به گزارش عصر ایران و به نقل از سایکولوژی تودی، در دنیای روان‌پزشکی، یکی از علائم کمتر شناخته‌شده و در عین حال خطرناک، «درومومانیا» است؛ حالتی که در آن بیمار دچار میل غیرقابل کنترل به سفر کردن می‌شود. این اختلال نه تنها موجب صرف هزینه‌های بیش از توان مالی می‌شود، بلکه ممکن است باعث ترک شغل، قطع روابط خانوادگی و حتی بی‌خانمانی شود.
مطالعات اخیر نشان می‌دهد درومومانیا اغلب در بستر اختلالات روانی جدی مانند اسکیزوفرنی یا اختلال دوقطبی بروز می‌کند و می‌تواند اولین علامت هشداردهنده بروز روان‌پریشی باشد. متأسفانه به دلیل ناآگاهی عمومی و حتی بین برخی پزشکان، این علامت گاهی با ندانم‌کاری یا سوء تفاهم همراه است و بیمار به جای دریافت درمان مناسب، به عنوان فردی دچار ضعف اراده یا بی‌تدبیری شناخته می‌شود.
گزارش‌ها حاکی است افرادی که دچار درومومانیا می‌شوند، اغلب با مشکلات مالی، اجتماعی و روانی گسترده مواجه می‌شوند. این افراد ممکن است با قطع ارتباط با خانواده و دوستان، از دست دادن شغل و حتی بی‌خانمانی مواجه شوند، چرا که اشتیاق به سفر و حرکت به حدی شدید است که از هر اولویتی بالاتر قرار می‌گیرد.
از منظر درمانی، شناسایی زودهنگام این میل غیرطبیعی می‌تواند زمینه‌ساز مداخلات مؤثر روان‌درمانی و دارودرمانی باشد و از پیامدهای ناگوار پیشگیری کند. روان‌پزشکان توصیه می‌کنند که خانواده‌ها و جامعه پزشکی نسبت به این علامت حساس‌تر باشند و آن را به عنوان نشانه‌ای از یک بیماری عمیق‌تر در نظر بگیرند.
در نهایت، افزایش آگاهی درباره درومومانیا می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی بیماران و کاهش پیامدهای اجتماعی و اقتصادی ناشی از این اختلال کمک کند.
