به گزارش رکنا، نتایج تحقیقاتی تازه نشان میدهد که شرایط شغلی خاص میتواند باعث افزایش خطر بروز آسیبهای جدی در شبکیه چشم شود. این تحقیقات تاکید دارند که حتی مشاغل به ظاهر بیخطر نیز میتوانند پیامدهای ناگواری برای چشمها داشته باشند.
شبکیه ، لایه بسیار حساس درون چشم است که وظیفه دریافت اطلاعات نوری و ارسال پیامهای مرتبط به مغز را بر عهده دارد. جدا شدن یا پارگی این لایه میتواند به مشکلات بینایی جدی منجر شود. این اختلال، بهویژه در سنین بالاتر شایعتر است و عواملی مانند سن، نزدیکینگری شدید و سوابق جراحی چشم در افزایش این خطر نقش دارند.
برخی تحقیقات پیشین عوامل بدنی نظیر بلند کردن اجسام سنگین یا انجام فعالیتهای بدنی شدید را از عوامل احتمالی پارگی شبکیه میدانستند. حرکتی تحت عنوان "مانور والسالوا" (حبس نفس و فشار آوردن) نیز بهعنوان عامل افزایشدهنده فشار داخل چشم معرفی شده است. با این حال، رابطه بین شرایط شغلی و آسیب به شبکیه کمتر بررسی شده و نیازمند توجه بیشتر بوده است.
در این راستا، گروهی از محققان ایرانی به سرپرستی بنفشه امید دزیانی، پژوهشی درباره ارتباط میان مشاغل و خطر پارگی شبکیه انجام دادند. این تیم تحقیقاتی در کلینیکهای چشمپزشکی مشهد دادههای مرتبط با مراجعین را بررسی کردند. روش تحقیق به صورت "مورد-شاهدی" بوده و شامل مقایسه دو گروه از افراد با و بدون پارگی شبکیه بود.
نتایج این مطالعه نشان داد که مشاغل اداری، کشاورزی، خدماتی و ساختمانی بیشترین فراوانی را در میان مبتلایان به پارگی شبکیه داشتهاند. علاوه بر این، عواملی نظیر استرس شغلی بالا، ایستادن طولانیمدت و ارتعاشات مکرر در محیط کار از دیگر مواردی بودند که با افزایش خطر این اختلال مرتبط تشخیص داده شدند.
طبق یافتههای این پژوهش، ارتعاش دائمی دست و بازو که در برخی مشاغل شایع است، میتواند باعث جدا شدن تدریجی بافتهای داخلی چشم شود. این موضوع نشان میدهد که انجام کارهایی که با لرزش مداوم همراه هستند، ممکن است به بروز مشکلات جدی در بینایی منجر شوند.
بر اساس این مطالعه، میتوان نتیجه گرفت که خطرات شغلی تنها به فعالیتهای فیزیکی سنگین محدود نمیشوند. استرس کاری نیز عاملی مهم در بروز اختلالات جسمی از جمله مشکلات چشمی است. بنابراین، لازم است علاوه بر بهبود شرایط فیزیکی در محیط کار، به سلامت روانی کارکنان نیز توجه شود.
با وجود نمونه آماری محدود در این تحقیق، محققان پیشنهاد دادهاند که در آینده مطالعات وسیعتری در این زمینه انجام شود. همچنین آگاهیرسانی به کارفرمایان و کارکنان درباره عوامل ناشناختهتر آسیب به چشم، میتواند به پیشگیری از بروز این نوع مشکلات کمک کند.