به گزارش خبرنگار مهر به نقل از هلث دی نیوز، محققان گزارش دادند که چربی دور کمر و اندام‌های احشایی، خطر نشت ادرار را در زنان هنگام عطسه، سرفه یا فعالیت بدنی، ۳۳ درصد افزایش می‌دهد.
تیم تحقیقات به رهبری «ماری کووتی»، محقق دکترا در دانشگاه ییواسکیلا در فنلاند، نوشت: «چاقی شکمی ممکن است باعث شود بافت‌های لگن دچار فشار و کشش مزمن شوند که در نهایت ساختارهای کف لگن را تضعیف می‌کند.»
محققان دریافتند که خطر نشت ادرار مثانه همچنین با شاخص توده بدنی کلی (BMI) و دور کمر مرتبط است. BMI تخمینی از چربی بدن بر اساس قد و وزن است.
در واقع، این تیم به این نتیجه رسیدند که BMI و دور کمر احتمالاً به اندازه اندازه‌گیری‌های دقیق‌تر چربی بدن در تعیین خطر بی‌اختیاری استرسی زنان مؤثر هستند.
برای این مطالعه، محققان سلامت ۳۷۶ زن ساکن منطقه ییواسکیلا در فنلاند را پیگیری کردند. آنها در شروع مطالعه ۴۷ تا ۵۵ سال سن داشتند. این تیم از روش‌های مختلفی برای تجزیه و تحلیل توده چربی بدن زنان، از جمله امپدانس بیوالکتریک و اسکن‌های اشعه ایکس استفاده کرد.
کووتی در یک بیانیه خبری گفت: «ما چربی بدن را مطالعه کردیم، دور کمر شرکت‌کنندگان را اندازه‌گیری کردیم و شاخص توده بدنی را محاسبه کردیم. سپس ارتباط این عوامل را با علائم اختلالات کف لگن تجزیه و تحلیل کردیم.»
نتایج نشان داد که سطح چربی بالاتر بدن، و همچنین BMI بالاتر و دور کمر بزرگتر، با افزایش خطر بی‌اختیاری استرسی مرتبط هستند.
بیشترین خطر با چربی آندروئید- چربی اضافی ذخیره شده در اطراف معده، قفسه سینه و قسمت بالای کمر- مرتبط بود.
محققان نوشتند: «هم فشارهای مکانیکی و هم فشارهای متابولیکی ناشی از اضافه وزن و بافت چربی اضافی، فرد را مستعد ابتلا به بی‌اختیاری ادرار می‌کند.»
محققان گفتند تحقیقات بیشتری لازم است تا نشان دهد که آیا کاهش وزن می‌تواند این خطر را کاهش دهد یا به عنوان درمانی برای بی‌اختیاری استرسی عمل کند.
