به گزارش رکنا، روده انسان ، یکی از جالبترین و پیچیدهترین سیستمهای بدن انسان است که نقش حیاتی در سلامت جسمانی و روانی ایفا میکند. این دستگاه پر از میکروبهایی است که در تعامل و همزیستی با ما زندگی میکنند و به گفته پژوهشگران، مزایای قابل توجهی دارند.
طبق تحقیقات جدید، مشخص شده که روده انسان توانایی حس کردن فعالیتهای میکروبی را دارد. زمانی که مواد غذایی خاص وارد روده میشود، سیگنالهایی به مغز ارسال میگردد که اشتها و تمایل به غذاهای خاص را تحریک میکند. اما آیا این دستگاه توانایی تغییر رفتار بر اساس پیامهای میکروبها را دارد؟
محققان دانشگاه دوک به تازگی نوع جدیدی از حس را کشف کردهاند که به نام حس نوروبیوتیک شناخته میشود. این حس ششم به مغز کمک میکند تا بلافاصله نسبت به پیامهای میکروبها واکنش نشان دهد. اساس این کشف به سلولهایی به نام نوروپاد مربوط میشود که به عنوان کارآگاهان روده عمل میکنند.
این سلولها انواع خاصی از پروتئینهای تولید شده توسط میکروبها را شناسایی کرده و سیگنالهایی مستقیم به مغز ارسال میکنند. نتیجه این پیامها، بهروزرسانیهایی فوری برای مغز است که بر کنترل اشتها و انتخاب غذا تاثیر میگذارد.
هنگامی که فرد غذا میخورد، برخی از باکتریهای روده پروتئینی به نام فلاژلین ترشح میکنند. این مولکول قدیمی به حرکت باکتری کمک میکند، اما نقش دیگری نیز دارد. سلولهای نوروپاد در روده، با استفاده از گیرندههای مخصوصی به نام TLR5، این پروتئین را شناسایی کرده و سپس پیامهایی به عصب واگ، که راهی بسیار سریع و مستقیم به مغز است، ارسال میکنند. این پیامها ممکن است باعث کاهش میل به میان وعده شوند.
در جریان یک آزمایش، تعدادی موش که نیمهشب در حالت ناشتا بودند، با تزریق مستقیم پروتئین فلاژلین به رودهشان بررسی شدند. نتیجه نشان داد که این موشها به میزان کمتری غذا مصرف کردند. با این حال، موشهایی که گیرنده TLR5 نداشتند، به پیامها واکنش نشان ندادند، به خوردن ادامه دادند و حتی دچار افزایش وزن شدند. این یافته ثابت میکند که بدون presence گیرندههای TLR5، پیامهای روده به مغز نمیرسد.
دکتر دیگو بوهورکز، کسی که برای اولین بار در سال ۲۰۱۵ سلولهای نوروپاد را شناسایی کرد، نشان داده است این سلولها میتوانند در سریعترین زمان ممکن بین قند واقعی و شیرینکنندههای مصنوعی تفاوت قائل شوند. بنابراین میل به شیرینی بیشتر از روده سرچشمه میگیرد تا گیرندههای چشایی.
تحقیقات اخیر نشان میدهد که پروتئین فلاژلین، که توسط برخی میکروبهای خاص مانند سالمونلا تولید میشود، تأثیر متفاوتی روی روده میگذارد. باکتریهای متنوع پروتئینهای مختلفی ترشح میکنند و هر کدام پیامهایی منحصر به فرد به مغز ارسال میکنند. این تنوع و پیچیدگی باعث جالبتر شدن ارتباط بین روده و مغز میشود.
طبق نظر محققان، این سیستم ارتباطی، مشابه حواس اصلی انسان مانند بینایی، شنوایی، بویایی، چشایی و لامسه عمل میکند. اما نکته حیرتانگیز اینجاست که این حس جدید از مکانی غافلگیرکننده یعنی روده سرچشمه میگیرد.
در نهایت میتوان گفت که شکم انسان فقط وظیفه هضم غذا را بر عهده ندارد، بلکه مشغول تفسیر و رمزگشایی از جهان پیرامون نیز هست.