آن‌قدر درباره رخداد فساد در کرمان هیاهو به پا کردند که تصور می‌شد بعد از رسیدگی و صدور حکم، فساد در فوتبال تعدیل می‌شود و درس عبرتی خواهد بود برای متخلفین!
نه‌تنها چنین نشد، بلکه احکام تعزیری و کوتاه‌مدت که قابل تبدیل و تخفیف است، عملاً دامنه فساد را گسترده خواهد کرد.
اینکه در مرحله رسیدگی چه اتفاقات و ملاحظاتی صورت گرفته یا در مرحله تجدیدنظر چه میزان احکام مذکور تعدیل خواهد شد، مورد پرسش نیست. پرسش درباره نحوه مبارزه با فساد در فوتبال است که مثل خیلی از جا‌ها سازمان‌یافته شده و مبارزه با آنها ساده نیست.
وقتی به نظر می‌رسد مرجع قضایی در مبارزه با فساد مماشات کرده، از فدراسیون فوتبال و کمیته‌های اخلاق، انضباطی و البته استیناف چه انتظاری باید داشت؟
وقتی وقوع جرم محرز می‌شود، چرا باید با احکام قابل تخفیف شرایطی فراهم گردد که متخلفین به صحنه بازگردند؟ نمی‌گویم که مرتکبین جرم باید از زندگی ساقط شوند، لیکن حضور آنها در فوتبال موضوعی است که مبارزه با فساد را لوث خواهد کرد.
البته با وجود صدور رأی از سوی مرجع قضایی که قابل تجدیدنظرخواهی است، فدراسیون فوتبال اگر اهتمام به مبارزه با فساد دارد، می‌تواند از حضور متخلفین در فوتبال ممانعت کند تا بلکه گامی هرچند کوتاه برای مبارزه با فساد برداشته شود.
بگذریم؛ چرا تصور می‌شود حق پخش تلویزیونی که فوتبال ما سال‌هاست از آن بی‌بهره است [و اخیراً فدراسیون فوتبال در راستای برنامه هفتم اقداماتی صورت داده] صرفاً متوجه صداوسیماست؟ آیا حق پخش مشمول پلتفرم‌ها که الی ماشاءالله مخاطبان چندده‌میلیونی دارند، نمی‌شود؟
به‌راستی، درآمد پلتفرم‌ها از پخش مسابقات فوتبال چقدر است؟ از چه مرجعی و با چه مجوزی بازی‌های فوتبال را پخش می‌کنند؟
سهم فدراسیون فوتبال و باشگاه‌ها از پخش مسابقات توسط پلتفرم‌هایی که در حوزه ورزش و خصوصاً فوتبال فعالیت دارند، چه میزان است؟ آیا مطالبه‌گری هست؟
