به گزارش فوتبال 360، داستان به گونه‌ای برای کین رقم می‌خورد که به نظر می‌رسید او به عنوان یک ستاره بزرگ در نسل خودش، برای سال‌ها در هاله‌ای از غبار آسمان دیده نمی‌شود. روزهای زیاد و سال‌های متمادی، خودش را برای روز جبران آماده می‌کرد و می‌گفت؛ بالاخره از همه شما انتقام می‌گیرم.
از سال‌های بدون جام و افتخار، از درخشش در بالاترین سطح و ناکامی در رسیدن به سکوهای نخست و از گل نزدن در فینال‌ها، هری کین در پیراهن بایرن مونیخ از همه سال‌های پیش از پیوستن به این تیم آلمانی انتقام می‌گیرد. انتقام‌جوی انگلیسی شب گذشته یکی دیگر از طلسم‌های دوران بازی در تاتنهام را هم شکست و برای اولین بار در فینال گل زد. قهرمانی بایرن مونیخ با چاشنی طلسم‌شکنی کین همراه شد.
زمستان از این جنگل رخت بسته و رنگ سبز تیره انبوه برگ‌های درختان، جنگل‌های بزرگ باواریا را می‌آراید. اشتوتگارت حریف تیم کمپانی نبود چون آن‌ها افق‌هایی به مراتب بلند‌تر از قهرمانی در سوپرجام آلمان را می‌دیدند و ستاره مورد توجه بایرن در ترکیب حریف یعنی ولتماده هم موفق نشد خودش را به اندازه خرج کردن مبالغ بیشتر توسط مشتری مونیخی به نمایش بگذارد.
اشتوتگارت و ولتماده در مقابل درخشش کین، انگیزه دیاس در پیراهن بایرن و مهارهای همچنان درخشان و ادامه‌دار نویر، تسلیم شدند. بایرن جام برد و این عبارتی است که در فوتبال آلمان به عنوان یک اصل می‌شناسند؛ مگر اینکه گاهی خلافش ثابت شود. هری کین هم پس از 5 فینال غم‌انگیز، بالاخره طلسم را هم شکست.
او پیش از این در فینال جام اتحادیه باشگاه‌های انگلیس در فصل 15-2014، در فینال لیگ قهرمانان اروپا سال 2019، در فینال جام اتحادیه انگلیس در فصل 21-2020 و در 2 فینال متوالی جام ملت‌های اروپا موفق به گلزنی نشده بود اما بالاخره راه دروازه در دیدارهای پایانی را هم پیدا کرد و یک طلسم دیگر را به لطف پیراهن بزرگ مونیخ شکست. بایرن قبراق و مدعی و شاد، وارد فصل جدید می‌شود و این تیم از نسخه فصل گذشته خودش هم آماده‌تر و ترسناک‌تر به نظر می‌رسد.
