به گزارش مشرق، بحث‌های جانبی پیرامون نقل و انتقالات تابستانی پرسپولیس در حالی مطرح می‌شود که این باشگاه خیلی زود وارد پروسه جذب بازیکن شد اما هرچه زمان گذشت هواداران نسبت به خریدها واکنش نشان دادند و عملکرد رضا درویش مدیرعامل باشگاه را مورد انتقاد قرار دادند.
درویش در حالی بار دیگر مورد نقد تعدادی از طرفداران قرار گرفت که مقایسه عملکرد او در فصل گذشته با امسال نشان می‌دهد تغییرات پرسپولیس چرخش دیدگاه او را با وجود تغییرات کادرفنی تیم به همراه داشته است.
جدایی ستاره‌ها در تابستان ۱۴۰۳
پرسپولیس در فصل ۱۴۰۳-۱۴۰۴ یکی از پرریزش‌ترین تابستان‌های خود را پشت سر گذاشت. جدایی نام‌هایی چون علیرضا بیرانوند، مهدی ترابی، علی نعمتی، دانیال اسماعیلی‌فر و حتی خروج بازیکنانی نظیر وحدت هنانوف، عبدالکریم حسن، احمد گوهری و سینا اسدبیگی باعث شد سرخ‌ها بخش مهمی از شاکله اصلی خود را از دست بدهند. خروج این نفرات یک شوک جدی بود و در همان زمان نگرانی بزرگی برای آینده تیم به وجود آورد.
خریدهای پراکنده و پرنوسان
در پاسخ به این خروجی‌ها، پرسپولیس در همان تابستان اقدام به جذب ایوب العملود، یعقوب براجعه، فرشاد احمدزاده، علی علیپور، الکسی گندوز، میلاد محمدی، لوکاس ژوائو و سعید مهری کرد. خریدهایی که در ظاهر می‌توانستند بخشی از کمبودها را پر کنند، اما بسیاری از آنها یا از نظر کیفیت فنی پرنوسان بودند یا نتوانستند جایگزین شایسته‌ای برای مهره‌های کلیدی جدا شده باشند. همین مسئله باعث شد فصل ۱۴۰۳-۱۴۰۴ برای پرسپولیس بیش از آنکه سالی برای ارتقا باشد، تبدیل به سالی پر از آزمون و خطا شود.
تابستان ۱۴۰۴؛ بازسازی هوشمندانه‌تر
ورود به فصل ۱۴۰۴-۱۴۰۵ اما شرایط متفاوتی را رقم زد. پرسپولیس این بار با خریدهایی حساب‌شده‌تر سراغ ترمیم نقاط ضعف رفت. اسماعیل کارتال لیست خرید را معرفی کرد اما وقتی جذب آنها نهایی شد خودش تصمیم به ترک تیم گرفت تا وحید هاشمیان هدایت سرخپوشان را عهده دار شود.
جذب پیام نیازمند دروازه‌بان ملی‌پوش، حضور بازیکنان چندپسته و جوانی مثل رضا شکاری، مجتبی فخریان، محمدحسین صادقی، امین کاظمیان و حسین ابرقویی، در کنار بازیکنان خارجی تأثیرگذاری نظیر تیوی بیفوما، سرژ اوریه و مارکو باکیچ، نشان داد که سیاست باشگاه تغییر کرده است. علاوه بر این، بازگشت محمد عمری از خدمت سربازی، یک امتیاز ویژه برای سرخ‌ها به حساب می‌آید.
خروجی‌های کم‌حاشیه‌تر و مدیریت‌شده
برخلاف تابستان قبل که خروجی‌ها شامل نام‌های کلیدی و تعیین‌کننده بود، امسال پرسپولیس جدایی‌هایی نسبتاً کم‌دردسرتر را تجربه کرد. بازیکنانی مانند الکسی گندوز، مسعود ریگی، گئورگی گولسیانی، فرشاد فرجی، سعید صادقی، عیسی آل‌کثیر و ایوب العملود از تیم جدا شدند. اغلب این نفرات یا عملکرد پرنوسانی داشتند یا نتوانستند تأثیر ماندگاری بر ترکیب اصلی بگذارند. به همین دلیل، پرسپولیس با وجود این خروجی‌ها دچار افت محسوسی نشده و حتی شرایطش نسبت به قبل بهتر ارزیابی می‌شود.
مشکلات پابرجا در خطوط تدافعی و هجومی
با همه این تغییرات مثبت، پرسپولیس همچنان با دو مشکل کلیدی دست به گریبان است: کمبود مدافع کناری، جایی که هاشمیان هنوز مهره مطمئنی در اختیار ندارد و همین مسئله او را به دنبال خرید تازه کشانده است به وضوح مشخص است. همچنین با وجود اضافه شدن چند مهره هجومی، پرسپولیس هنوز یک مهاجم گلزن و تعیین‌کننده در سطح مسابقات آسیایی و داخلی کم دارد.
پرسپولیس در مقایسه بین دو تابستان اخیر، به مراتب در شرایط بهتری قرار دارد. فصل گذشته با ریزش ستاره‌ها و خریدهای پرنوسان آغاز شد و نتیجه‌ای جز دشواری‌های پی‌درپی نداشت. اما امسال با جذب بازیکنان کارآمدتر و جدایی نفراتی که سهم زیادی در موفقیت تیم نداشتند، ترکیب سرخ‌ها همگن‌تر و قوی‌تر شده است. با این حال، تا زمانی که یک مدافع مطمئن و یک گلزن بزرگ به تیم اضافه نشود، نگرانی‌ها به طور کامل برطرف نخواهد شد.
