به شعر «گلچهره» از فریدون مشیری که با صدای استاد محمدرضا شجریان جاودانه شده، همچون یک گوهر هنری بی‌نظیر نگاه می‌شود. این اثر در کنار هنر درخشان لیلا حاتمی، یکی از عاشقانه‌ترین آثار موسیقی و هنر ایران است که شنوندگان را به دنیایی از احساس و لطافت دعوت می‌کند.
فریدون مشیری، که نامش با شعر فارسی و روزنامه‌نگاری همراه است، از دوران خردسالی به شعر علاقه داشت. وی با خلق آثاری که میان شعر نو و کلاسیک قرار دارد، یک سبک منحصر به فرد ارائه داد. او شاعری بود که با درک عمیق از میراث ادبی ایران شعری نوین و در عین حال غنی آفرید.
مشیری علاوه بر شعر، توجه ویژه‌ای به موسیقی ایرانی داشت و از سال 1350 تا 1357 عضو شورای موسیقی و شعر رادیو بود. این علاقه باعث شد آثار او در کنار موسیقی، جذابیتی دوچندان پیدا کند.
مشیری در سال‌های پایانی عمرش، به دلیل فراغت از مسئولیت‌های اداری، بیشترین تمرکز خود را به شعر معطوف کرد. او در دوره‌ای که بسیاری از هنرمندان از فعالیت حرفه‌ای باز می‌ایستند، با شور و شوق استثنایی به خلق آثار ادامه داد. همسرش، اقبال اخوان، و دو فرزندشان، بابک و بهار، همراهان دائمی او بودند.
شعر «گلچهره» با صدای استاد شجریان همچنان یکی از آثار درخشان و پرطرفدار موسیقی است که مخاطبان بی‌شماری را به خود جذب کرده است. متن کامل این اثر ناب به شرح زیر است:
گلچهره مپرس آن نغمه سرا از تو چرا جدا شد
گلچهره مپرس پروانه‌ی تو بی تو کجا رها شد
مپرس
مپرس
مرنجان دلــت را
رها کن غمت را رها کن
مخور غم مخور غم نـــگارا
گلچهره مپرس آن نغمه سرا از تو چرا جدا شد
مپرس
مپرس
منبع: ساعدنیوز
