از ما بترسید؟ از ما حساب ببرید؟ یا روی ما حساب کنید.»
آخوندی گفت: «الآن در وضعیتی قرار داریم که اسرائیل به یک غده سرطانی تبدیل شده‌است و کشورهای منطقه فهمیده‌اند که این اسرائیل تهدیدی برای همه آنهاست. اگر تا پیش از جنگ دوازده روزه این تلقی ذهنی وجود داشت که احتمال تجاوز ایران به اسرائیل کشورهای منطقه مقابله کنند، متوجه شدند که اسرائیل خودش منشا تجاوز است. از جهت افکار عمومی هم با توجه به نوع نسل کشی که اسرائیل راه انداخت، به یکی از منفورترین کشورهای جهان در افکار عمومی جهان است، آیا ما از این فرصت نباید استفاده کنیم و مسائل خودمان را با جهان حل کنیم و تصویری که از ایران وجود دارد حل کنیم؟»
۴۲/۴۲
