فیلم حادثه خطرناک هنگام بوکسر کردن خودرو
به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، فرسودگی گسترده مدارس پایتخت به یکی از جدی‌ترین چالش‌های نظام آموزشی کشور تبدیل شده است؛ چالشی که نه‌تنها کیفیت آموزش را تحت تأثیر قرار داده، بلکه هر روز جان هزاران دانش‌آموز را در معرض خطر قرار می‌دهد.
طبق اعلام مجید پارسا، مدیرکل آموزش و پرورش شهر تهران، در سال تحصیلی گذشته یک‌میلیون و ۲۶۰ هزار دانش آموز در مقاطع مختلف مشغول تحصیل بوده‌اند؛ آماری که برای سال تحصیلی جدید نیز پیش‌بینی می‌شود. با این حال، بخش قابل توجهی از این دانش‌آموزان در مدارسی درس می‌خوانند که عمر آنها بالاست و از استانداردهای ایمنی فاصله زیادی دارند.
پیش‌تر مدیرکل نوسازی مدارس استان تهران اعلام کرده بود که در این استان، ۸۵۳۳ کلاس درس نیازمند تخریب و بازسازی است. به گفته او، ۱۴.۲ درصد کلاس‌های درس کشور باید تخریب شوند و ۸۵ درصد این کلاس‌های تخریبی در شهر تهران قرار دارند.
چندی پیش مجید پارسا با اشاره به اینکه ۲ هزار و ۶۰۰ ساختمان آموزشی دولتی در سطح شهر تهران وجود دارد، گفته بود: از این تعداد، ۸۰۴ مدرسه با عمر بالا نیازمند بازسازی یا تخریب هستند. برخی از این ساختمان‌ها تنها مستحکم‌سازی و برای تعدادی دیگر مقاوم سازی انجام شده است.
مدیرکل آموزش و پرورش شهر تهران تاکید کرد برای رفع کامل کمبود فضای آموزشی و رسیدن به استانداردهای سرانه آموزشی، پایتخت نیازمند احداث ۶ تا ۷ هزار کلاس درس جدید است. این در حالی است که میانگین تراکم دانش‌آموز در هر کلاس کشور ۲۶ نفر است اما در تهران این عدد به ۳۳ نفر می‌رسد.
بخش دیگری از بحران، مربوط به ۱۷۶ مدرسه‌ای است که بیش از ۶۰ سال قدمت دارند و فاقد سند مالکیت (به اصطلاح کاشی آبی) هستند. در قالب طرح شهید عجمیان، برخی از این مدارس از جمله هنرستان پسرانه آزادی قرار است بازسازی شوند.
علاوه بر مدارس دولتی، بسیاری از مدارس غیرانتفاعی و مهدکودک‌ها که شهریه‌های نجومی دریافت می‌کنند، در ساختمان‌های مسکونی با عمر بالا فعالیت دارند؛ ساختمان‌هایی که به لحاظ ایمنی برای حضور کودکان و نوجوانان مناسب نیستند.
کارشناسان هشدار می‌دهند که تداوم آموزش در این مدارس فرسوده ، تهدیدی برای جان دانش‌آموزان است؛ تهدیدی که با هر زلزله، آتش سوزی یا حادثه‌ای می‌تواند به فاجعه‌ای تبدیل شود. با وجود وعده‌ها مبنی بر بازگرداندن سالانه ۱۰۰ مدرسه به چرخه آموزشی شهر تهران، تکمیل این روند به گفته مجید پارسا، حداقل ۱۰ سال زمان نیاز دارد و این یعنی نسل‌های آینده نیز همچنان در کلاس‌هایی درس خواهند خواند که ایمنی آنها تضمین‌شده نیست.
