بهزاد رسولی، دروازهبان جوان و بااستعداد فولاد زرند که این روزها با درخشش خیرهکنندهاش در لیگ برتر فوتسال، از جمله گرفتن پنالتی و حتی به ثمر رساندن گلهای وایرال، نام خود را بر سر زبانها انداخته است، در گفتگویی صمیمانه از علاقهاش به فوتسال از دوران کودکی، مسیر حرفهای خود از ارومیه تا فولاد زرند، و مهمتر از همه، اهداف بزرگش برای آینده پرده برداشت. رسولی که با افتخار خود را هوادار دوآتیشه استقلال معرفی میکند، رویای بازی در لیگ اسپانیا و پوشیدن پیراهن تیم ملی در جام جهانی را در سر میپروراند. او همچنین به تاثیر مثبت وحید شمسایی بر تیم ملی و اهمیت حمایت خانواده در رسیدن به موفقیت اشاره کرد.
گفتوگوی روزنامه همشهری با پدیده دروازهبانی فوتسال ایران را در ادامه میخوانید:
*علاقه به فوتسال از کجا شروع شد؟
از بچگی به ورزش علاقه داشتم و بازی فوتبال را در زمینهای خاکی شروع کردم و به خاطر علاقه زیادی که داشتم در ادامه فوتبال بازی کردن من به مدرسه، بازیهای استانی و کشوری رسید تا به چشم آمدم.
*از اول به دروازهبانی علاقه داشتی؟
بله و در همین پست بازی میکردم.
*فوتسال را به صورت حرفهای از کدام تیم شروع کردی؟
به مدت ۴ سال در تیم اروم آلیاژ ارومیه آموزش دیدم و رشد کردم بعد از آن به تیم آرمین سقز در لیگ برتر جوانان رفتم و چون عملکرد خوبی در این تیم داشتم از طرف تیمهای بزرگسال گیتیپسند و مس پیشنهادهایی برای من رسید. آن زمان من در تیم ملی دانشآموزی هم مشغول بازی بودم و با آن تیم در مسابقات دانشآموزی آسیایی تایلند قهرمان شدیم. بعد از این بازیها ازبین پیشنهادهایی که داشتم، گیتیپسند را انتخاب کردم و تقریبا ۵ فصل در این تیم بازی کردم.
*گیتیپسند یکی از تیمهای صاحبنام فوتسال ایران است. چون در سن پایین وارد این تیم شدی آیا فرصت بازی در ترکیب اصلی هم داشتی؟
من هم در جوانان این تیم، هم در امیدها و هم در بزرگسالان گیتیپسند بازی کردم و در اولین سال حضور من در این تیم نزدیک به ۳ بازی برای رده بزرگسالان انجام دادم و ۷ پنالتی از نقطه دوم در آن فصل گرفتم. در گیتیپسند با گلرهای باتجربهای مثل سپهر محمدی و یک گلر برزیلی کار کردم و کلی چیز از آنها یاد گرفتم اما چون میخواستم مسیرم را به جایی ببرم که فیکس بازی کنم و پیشرفت کنم به همین دلیل تصمیم گرفتم به شهرداری ساوه بروم و بعد از یک فصل پیشنهاد خوبی از فولاد زرند به من رسید و در حال حاضر در این تیم بازی میکنم.
*صحبت فولاد زند شد. گل عجیب و غریبی برای این تیم زدی که خیلی هم وایرال شده.
من علاوه بر دروازهبانی به بازی در جلو هم خیلی علاقه داشتم به همین خاطر از همان اوایل کارهای انفرادی با توپ را انجام میدادم. پست دروازهبانی در فوتسال روز دنیا دیگر به این شکل نیست که فقط توپ دفع کند و باید به جلو بیاید و توپ بگیرد، پا به توپ شده، بازیسازی کند و در کل به تیم کمک کند.
*چه واکنشهایی بعد از این گل دریافت کردی؟
اول از همه برای تیم فولاد زرند خیلی خوشحالم چون انفرادی به این گل نگاه نمیکنم و تیم برای من مهمتر است. مادر من در بیمارستان بستری بود و از آنجا بازی من را دیده بود و بعد از بازی به من زنگ زد و گفت خیلی بغض کردم و خیلی خوشحالم. این خوشحالی و حال مادر برای من خیلی لذتبخش بود. خدا را شکر در حال حاضر سلامت هستند.
*قبل از این گل باز هم به عنوان دروازهبان سابقه گلزنی داشتی؟
از بچگی خیلی علاقه داشتم که پا به توپ به جلو بروم و خیلی انفرادی تمرین میکردم. در جوانان و امیدهای گیتیپسند به هم همین شکل گل زده بودم.