خلاصه داستان و نقد و بررسی فیلم خانه پدری :

فیلم خانه پدری شروع طوفانی و غافلگیر کننده دارد. 10 دقیقه ابتدایی فیلم که با تعقیب و گریز پدر و دختر و در نهایت قتل وحشتناک دختر به دست پدر همراه است، به راحتی می تواند هر تماشاگری را شوکه کند. این اتفاق می توانست یک مقدمه عالی برای فیلمی باشد که از هر حیث متفاوت با دیگر آثار سینمای ایران است و از جسارت بی نظیری در پرورش و به تصویر کشیدن ایده اش برخوردار است. اما در ادامه داستان این اتفاق آنطور که انتظار می رفت به وقوع نمی پیوندد.

«مجموعه خانه پدری » که نامی کنایه آمیز در وصف فیلم است، درباره فرهنگ مرد سالاری و تضییع حقوق زنان در کشورمان است که در قالب نام " خانه پدری " به مخاطب ارائه شده است. ( یعنی جایی که می بایست فرد بیشترین احساس امنیت را داشته باشد ). تصویری که عیاری از وضعیت زنان در بازه های مختلف زمانی ترسیم کرده، چنان تلخ و گزنده است که تماشایش بر پرده نقره ای می تواند هر تماشاگری را سرشار از اندوه کند.

پوستر فیلم خانه پدری :

خلاصه داستان و نقد و بررسی فیلم خانه پدری :

فیلم خانه پدری شروع طوفانی و غافلگیر کننده دارد. 10 دقیقه ابتدایی فیلم که با تعقیب و گریز پدر و دختر و در نهایت قتل وحشتناک دختر به دست پدر همراه است، به راحتی می تواند هر تماشاگری را شوکه کند. این اتفاق می توانست یک مقدمه عالی برای فیلمی باشد که از هر حیث متفاوت با دیگر آثار سینمای ایران است و از جسارت بی نظیری در پرورش و به تصویر کشیدن ایده اش برخوردار است. اما در ادامه داستان این اتفاق آنطور که انتظار می رفت به وقوع نمی پیوندد.

«مجموعه خانه پدری » که نامی کنایه آمیز در وصف فیلم است، درباره فرهنگ مرد سالاری و تضییع حقوق زنان در کشورمان است که در قالب نام " خانه پدری " به مخاطب ارائه شده است. ( یعنی جایی که می بایست فرد بیشترین احساس امنیت را داشته باشد ). تصویری که عیاری از وضعیت زنان در بازه های مختلف زمانی ترسیم کرده، چنان تلخ و گزنده است که تماشایش بر پرده نقره ای می تواند هر تماشاگری را سرشار از اندوه کند.

عیاری مانند ساخته های پیشین اش که واقع گرایی از ویژگی های برجسته آنها بوده، در « خانه پدری » نیز تصویری برگرفته از حوادث روزنامه ها واتفاقات جامعه مرد سالار ایران را به تصویر کشیده و با هوشمندی در این راه، به سال 1308 گریزی می زند و قتل فجیع دختر را در فرهنگ اشتباهی که در آن دوران حکمفرما بوده به تصویر می کشد. « خانه پدری » به ما نشان می دهد که حتی پس از قتل دختر، اعضای مرد خانواده تمایلی به پذیرش اشتباه خود ندارند و همچنان طی زمان های مختلف به جای پذیرش اشتباه خود، سعی در سرپوش گذاشتن بر آن با قفل کردن زیرزمین و اقدامات دیگر دارند.

با اینحال « خانه پدری » با اینکه سوژه حساسیت برانگیزی را انتخاب کرده و عیاری هم تا جایی که می توانسته آن را بصورت مستند روایت کرده، اما از حیث سینمایی به توفیق چندانی نمی رسد و اثری خسته کننده محسوب می شود. در واقع اگر بخواهیم 10 دقیقه طوفانی آغاز فیلم را نادیده بگیریم، « خانه پدری » مجموعه ای از اپیزودهای تکراری هست که اتفاق ویژه ای در آن رخ نمی دهد تا تماشاگر را با خود همراه کند. این اپیزودها قرار هست خشونت هایی که علیه زنان در سالهای اخیر روا داشته شده را با توجه به ماهیت داستان به معرض نمایش بگذارد اما هیچکدام از این اپیزودها به جز اپیزود ابتدایی، تاثیرگذار نیستند.

شاید بتوان اصلی ترین دلیل این موضوع را عدم شخصیت پردازی مناسب عنوان کرد. در « خانه پدری » افراد در طی مدت زمان کوتاهی که بر تصویر حضور دارند، ناگهان گرفتار تغییر زمانی فیلم و اضافه شدن شخصیت های دیگر به داستان می شوند که همگی آنها نیز از درد مشترکی به نام عدم پرداخت شخصیت رنج می برند. این مشکل به حدی تماشاگر را دچار مشکل می کند که پس از تغییر زمان فیلم، چند دقیقه ای طول می کشد تا متوجه شود الان کدام شخصیت نسخه مسن تر شده شخصیت اپیزود قبلی است!

می توان ایراداتی را هم به بازی بازیگران فیلم وارد کرد که به جز مهدی هاشمی ، اغلب آنها به نحو احسن از انجام وظایف خود بر نیامده اند. انتخاب مهران رجبی با سابقه ای کاملا کمدی در نقش پدر ظالم خانواده که دختر را به قتل می رساند، شاید در وهله اول تصمیم پر جسارتی تلقی شود اما در اواسط فیلم زمانی که عیاری شوخی هایی را از زبان رجبی اجرا می کند موقعیتی عجیب را رقم می زند که در نقطه مقابل دیدگاه تاریک فیلم به مقوله مرد سالاری و ظلم به زنان می باشد.

