به گزارش همشهری آنلاین، فضای کیهانی عمدتا خلائی نزدیک به خلأ مطلق است؛ مولکولهای این فضا آنقدر کم هستند که نمیتوانند یکدیگر را تحریک کنند و موج صوتی را منتقل کنند. به همین دلیل، صدا در فضا قابلیت انتشار ندارد و ما قادر به شنیدن هیچ صدایی نخواهیم بود.
به همین دلیل، اگر در فضا بودید، تقریباً هیچ صدایی نمیشنیدید. حتی اگر در کهکشانهای دیگر هم صداهایی وجود داشته باشد، به دلیل خلأ فضای بین کهکشانی و فاصلههای بسیار زیاد، این صداها هیچگاه به گوش ما نمیرسند.
فضای کیهانی عمدتاً ساکت است، اما کاملا بی صدا نیست. در نزدیکی سیارات یا اطراف افق رویداد سیاهچالهها، گازها و مولکولهایی وجود دارند که می توانند ارتعاشاتی ایجاد کنند؛ هرچند این صداها بسیار پایینتر از محدوده شنوایی انسان هستند و ما قادر به شنیدن آنها نیستیم.
به عنوان مثال، اخترشناسان با تحلیل امواج فشار گازهای اطراف یک سیاهچاله عظیم در خوشه کهکشانی پرسئوس، صدایی بسیار بم را شبیهسازی کردهاند که تقریباً ۵۷ اکتاو پایینتر از نت دو وسط پیانو قرار دارد؛ یعنی صدایی که هرگز انسان قادر به شنیدن آن نیست.
همچنین، مریخنوردهای مجهز به حسگرهای صوتی توانستهاند صدای باد را در جو رقیق مریخ ضبط کنند، اما به دلیل نازک بودن جو این سیاره، فرکانس این صداها بسیار پایین و خارج از محدوده شنوایی انسان است.
اخیرا دانشمندان توانسته اند با استفاده از روشی به نام سونوفیکیشن (sonification) دادههای فضایی را به صداهای قابل شنیدن برای انسان تبدیل کنند. در این روش، دادههای نجومی که معمولا برای گوش انسان قابل شنیدن نیستند، به اشکال صوتی تبدیل می شوند و نغمههای پنهان کیهان را برای ما آشکار میکنند.
تیمی از دانشمندان با تجربه در عرصه موسیقی، دادههای فضایی را به گونهای بازسازی کرده اند که هم از لحاظ علمی دقیق باشد و هم برای شنونده قابلدرک و دلنشین جلوه کند. این روش برای افراد نابینا و کم بینا بسیار ارزشمند است. زیرا از طریق صدا میتوانند با اسرار فضا ارتباط کنند و به اطلاعات جدیدی در خصوص جهان هستی دست پیدا کنند.
فضا همچنان پر از صداهای ناشناخته است؛ برای نمونه، جو بسیار متراکم ونوس صدای متفاوت و رازآلودی دارد که هنوز کشف و ضبط نشده است.
ناسا نیز به طور مداوم دادههای اشعه ایکس فضا را به صداهای گوناگونی تبدیل میکند که شنیدن آنها می تواند تجربه ای متفاوت از ارتباط با جهان هستی برای ما رقم بزند.
منبع: فرارو