به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد؛ بورس به‌عنوان یکی از مهم ترین ارکان نظام مالی، از قرن‌ها پیش بستر اصلی مبادله سرمایه و گسترش تجارت بوده است. در طول تاریخ، چند بورس قدیمی نقش بنیادینی در شکل‌گیری و تکامل بازارهای سرمایه ایفا کرده‌اند.

نخستین نمونه رسمی و سازمان‌یافته بازار سهام، بورس آمستردام است که در سال ۱۶۰۲ با حمایت کمپانی "هند شرقی هلند" بنیان‌گذاری شد. این بورس برای نخستین بار سهام شرکتی را به‌طور عمومی عرضه کرد و ابزارهایی مانند اوراق قرضه را معرفی کرد. معاملات در این بازار به صورت پیوسته انجام می‌شد و قیمت‌ها بر اساس عرضه و تقاضا تغییر می‌کرد. این مدل امروزه نیز اساس کار بازارهای جهانی است.

پس از آن، بورس پاریس در سال ۱۷۲۴ به صورت رسمی آغاز به کار کرد. هرچند پیش از آن نیز در فرانسه نوعی بازار غیررسمی سهام وجود داشت، اما در این سال دولت فرانسه ساختار قانونی مشخصی برای آن ایجاد کرد. بورس پاریس در قرن هجدهم و نوزدهم به مرکز تأمین مالی پروژه‌های بزرگ، از جمله طرح‌های زیرساختی و استعماری، تبدیل شد.

در قاره آمریکا، نخستین بورس رسمی،  بورس فیلادلفیا بود که در سال ۱۷۹۰ شکل گرفت. این بورس با هدف تأمین سرمایه برای تجارت و پروژه‌های داخلی ایالات متحده تأسیس شد و تا مدت‌ها مهم‌ترین مرکز مالی ایالات متحده به شمار می‌رفت، به‌ویژه پیش از آن‌که نیویورک جایگاه پیشتاز را به دست آورد.

تنها دو سال بعد در ۱۷۹۲، بورس نیویورک (NYSE) با امضای «توافق‌نامه درخت چنار» توسط ۲۴ کارگزار وال‌استریت تأسیس شد. این بازار به مرور گسترش یافت و با جذب سرمایه‌های داخلی و خارجی، به بزرگ‌ترین بورس جهان از نظر ارزش بازار تبدیل شد.

این بورس‌های قدیمی نه تنها نقش کلیدی در رشد تجارت و سرمایه‌گذاری داشتند، بلکه با ایجاد شفافیت، قانون‌مندی و ابزارهای مالی نوین، بنیان‌گذار نظام بورس مدرن شدند. امروزه، ساختار و قواعد بسیاری از بازارهای جهانی، همچنان میراث‌دار همان بورس‌های قرون گذشته است.//

نیوشا شایان‌مهر//