به گزارش خبرگزاری مهر، آیت‌الله محمدمهدی شب‌زنده‌دار در جمع زائران و مجاوران رواق امام خمینی (ره) با اشاره به حدیثی از امام صادق (ع) که فرمودند: «امام حسن مجتبی (ع) زاهدترین، عابدترین و با فضیلت‌ترین انسان دوران و زمان خودشان بودند»، اظهار کرد: در این حدیث بارزترین ویژگی‌های امام مجتبی (ع)، بیان شده است.
خطیب حرم مطهر رضوی ابراز کرد: اولین صفتی که در این حدیث به آن اشاره شده، صفت زُهد است. امام مجتبی (ع) ثروت قابل توجهی داشتند و با این ثروت، دست بسیاری از افراد نیازمند را می‌گرفتند که سفره‌های ایشان برای اطعام نیازمندان در شهر مدینه مشهور بود ولی، در عین حال، زاهدترین افراد زمان خود، بودند.
وی تصریح کرد: بنابراین، زهد به معنای فقر و تنگدستی نیست بلکه به معنای این است که، انسان دل بسته مال دنیا نباشد و از ثروتی که خدا به او داده است، در راه خدا انفاق کند و از امکانات مالی، برای تقرب به خدا، استفاده کند.
شب زنده دار افزود: دومین ویژگی امام مجتبی (ع) که در این حدیث نورانی به آن اشاره شده، عبودیت آن حضرت است. این امام بزرگوار به امر عبادت و عبودیت خدا اهتمام ویژه‌ای داشتند و همچنین با فضیلت‌ترین افراد زمان خود بودند و در همه زمینه‌های اخلاقی، از همه برتر بودند.
خطیب حرم مطهر رضوی بیان کرد: امام مجتبی (ع)، ۲۵ بار با پای پیاده به بیت الله الحرام مشرف شدند و این اقدام ایشان برای تعظیم شعائر الهی بود و پیاده روی اربعین و تشرف زائران با پای پیاده به کربلای معلی، در واقع اقتدا به امام مجتبی (ع)، برای تعظیم شعائر دینی است.
گفتنی است؛ مرثیه‌سرایی و ذکر مصیبت و همچنین قرائت دعای روحبخش کمیل با نوای ذاکران اهل بیت (ع)، مهدی سروری و جوادقربان‌پور از دیگر برنامه‌های شب شهادت امام مجتبی (ع)، در حرم مطهر رضوی بود.
