عصر ایران- علیمحمد نمازی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی، با بیان اینکه روند مذاکرات هستهای ایران رو به توافق نهایی پیش میرود، تأکید کرد سیاست کلی کشور مهمتر از افراد است و با تغییر دبیر شورای عالی امنیت ملی، امید به آغاز مذاکرات مستقیم و جدی ایران و آمریکا افزایش یافته است.
عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی، در گفتوگو با خبرنگار سیاسی عصر ایران در ارزیابی خود از وضعیت مذاکرات و تحولات اخیر اظهار داشت: «آقای عراقچی همکار خوب وزیر خارجه وقت در مذاکرات موفقیتآمیز برجام بود و با توجه به شرایط حاکم بر عرصه دیپلماسی کشور، بعد از آقای دکتر ظریف، ایشان از میان گزینههای موجود بهترین هستند. پیش از توجه به کادر و نیروی انسانی، سیاست کلی و برنامههای ناشی از آن در کشور اهمیت دارد. اینکه روند حرکت و هدف در مذاکرات چندان شفاف نیست، ناشی از این بخش است. با این حال، روند به سمت توافق نهایی است و انشاءالله نیازی به فعال شدن مکانیزم ماشه نخواهد بود.»
وی افزود: «موضع سران اصلاحطلب، احزاب و تشکلها از ابتدا روشن بوده و آن، حفظ منافع و امنیت ملی و پرهیز از درگیری نظامی است. اصلاحطلبان از آغاز و تداوم مذاکرات استقبال کردند. با این حال، خوی تجاوزگری و اشغال سرزمین توسط اسرائیل و تندروی اقتدارگرایان و تمامیتخواهان داخلی مانع از دستیابی به توافق شد و نهایتاً زمینه آغاز درگیری فراهم آمد. اکنون با تغییر دبیر شورای عالی امنیت ملی، انتظار میرود مذاکرات مستقیم بین ایران و آمریکا با جدیت آغاز شود و با نرمش از هر دو طرف، گفتوگوها به توافق نهایی منجر گردد.»
نمازی ادامه داد: «پس از کملطفیها و حتی ظلم بزرگی که با ردصلاحیت آقای دکتر لاریجانی در انتخابات ریاستجمهوری صورت گرفت، ایشان در رفتار و مواضع سیاسی خود تغییراتی ایجاد کرد و از موضع اصولگرایی فاصله گرفت. جالب آن است که دکتر علی لاریجانی همچنان بر مواضع جدید خود باقی مانده و اکنون مسئولیت مهم دبیری و نمایندگی ولیفقیه در شورای عالی امنیت ملی به او سپرده شده است. اگر این انتصاب بر مبنای مواضع اصلاحشده ایشان باشد، میتوان آن را نشانه آغاز تحول دانست و به فال نیک گرفت. اما اگر آقای لاریجانی به مواضع سیاسی گذشته بازگردد، نه تنها تحولی رخ نداده بلکه با تداوم برنامههای ناکام گذشته، کشور و خود او متضررین اصلی خواهند بود.»
وی در پایان تأکید کرد: «همانگونه که اشاره شد، واقعیتهای داخلی کشور و شرایط منطقهای و بینالمللی حاکی از آغاز تغییرات مهم در داخل و شروع یک دوره تحول است.»