علی فتح‌الله‌زاده و محمد مایلی‌کهن مرداد ماه سال ۱۳۹۰ در برنامه ورزش و مردم با یکدیگر درگیری لفظی شدیدی پیدا کردند به طوری که کار برای دقایقی از دست مرحوم بهرام شفیع مجری این برنامه قدیمی در رفت. خبرورزشی ۲۲ مرداد همان سال مشروح این درگیری لفظی را منتشر کرد:
مایلی‌کهن: فتح‌الله‌زاده را از در بیرون می‌کنند، از پنجره وارد می‌شود
محمد مایلی‌کهن که در آن مقطع مدیر فنی پرسپولیس بود و البته رابطه بسیار سردی هم با علی دایی داشت، در این برنامه به عنوان مهمان تلفنی روی خط آمد و با کنایه به علی دایی گفت: بیشترین ساعات در تاریخ صداوسیما در اختیار کسی قرار گرفته که حالا به خود این رسانه توهین می‌کند. به او می‌گویند اسطوره؛ اسطوره یعنی چی آقا؟ مگر می‌شود به هر کسی گفت اسطوره؟ این آدم به یکی می‌گوید گالیور، به دیگری می‌گوید کوتوله، به افراد دیگر هم القاب مسخره می‌دهد! یعنی چون اسطوره است حق دارد به همه توهین کند و حالا هم که که یک شوخی با ایشان کرده‌اند تا مردم بخندند، عصبانی می‌شود؟ (منظور مایلی‌کهن برنامه خنده‌بازار بود که با بعضی از اهالی فوتبال از جمله علی دایی شوخی کرده بود و این اتفاق با واکنش بسیار تند شهریار مواجه شد) جالب است که در این مملکت او اسطوره شد و ما پشه‌کوره بوده‌ایم!
مایلی‌کهن در ادامه پای علی فتح‌الله‌زاده مدیرعامل وقت باشگاه استقلال را نیز به میان کشید و گفت: من مثل آقای فتح‌الله‌زاده نیستم که از صبح تا شب جلوی دوربین‌ها باشم! پس از مدت‌ها با برنامه شوک مصاحبه کردم که البته هنوز هم پخش نشده اما یک آدمی آمد و بخشی از حرف‌هایم در آن برنامه را بالا و پایین کرد و نوشت. آقای فتح‌الله‌زاده حرف‌هایش را زده حالا من باید حرف بزنم. اصلا شما در حد من نیستی آقای فتح‌الله‌زاده چون علاوه بر سن و سال، به لحاظ تحصیلی و سابقه ورزشی هم از من کوچک‌تری. اصلا شما چطور وارد فوتبال شدی؟ یک نسبت فامیلی با مسئولان داشتی و آمدی داخل فوتبال اما حالا به من می‌گویی استغفار کن؟ من به عنوان یکی از اهالی فوتبال در مورد اتفاقاتی که پیرامون جام حذفی در سالیان گذشته رخ داد حرف‌هایی زدم و فرهاد مجیدی و آتیلا حجازی هم آن را تایید کرده‌اند ولی شما می‌گویی باید حرف‌های مجیدی را ترجمه کنم؟ شما اهانت می‌کنید. همه جای دنیا از فوتبال لذت می‌برند اما امثال شما کاری کردید که در این فوتبال همه به هم توهین می‌کنند. اگر ۶۰ جام هم بیاورید مهم نیست چون با نسبت فامیلی وارد فوتبال شدی. آقای فتح‌الله‌زاده! وقتی شما را از در بیرون می‌کنند، دوباره از پنجره به فوتبال برمی‌گردی. هر روز می‌گویی پول نداریم و چک شخصی داده‌ام؟ چرا چک شخصی دادی؟ اگر این فوتبال فقط دردسر است چرا مانده‌ای؟ می‌گویی شب‌ها خواب ندارم، خب برو خانه‌ات بخواب! چرا از فوتبال نمی‌روی؟
فتح‌الله‌زاده: به مایلی کهن ربطی ندارد که چرا من از فوتبال نمی‌روم
البته علی فتح‌الله‌زاده هم در همان برنامه روی خط تلفنی آمد و پاسخ محمد مایلی‌کهن را داد.
مدیرعامل اسبق باشگاه استقلال در جواب به سرمربی اسبق تیم ملی گفت: هر کسی کار خود در فوتبال را از جایی شروع کرده و مگر خود آقای مایلی‌کهن مادرزاد فوتبالیست بود؟ ایشان فکر کرده چون متدین است هر حرفی که دوست دارد را می‌تواند بزند! یک خبرنگار از من پرسید آقای مایلی‌کهن چنین حرف‌هایی گفته نظر شما چیست؟ من هم در پاسخ گفتم اگر دلیل و مدرکی دارند، ارائه کنند در غیر این صورت تهمت است و مسلمان باید استغفار کند. کجای حرفم بد بود؟ آقای مایلی‌کهن به من می‌گوید سابقه در فوتبال ندارد. خود ایشان ۲ سال در پرسپولیس بازی کرده و می‌خواهد یقه همه را بگیرد. آقا جان به مردم احترام بگذار تا به تو احترام بگذارند. اینکه چرا من با وجود همه مشکلات در فوتبال هستم و از آن نمی‌روم نکته‌ای است که به مایلی‌کهن ربطی ندارد. ایشان توهین می‌کنند. اصلا مگر من فتح‌الله‌زاده با آن کسی که همین آقای مایلی‌کهن از او حکم گرفته چه فرقی دارم؟ مگر کسی که به مایلی‌کهن حکم داده فوتبالی بوده است؟ در ضمن اگر ایشان لیسانس دارد، من دکترا دارم.
مدیرعامل وقت باشگاه استقلال چند ساعت پس از این درگیری تلفنی، مصاحبه دیگری هم علیه مایلی‌کهن انجام داد و گفت: این آقا باید تهمت‌هایی که به باشگاه استقلال در خصوص تبانی فینال جام حذفی زده را ثابت کند چون به حیثیت باشگاه ما لطمه وارد کرده است. اصلا نکته اینجاست که علی دایی که جزئی از خانواده خود پرسپولیس است پس چرا شما به او حسودی می‌کنی؟ اسطوره شدن لقبی است که مردم به یک نفر می‌دهند و زوری نمی‌شود اسطوره شد. مطمئن باشید من از جیغ و داد مایلی‌کهن نمی‌ترسم. شما یک نفر را پیدا کنید که این آقا با او درگیر نباشد. او وقتی عصبانی می‌شود، چشمانش را می‌بندد و هرچه به دهانش می‌آید را می‌گوید.
