به گزارش رکنا، برای اولین بار، دانشمندان موفق شدند آثار میکروپلاستیکها را در مغز انسان شناسایی کنند؛ ذراتی که پیشتر حضور آنها در هوا، آب، مواد غذایی و دیگر ارگانهای انسان گزارش شده بود. باوجود پیشرفتهای علمی، هنوز دلایل قطعی برای تأثیرات مضر این ذرات بر سلامت انسان وجود ندارد.
بر اساس گزارشی که از ساینس دیلی منتشر شده، این ذرات ریز که پس از تجزیه پلاستیک در محیط پدید میآیند، توانایی عبور از سد خونی و مغزی را دارند. مجله Nature Medicine با انتشار نتایج یک مطالعه جدید هشدار داده است که میزان میکروپلاستیکها در بافتهای مغزی افزایش چشمگیری یافته است. این تحقیق که بر روی نمونههای مغزی افراد متوفی در ایالت نیومکزیکوی آمریکا انجام شده، نشان میدهد حجم این ذرات در چند سال اخیر به طرز قابل توجهی بیشتر شده است.
متیو کمپن، سمشناس برجسته آمریکایی و نویسنده تحقیق اظهار میکند که: «در هر مغز اهدایی، میتوان تا ۱۰ گرم پلاستیک استخراج کرد.»
علیرغم این یافتهها، برخی متخصصان همچنان معتقدند که شواهد موجود برای نتیجهگیری قطعی کافی نیستند. تئودور هنری، سمشناس دانشگاه هریوت-وات اسکاتلند، تاکید میکند که هنوز تحقیقات بیشتری نیاز است تا به یک نتیجهگیری واضح رسید.
همچنین، الیور جونز، استاد شیمی دانشگاه RMIT استرالیا، حدس میزند که میزان میکروپلاستیک موجود در مغز احتمالاً کمتر از مقدار موجود در فاضلابهای خام است و افزود که افراد مورد بررسی پیش از مرگ از سلامتی کامل برخوردار بودهاند.
با وجودی که مشاهده تاثیرات قطعی میکروپلاستیک ها بر مغز انسان هنوز امکانپذیر نیست، اما پژوهشهای پیشین نشان دادهاند که ممکن است این ذرات موجب افزایش خطر سکته مغزی، حمله قلبی و مرگ مرتبط شوند. به عنوان مثال، یک مطالعه منتشر شده در New England Journal of Medicine به ارتباط میان تجمع این ذرات و مشکلات سلامت پرداخته است.
تحقیقات تجربی انجام شده روی حیوانات نیز حاکی از آن است که میکروپلاستیکها میتوانند منجر به تشکیل لختههای خونی غیرمعمول در مغز موشها شوند. به همین ترتیب، سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۲۲ اعلام کرد که شواهد فعلی برای بررسی کامل خطرات این ذرات بر بدن انسان ناکافی است، اما همچنان توصیه به اقدامات پیشگیرانه میشود.
تولید پلاستیک در سطح جهان از سال ۲۰۰۰ تاکنون دو برابر شده است و پیشبینیها نشان میدهند که تا سال ۲۰۶۰ این میزان به سه برابر مقدار فعلی خواهد رسید. این افزایش جای نگرانی دارد، زیرا میکروپلاستیکها ممکن است در آینده گستره تاثیرگذاری بیشتری پیدا کنند.