فوتبال ۳۶۰: محرومیت ۴ ماهه علیرضا بیرانوند باعث شده تا جایگاه او در ۲ عرصه باشگاهی و ملی به خطر بیفتد. بیرانوند سال گذشته و پیش از شروع رقابت‌های بیست‌وچهارمین دوره لیگ برتر، قراردادش را به طور یک‌طرفه با پرسپولیس فسخ کرد و راهی تراکتور شد. پرسپولیس از این دروازه‌بان به ۲ ارکان قضایی فدراسیون فوتبال شکایت برد و سرانجام پس از ۴۰۸ روز، کمیته استیناف رای به محکومیت بیرانوند داد. او حالا علاوه بر اینکه باید ۲۷ میلیارد تومان غرامت به باشگاه پرسپولیس بپردازد، نزدیک به ۱۲۰ روز هم خانه‌نشین شده که این یکی خطرات به مراتب بیشتری برایش دارد.
دوری از تیم ملی در سال جام جهانی
محرومیت بیرانوند در شرایطی تا اواخر آذرماه ادامه خواهد داشت که امسال برای همه کشورهایی که به جام جهانی صعود کرده‌اند، سال مهمی است. انتهای این فصل به جام جهانی می‌خورد و بدیهی است که بازیکنان انگیزه‌ای مضاعف برای درخشیدن، جهت حضور در فهرست نهایی تیم ملی دارند. «بیرو» سال‌هاست که شماره یک تیم ملی است ولی درست در همین سالی که نیاز دارد در اوج آمادگی باشد، باید 4 ماه از مهمترین ماه‌هایش را بیرون بنشیند. از این منظر، می‌توان دغدغه او در فصل گذشته را درک کرد که چرا می‌خواست زودتر رای کمیته استیناف صادر شود. اگر فصل پیش این محرومیت برایش درنظر گرفته می‌شد، جورش را می‌کشید و در عوض در سالی به این مهمی، فرصت داشت تا یک‌بار دیگر جایگاه و پایگاهش به عنوان شماره یک تیم ملی را تقویت و تضمین کند. اکنونی ولی چنین اطمینانی نسبت به آینده‌اش ندارد و چه بسا حسرت سومین حضور متوالی در جام جهانی هم بر دلش بماند.
اگر مشمول نشود...
درست است که بیرو کم‌وبش 20 بازی به همراه تراکتور و تیم ملی را ممکن است از دست دهد ولی نگرانی‌هایش فقط معطوف به این مدت نیست؛ چراکه ممکن است جانشین او در تراکتور، در این مدت بدرخشد و آن‌وقت دراگان علاقه‌ای به دست بردن در ترکیب برنده نداشته باشد. از سوی دیگر، داستان مشمول شدن علیرضا بیرانوند برای خدمت سربازی هم از رگ گردن به او نزدیک‌تر است؛ بیرو اگر نتواند انتهای شهریور از پایان‌نامه‌اش دفاع کند و علاوه بر آن، مجوز حضور در رده دکتری را به دست نیاورد، مشمول است و باید به خدمت سربازی برود. اگر چنین شود، آن‌وقت فرصت‌هایش برای رسیدن دوباره به تیم ملی و بازپس‌گیری جایگاهی که در تیم ملی دارد، محدودتر هم می‌شود.
زمانی برای درخشش سیدحسین و پیام
با وجود همه گمانه‌زنی‌هایی که درباره سرنوشت علیرضا بیرانوند در ماه‌های آینده وجود دارد، محرومیت او فرصت بزرگی در اختیار سیدحسین حسینی و پیام نیازمند، دروازه‌بان‌های شماره 2 و 3 تیم ملی گذاشته تا در نبود بیرانوند، در سال منتهی به جام جهانی، خودی نشان دهند و در کنار یکدیگر بتوانند تاج شماره یکی را از سر بیرانوند بیندازند. دست بر قضا و بر حسب اتفاقاتی که همین چندماهه در فوتبال ایران رخ داده، هر 2 هم به قدر کافی، انگیزه برای درخشش دارند. سیدحسین پس از تحمل نامهربانی‌ها در باشگاه استقلال، این بار سر از اصفهان درآورده و قرار است در این فصل با پیراهن سپاهان به میدان برود. حسینی دلایل زیادی برای اثبات دوباره خودش به فوتبال ایران دارد.
شرایط درباره پیام نیازمند هم تقریبا مشابه است؛ او در این فصل از سپاهان به پرسپولیس آمده تا شاید بزرگترین چالش دوران حرفه‌ای‌اش را تجربه کند. پیام می‌داند در پرسپولیس، انتظارها از او به طور فزاینده‌ای زیاد است. طبیعی است که اگر او بتواند این مورد را تبدیل به فرصت کند آن وقت حتی می‌تواند به پیشی گرفتن از سیدحسین حسینی برای ایستادن در دروازه تیم ملی هم فکر کند.
هرکدام از این‌ها که باشد ولی در اصل ماجرا تفاوت چندانی ایجاد نمی‌کند؛ اگر این 2 بخواهند از سایه بیرانوند خارج شوند و از آن مهم‌تر، اگر قلعه‌نویی تمایلی به میدان دادن به این 2 دروازه‌بان داشته باشد، شاید برای آن‌ها الان بهترین فرصت است.