با اینحال در مجموع به نظرم هنوز می توان « خانه پدری » را به واسطه سوژه جذابش و البته ده دقیقه طوفانی ابتدایی ستایش کرد. فیلم عیاری ، فیلم یکدستی نیست و از امتیاز مقدمه هیجان انگیزش در ادامه به خوبی استفاده نمی کند اما با اینحال یکی از پر مغز ترین فیلمهای چند سال اخیر سینمای ایران است که یک " درد " را به ما یادآوری می کند و آن " مرد سالاری و تضییع حقوق زنهاست ". نگاهی که اگرچه تلخ است اما نمی توان آن را انکار کرد. عیاری با « خانه پدری » تلنگری به گذشته می زند و تفکری اشتباه و فرهنگی نادرست را در بازه های مختلف زمانی به تصویر می کشد که حکایت از پنهان کاری و سرپوش گذاشتن بر اشتباهات دارد. اما ای کاش این سوژه در بستری مناسب تر با روایتی جذاب تر به مخاطب ارائه می شد تا ماندگاری کاملی بر ذهن تماشاگر داشته باشد چراکه احتمالاً مخاطب پس از دیدن فیلم فقط ده دقیقه ابتدایی آن را به یاد خواهد آورد.

بازیگران فیلم سینمایی خانه پدری و عوامل دیگر:

بازیگران فیلم سینمایی خانه پدری و دیگرا عوامل

بازیگران: مهدی هاشمی، شهاب حسینی، مهران رجبی، ناصر هاشمی، نازنین فراهانی، مینا ساداتی، معصومه بافنده

کارگردان، نویسنده، تدوین: کیانوش عیاری

تهیه کننده: کیانوش عیاری، علی سلطانی

مدیر فیلمبرداری: داریوش عیاری

صدابردار: سعید صالحی

طراح چهره‌پردازی: حسین صالحیان، اعظم رحمانی

صداگذاری: مسعود بهنام

طراح صحنه و لباس: اصغر نژاد‌ایمانی

موسیقی: بهزاد عبدی

عکاس: مزدک عیاری

بازیگران: مهدی هاشمی، شهاب حسینی، مهران رجبی، ناصر هاشمی، نازنین فراهانی، مینا ساداتی، معصومه بافنده

چرا فیلم خانه پدری توقیف شد ؟

فیلم خانه پدری در سال 1389 و با سرمایه‌گذاری مشترک نیروی انتظامی، موسسه ناجی هنر و بخش خصوصی ساخته شد اما با تکمیل فیلم، نیروی انتظامی اولین نهادی بود که با آن به مخالفت برخاست و خواستار بایگانی فیلم شد.

وزارت ارشاد و موسسه ناجی هنر به دلیل وجود صحنه ابتدایی فیلم که دختری از سوی پدر و برادرش به قتل می‌رسد، سکانسی که ادامه داستان فیلم به آن صحنه مربوط می شود، مجوز اکران صادر نمی کردند.

نظرات درباره فیلم خانه پدری چیست ؟

اصغر فرهادی: فیلم خانه پدری خیلی خوب بود و من آن را خیلی دوست داشتم.

نرگس آبیار: جدا از فیلم خانه پدری نگاه رئال و مستند عیاری آموزه‌های زیادی برای سینما دارد که بسیاری از سینماگران از کارهای او الهام می‌گیرند.

محمدرضا شهیدی فر: این فیلم خیانت به تاریخ و مردم این سرزمین است. وقتی مردم را این‌چنین تعریف کردند به نظرم دیگر در آن هیچ امر قابل اثباتی وجود ندارد. حرف زدن درباره یک دروغ هم باید به نیتی باشد و برای تأثیر که آن‌هم در فیلم دیده نمی شود، جز این‌که بگوییم ایشان در دوره ای فیلم را ساختند که عصبانی و ناراحت بودند و البته این در فیلم نیز دیده می‌شد.

سعید سهیلی: ساختار مناسب و جذاب همراه با قصه‌ای خوب باعث می شود این فیلم درخشان دیده شود.

مسعود فراستی: این فیلم تنها فیلمی است که موافق توقیف آن هستم. این فییلم ضدملی و ضدایرانی است، یعنی یکی این را ببینید می‌گوید ما با این وحوش طرفیم؟ (لینک خبر فایل صوتی انتقاد تند مسعود فراستی از خانه پدری)

عزیزالله حمیدنژاد: فیلم سینمایی خانه پدری از جهت قصه و تکنیک کارگردانی بسیار موفق است و کیانوش عیاری در این فیلم سنگ تمام گذاشته است.

جمال شورجه: «خانه پدری» با توجه به اینکه مستقیماً در نمایش تضییع جامعه ایرانی با عقبه دینی و اعتقادی است، مستمسک منادیان دروغین حقوق بشر برعلیه ایران قرار می‌گیرد.

جمشید محمودی: امیدوارم آینده فیلمسازی من مانند کیانوش عیاری باشد. کسی که بعد از این همه سال همچنان فیلم محکمی مانند «خانه پدری» می سازد.

فیلم خانه پدری در زمان جشنواره :

این فیلم در زمان جشنواره با 324 رای از سوی کاربران امتیاز 7.36 از 10 رتبه ی ششم را در بین فیلم‌های سی و دومین جشنواره فیلم فجر در سایت سلام سینما بدست آورد.