مارس ۲۰۲۵ سه فروند هواپیمای آمریکا در فرودگاه بین‌المللی السالوادور بر زمین نشستند، آنها حامل ۲۶۱ مهاجر بودند که به‌خاطر قوانین ضدمهاجرتی ترامپ از آمریکا اخراج شده بودند.اینکه آنها چه کسانی‌ بودند، اصلا مهم نبود، آنچه اهمیت داشت، استقبال گرم السالوادور از آنها بود. درحالی‌که دیگر کشورها با بی‌تفاوتی از قوانین ضدمهاجرتی ترامپ می‌گذشتند یا نهایتا به آن اعتراض داشتند، السالوادور نه‌تنها از سیاست‌های ترامپ حمایت کرد، بلکه پذیرای تعداد زیادی از این مهاجران نیز شد.ترامپ و روبیو ضمن تشکر از السالوادور، تلاش‌های این کشور برای توسعه زندان اسکات، بزرگ‌ترین زندان‌ آمریکای‌لاتین و یکی از بزرگ‌ترین زندان‌های دنیا را ستوده و السالوادور را شریک امنیتی آمریکا در مهار بحران مهاجران توصیف کردند.

در پس این اظهارات رسمی، دنیای پرسود جدیدی درحال شکل‌گیری است که به «اقتصاد زندان‌ها» معروف‌ است. در این دنیا منافع کشورها با هم تلاقی پیدا می‌کند و سیاست‌ها با سودهای میلیاردی در هم می‌آمیزد.

درچاروچوب این اقتصاد، آمریکا طی توافقی محرمانه، در قبال حمایت‌ مالی، بخشی از مهاجران خود را به السالوادور تبعید می‌کند تا باب درآمدزایی جدیدی هم برای آمریکا و هم السالوادور و هر کشوری شود که می‌خواهد، از زیرساخت‌های کیفری خود برای کسب درآمد استفاده‌کند.در این کشورها زندان‌ها صرفاً اماکن بازداشت، بازپروری یا نگهداری افراد نیستند، بلکه در سیستم اقتصادی ادغام‌شده و با منطق بازار و ذهنیت سودمحور، توسط شبکه‌ پیچیده‌ای از شرکت‌های خصوصی و تصمیم‌گیرندگان اداره می‌شوند که سیاست‌های سختگیرانه‌ای مانند اخراج مهاجران و استثمار نیروی‌کار ارزان در زندان برای آنها میلیاردها دلار سود دارد.

از مجازات تا بهره‌برداری

 

 

هر زندانی برابر با سود بیشتر