پیام‌فضلی‌نژاد
مجله نقد اندیشه
امروز در دیدار مدیران رسانه‌ها با رئیس‌جمهور، پنج نکته را خدمت آقای پزشکیان گفتم و در آخر، اجمالا عرض کردم که چگونه ممکن است دولت، بازی جهانی را ببازد؟
۱- ما امروز به پرورش افکار به جای کنترل افکار نیاز داریم. نشریات فکری، مطبوعات فرهنگی و روزنامه‌نگاری دانشورانه، ستون‌های این پرورش افکار هستند و «کارخانه قدرتسازی ملی» به شمار می‌روند، اما ستون فقرات آن‌ها شکسته شده است.
۲- وقتی کارخانه قدرتسازی تعطیل شود، دو اتفاق می‌افتد: ابتدا و پیش از همه خود حکومت ضرر می‌کند، چون زبان مفاهمه با نخبگان، متفکران و مردم را یکجا از دست می‌دهد؛ حکومت تبدیل به یک حکومت صامت می‌شود که دیگر حتی تک‌صدایی هم نیست و اساسا صدایی ندارد و بی‌صداست. دوم اینکه، در این بی‌صدایی، رسانه‌های بیگانه چون ایران اینترنشنال میدان پیدا می‌کنند تا به روح ایران تجاوز کنند.
۳- امروز روزنامه‌نگاری دانشورانه سخت‌ترین دوران خود در تاریخ معاصر را می‌گذراند و انفجار اقتصادی و تورم سرکش، ستون فقرات نشریات‌فکری و ژورنالیسم اندیشه را شکسته است. برای احیای کارخانه قدرتسازی، باید این رسانه‌های مرجع را در همه سطوح مکتوب و غیر مکتوب احیا کرد، چون آن‌ها محل تولد افکار جدی و سازنده عقاید هستند. پیشنهاد می‌کنم در بازدیدهایی که دارید، به دفتر مجلات هم بروید و با مصائب آن‌ها از نزدیک روبه‌رو شوید.
۴- وقتی روزنامه‌نگاری دانشورانه که محل عرضه آرای متفکران، دانشوران و نخبگان به مردم است و پلی میان اندیشه و جامعه می‌سازد، افول کند، جریان‌های فکری اصیل، قدرت گفتمان‌سازی و جریان‌سازی نخواهند داشت و با رکود فکری مواجه می‌شویم. بنابراین، باید به احیا سنت روزنامه‌نگاری دانشورانه پرداخت.
۵- آینده گفتمانی ما در گرو توجه به سه ضلع است: ایران فرهنگی، فلسفه ایرانی و اسلامی و تمدن ایرانی. امروز عصر دولت‌های تمدنی در جهان است و قدرت‌های نوظهور راهبرد «دولت-تمدن» را دنبال می‌کنند. اگر دولت ما نتواند ایده‌‌ای برای این راهبرد داشته باشد، بازی جهانی را خواهد باخت. به همین جهت، پیشنهاد می‌کنم نقشه تمدن‌های جهان و پرونده مخاطرات تمدن ایرانی را در شماره جدید مجله نقد اندیشه مطالعه بفرمایید.
