به گزارش مشرق،کانال تلگرامی اندیشکده تهران مطلبی با عنوان وضعیت خطرناک انتخابات در بولیوی منتشر کرد:
داستانهای جنگ در چاپاره، پادشاهی کوکا [گیاهی که برای ساخت کوکائین استفاده میشود] در بولیوی، فراوان یافت میشود. این منطقه از زمانی که اِوو مورالس از میان اتحادیه کشاورزان کوکا ظهور کرد تا «جنبش به سوی سوسیالیسم» را رهبری کند و در ۲۰۰۶ به قدرت رسید صلحآمیز بوده است. اما خیلی زود این وضعیت تغییر کرد.
اکنون درون جنبش شکاف پدید آمده و به نظر میرسد انتخابات آتی را از دست خواهد داد.
مورالس به اجبار از حزب بیرون رانده شد و اکنون در چاپاره به اتهام تجاوز جنسی تحت تعقیب است. او میگوید پشت این اتهام انگیزههای سیاسی نهفته و از هوادارانش میخواهد که با رأی باطله به دستور دادگاه مبنی بر خروج نامش از نظرسنجیها اعتراض کنند. حال آینده چاپاره و بولیوی همچون آینده مورالس در هالهای از ابهام است.
شکاف در جنبش به سال ۲۰۱۹ باز میگردد، هنگامی که مورالس پس از یک انتخابات جنجالی که در آن بر خلاف قانون اساسی به دنبال سومین ریاستجمهوری پیاپیاش بود از مقامش استعفا کرد.
او تبعید شد و زمانی که لوئیس آرسه، وزیر امور مالی پیشین او، در سال ۲۰۲۰ به ریاستجمهوری رسید به کشور بازگشت. مورالس قصد داشت دوباره به منسب ریاستجمهوری بازگردد؛ اما مشخص شد که آرسه میخواهد جایگاه خود را حفظ کند. پس از سالها مبارزه، اکنون هیچکدام از این دو شخص در صندوق رأی حضور ندارند.
بحران اقتصادی، کمبود سوخت و تورمی که احتمالاً امسال به ۳۰٪ میرسد شانس انتخاباتی آرسه را از بین برد و او از انتخابات کنار رفت. مورالس هم توسط دادگاه به دلیل محدودیت در تصدی ریاستجمهوری از حضور در انتخابات منع شد. در این روند اعتبار جنبش نیز آسیب جدی دید.
انتخابات ۱۷ اوت بولیوی در پیشبینیناپذیرترین وضعیت خود در ۲۰ سال گذشته برگزار خواهد شد. نامزدهای پیشتاز، ساموئل دوریا، بازرگان میانهرو و خورخه کوروگا، رئیسجمهور دست راستی سابق هستند. نظرسنجیها نشان میدهند که در این رقابت هشت نفره، هیچیک نمیتواند از ۲۵٪ آرا عبور کند که این انتخابات را احتمالاً به ماه اکتبر میکشاند. تنها امید باقیمانده چپها، آندرونیکو رودریگز ۳۶ساله، رئیس سنا، است که نه به عنوان نامزد جنبش بلکه از «ائتلاف خلق» به رقابت میآید.
اگرچه او در نظرسنجیها کمتر از ۱۰٪ رأی دارد؛ اما رأی روستاییها همیشه به نفع جنبش بوده و غالباً ورق انتخابات را برگردانده است. شاید در این انتخابات نیز روستاییان از او حمایت کنند.
اما مورالس بر سر راه رودریگز قرار گرفته است. رودریگز نیز تا حدی متعلق به اتحادیه کشاورزان کوکا است و در گذشته به عنوان وارث مورالس دیده میشد؛ اما اکنون مورالس او را یک خائن خطاب میکند و از مردم بولیوی میخواهد که درون صندوقها رأی باطله بیاندازند.
تحت ریاستجمهوری مورالس، منطقه چاپاره شکوفا شد. کشاورزان کوکا، میوههای استوایی کاشتند، برکههایی برای پرورش تامباکی، یک نوع ماهی خوشمزه ایجاد کردند و قیمت زمین افزایش یافت. اما همه چیز از زمانی که مورالس قدرت را ترک کرد دگرگون شد. منابع عمومی دیگر به سمت این منطقه سرازیر نشد و آزمایشگاههای تولید مواد مخدر گسترش یافتند. این وضعیت میتواند حتی پس از انتخابات بدتر شود. وفاداران مورالس مطمئن هستند که اکثر مردم بولیوی رأی باطله به داخل صندوق میاندازند، هرچند نظرسنجیها نشان میدهد تنها ۱۵٪ قصد چنین کاری دارند.
به هر حال، حجم بالای آرای باطله باعث میشود که اپوزیسیون فعلی شانس بیشتری برای پیروزی داشته باشد. دوریا مدینا و کوروگا هر دو گفتهاند اگر انتخاب شوند، مورالس به زندان خواهد رفت. ایوان کانلاس، فرماندار سابق کوچابامبا و دوست آقای مورالس، میگوید: «اِوو یک غنیمت خواهد بود. آنها میتوانند ده نفر را بکشند و اِوو را دستگیر کنند و خیلیها در شهر خواهند گفت این همان کاری بود که باید انجام میشد.»
شش فدراسیون [ائتلافی از کشاورزان کوکا که چاپاره را تحت کنترل دارند] در حال آمادهشدن برای مقاومت است. ماریا اوخنیا لِدِزما، رهبر زن ارشد آن تا چند ماه پیش، میگوید آنها از تاکتیکهای چریکی علیه سربازانی که وارد چاپاره میشوند استفاده خواهند کرد: محرومکردن آنها از خواب و سپس حمله با چوب و سنگ. او میگوید معدنچیان به مردم آموزش دادهاند که چگونه با دینامیت تلههای انفجاری بسازند؛ همدلان در ارتش نیز به جوانان آموزش دادهاند. او میگوید: «خیلی از ما، بسیاری از رهبران ما، بیتردید خواهند مرد یا زندانی خواهند شد.» او این را با چهرهای گرفته بیان میکند.
*بازنشر مطالب شبکههای اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکهها منتشر میشود.