احمد زیدآبادی فعال سیاسی اصلاح طلب، در کانال تلگرامی خود مطلبی را با عنوان «عجب مچ‌گیری معرکه و نبوغ‌آمیزی!» نوشت:
روزنامۀ کیهان بنا به ضرب‌المثل «کافر همه را به کیش خود پندارد» گمان کرده که هم‌میهن هم شبیه خود آن است و تمام کسانی که در آن قلم می‌زنند، همه یک نگاه و خط سیاسی و اعتقادی واحد دارند و از یک آبخشور فکری، تغذیه می‌کنند! برای گردانندگان کیهان اصلاً امری به اسم تکثر و تعدد سلایق و علایق و نگاه و تحلیل در یک رسانه، گویی اصلاً قابل تصور نیست همانطور که در سطح جامعه برایشان قابل تصور نیست!
به همین دلیل کیهان سرمقالۀ هم‌میهن در بارۀ انتخاب علی لاریجانی به عنوان دبیر شورای امنیت ملی را با محتوای یادداشت یکی دیگر از نویسندگان روزنامه با هم مقایسه کرده و به زعم خود کلی سرگیجگی و تناقض از آن در آورده است! این همه نبوغ واقعاً جای رشک دارد!
کیهان در شمارۀ قبلی خود هم مطلب مربوط به منحرف کردن ابرهای ایران به سمت باکو توسط اسرائیل را مربوط به مخاطبانش در ستون «کیهان و خوانندگان» دانسته و نسبت به درج این مطلب از خود رفع مسئولیت کرده بود!
در ابتدا باید اذعان کرد که مطالب مندرج در یک روزنامه همه یک وزن ندارند و منطقاً نباید مندرجات ستونی مثل «نظرات خوانندگان» را هم‌وزن سرمقاله یا یادداشت به حساب آورد و حکمی واحد در بارۀ آن‌ها صادر کرد.
از همین رو، از رسانه‌ها انتظار می‌رود که وقتی از یک روزنامه نقل‌قول می‌کنند، به ستون مربوطه هم اشاره داشته باشند تا امانت رعایت شود.
با این حال، مگر ستون «کیهان و خوانندگان» واقعاً تریبونی باز و آزاد برای اظهارنظر شهروندان است؟ حتی به فرض اینکه محتویات این ستون کاملاً ساختگی و خودنویس نباشد، واضح است که تا آن‌ها از فیلتر سفت و سخت گردانندگان کیهان عبور نکنند، محال است امکانی برای نشر در آن ستون پیدا کنند! می‌گویید نه؟ امتحانش ساده است!
همین الان گوشی را بردارید و به شمارۀ مختص «کیهان و خوانندگان» زنگ بزنید و در بارۀ رفع حصر، یا آزادی زندانیان سیاسی، یا تعریف از خاتمی، یا دفاع از مذاکره، یا مخالفت با حجاب اجباری، یا هر آنچه که به ذائقۀ کیهانیان ناخوش می‌آید، پیامی بگذارید. اگر حتی یکی از آن‌ها در ستون «کیهان و خوانندگان» منتشر شد، آنگاه همگی تصدیق خواهیم کرد که مندرجات ستون «کیهان و خوانندگان» نظرات گردانندگان این روزنامه نیست و هرگز نباید به آن‌ها استناد کرد!
