تیم فوتبال پرسپولیس در شرایطی خود را برای فصل جدید فوتبال ایران آماده می‌کند که با یک چالش تکراری روبرو است؛ مهاجم خارجی!
موضوعی که هر سال درست زمانی که بازار نقل‌وانتقالات داغ می‌شود، در این باشگاه می‌پیچد و در نهایت هم به جذب یک مهاجم خارجی ختم می‌شود. اینکه تیم پر هواداری مثل پرسپولیس ، مهاجم خارجی تراز اول در ترکیب تیمش داشته باشد، نکته مثبتی در فوتبال ایران به شمار می‌رود اما مساله این است که تجربه نشان داده هیچ وقت یک مهاجم خارجی تراز اول که عملا جریان بازی را به سود پرسپولیس تغییر دهد، به این تیم نیامده یا اگر کمی معیار تراز اول بودن را جابجا کنیم، شاید بتوان گفت تعداد مهاجمان خارجی با کیفیت پرسپولیس، به انگشتان یک دست هم نمی‌رسند.
در ۱۰ سال اخیر پرسپولیس ۱۴ مهاجم خارجی به خدمت گرفته که در بین آنها شاید تنها بتوان گفت که جری بنگستون، منشا و لوکادیا از مهاجمان تاثیرگذار خارجی بودند و ۱۱ مهاجم خارجی دیگر عملا نشانی از یک مهاجم تزار اول و گل‌زن نداشتند. موضوعی که باعث شد که دقایق کمتری بازی کنند و در مواردی هم قبل از پایان قراردادشان، با دریافت مبالغ هنگفتی جدا شوند.
از ۱۴ مهاجم خارجی ۱۰ سال اخیر پرسپولیس ، اگر لوکادیا، منشا و بیگنسون را کنار بگذاریم و بررسی عملکرد سردار دورسون را هم به بعد از جدایی‌اش موکول کنیم، ۱۰ مهاجم دیگر روی هم ۱۱ گل برای پرسپولیس به ثمر رسانده‌اند و ۱۰ پاس گل هم به نام خود ثبت کرده‌اند. این یعنی ۱۰ مهاجم خارجی ۱۰ سال اخیر پرسپولیس تنها روی ۲۱ گل این تیم تاثیر گذار بوده‌اند.
حالا که به فصل جدید نزدیک می‌شویم، باشگاه پرسپولیس اعلام کرده نیازی به سردار دورسون، مهاجم ترکیه‌ای خود ندارد؛ مهاجمی که نیم فصل گذشته با قردادی حدود ۱ میلیون دلاری برای یک فصل ونیم، به پرسپولیس آمد. این بازیکن اعلام کرده تمایلی به جدایی ندارد و پرسپولیسی‌ها هم برای متقاعد کردن او برای جدایی باید غرامت بپردازند؛ غرامتی که گفته می‌شود حدود ۳۵۰ هزار دلار است. بعد از آن هم پروسه جذب مهاجم خارجی جدید برای پرسپولیس آغاز خواهد شد. این یعنی پرسپولیسی‌ها با احتساب قرارداد فصل گذشته دورسون، باید چیزی حدود ۷۰۰ هزار دلار به او پرداخت کنند و در بازار نقل‌وانتقالات دوباره به دنبال جذب یک مهاجم خارجی دیگر بروند؛ مهاجمی که با تجارب گذشته، خیلی نمی‌توان امید داشت که تاثیرگذار از کار در بیاید.
