سرویس جهان مشرق- ببزالل اسموتریچ، وزیر دارایی رژیم صهیونستی، با همکاری وزارتخانه‌های کشاورزی و امنیت غذایی، فرمانی را امضا کرد که بر اساس آن، سال جاری «سال خشکسالی» اعلام شد. این فرمان، در عمل امکان پرداخت غرامت به بسیاری از کشاورزان صهیونیست را در مناطق مختلف فراهم می‌کند. علت صدور این فرمان، بارش اندک باران در زمستان سال ۲۰۲۴ و موج‌های شدید گرما از ابتدای تابستان امسال بوده است.
بر اساس گزارش روزنامه صهیونیستی «یدیعوت آحرونوت» که روز چند روز پیش منتشر شد، این فرمان شامل اعلام وضعیت خشکسالی در مناطق بسیاری در شمال، دره اردن و جنوب فلسطین اشغالی شده است، چرا که محصولات کشاورزی در این مناطق به‌شکل بی‌سابقه‌ای آسیب دیده‌اند.
مرسومی برای حفاظت از ارزش‌های صهیونیسم و شهرک‌سازی
به گفته یارون گریمبرگ، مدیر بخش کشاورزی در منطقه نقب، این فرمان هر سال در صورت کم‌بارشی و آسیب به محصولات کشاورزی دیم اجرایی می‌شود. او تأکید کرد که تفاوت فرمان امسال با سال‌های گذشته، در گسترده‌تر شدن محدوده مناطق اعلام‌شده به‌عنوان مناطق خشکسالی است؛ تغییری که بر اساس پیشنهاد «کمیته خشکسالی» صورت گرفته است.
در واقع، اعلام «سال خشکسالی» سازوکاری اقتصادی است که از طریق «صندوق جبران خسارات (مالیات بر املاک)» به اجرا گذاشته می‌شود و به کشاورزانی که به دلیل کمبود باران دچار ضرر شده‌اند، غرامت پرداخت می‌کند. این غرامت‌ها تضمین می‌کنند که کشاورزان حداقل هزینه‌های تولید خود را از دست ندهند. به گفته گریمبرگ، این رویکرد به کشاورزان اطمینان اقتصادی می‌دهد و آنان را تشویق می‌کند که همچنان به حفظ زمین‌های دولتی و نیز ارزش‌های صهیونیستی و شهرک‌سازی ادامه دهند.
فاجعه در راه: طبیعت بهای سیاست صهیونیستی را می‌پردازد
فرمان اسموتریچ یک روز پس از هشدار یحزقئیل لیفشیتس، رئیس سازمان منابع آبی رژیم صهیونیستی صادر شد. لیفشیتس در گفت‌وگویی با روزنامه «یدیعوت آحرونوت» از یک «فاجعه قریب‌الوقوع» هشدار داد و طبیعت را مسئول خشکی دریاچه طبریه و رودخانه‌های شمال فلسطین اشغالی دانست. او گرمای بی‌سابقه در سال‌های اخیر را عامل اصلی خشکسالی خواند، اما از اشاره به دهه‌ها دستکاری طبیعت فلسطین توسط صهیونیست‌ها و اجرای پروژه‌های توسعه‌طلبانه اشغالگری سر باز زد.
لیفشیتس سال جاری را «سال خشکسالی بی‌سابقه در یک قرن اخیر» توصیف کرد و گفت که این نتیجه داده‌ها و آمارهای دقیقی است که از کاهش منابع آبی در شمال فلسطین اشغالی خبر می‌دهد. برای نمونه، رودخانه بانیاس که از سوریه سرچشمه گرفته و یکی از شاخه‌های رود اردن است، به آستانه خشک شدن رسیده است.
او توضیح داد که کشاورزی فلسطین اشغالی سالانه ۱.۲ میلیارد متر مکعب از انواع آب (شیرین، تصفیه شده و شور) مصرف می‌کند؛ مصرفی که با افزایش جمعیت و تقاضا برای آب، رو به رشد است، اما بارندگی‌ها نه‌تنها افزایش نمی‌یابد، بلکه در حال کاهش نیز هست.
راهکار پیشنهادی: ایستگاه‌های نمک‌زدایی بیشتر
راه‌حلی که لیفشیتس برای مقابله با این «فاجعه» پیشنهاد می‌کند، ساخت ایستگاه‌های نمک‌زدایی بیشتر است، چرا که بخش کشاورزی بزرگ‌ترین مصرف‌کننده آب در رژیم صهیونیستی است. این پیشنهاد یادآور هشدارهایی است که در سال‌های گذشته نیز مطرح شد، اما بعداً مشخص شد که بیشتر با هدف بازاریابی و ترویج ساخت این ایستگاه‌ها و سوق دادن کشاورزان به استفاده از آن‌ها به‌ویژه در مناطق تحت پوشش پروژه آبیاری سراسری بوده است.
دکتر سمیه فلاح، پژوهشگر فلسطینی حوزه مهندسی محیط زیست، در گفت‌وگو با روزنامه «العربی الجدید» می‌گوید که هرچند مسأله تغییرات اقلیمی و کاهش بارندگی جدی است، اما باید توجه داشت که جنبش صهیونیستی طی دهه‌ها با طبیعت فلسطین بازی کرده و آن را در خدمت پروژه شهرک‌سازی قرار داده است. او می‌افزاید که صهیونیسم، از طریق «صندوق ملی یهودی» (کرن کیمت)، زمین‌های وسیعی را با گیاهان و درختانی سازگار با سرزمین‌هایی که مهاجران از آن‌جا آمده‌اند، پوشاند و در نتیجه فلسطینیان را از زمین‌های خود محروم کرد و حتی آن دسته از فلسطینیانی که باقی مانده بودند را نیز از کشاورزی و پیوند با زمین جدا ساخت.
بحران در قلب شهرک‌سازی صهیونیستی
امروزه کشاورزی که ستون فقرات شهرک‌های صهیونیستی در الجلیل و جولان اشغالی است، با خطر جدی خشکسالی مواجه شده است. کشاورزان در این مناطق کشت محصولات دیم و فصلی را متوقف کرده‌اند و وزارت کشاورزی به دنبال راه‌حل‌هایی است که بیشتر حول ساخت ایستگاه‌های جدید نمک‌زدایی می‌چرخد.
لیفشیتس در همین رابطه می‌گوید: «اسرائیل نه ترکیه است و نه اسپانیا؛ وقتی اسپانیا دو سال پیش دچار خشکسالی شد، قیمت روغن زیتون بالا رفت؛ اما در این‌جا وقتی درختان خشک می‌شوند، نه‌تنها قیمت بالا نمی‌رود، بلکه اصلاً زیتونی وجود ندارد.»
رژیم صهیونیستی تاکنون چندین ایستگاه نمک‌زدایی در مناطق خضیره، عسقلان، اسدود، شورک و بلمهیم ایجاد کرده است. اما مشکل اینجاست که هرکدام از این ایستگاه‌ها به‌تنهایی نیم درصد از کل مصرف برق فلسطین اشغالی را به خود اختصاص می‌دهند که عدد بالایی است.
لیفشیتس اذعان می‌کند که به دلیل خشکسالی شدید، سازمان منابع آبی تصمیم گرفته است میزان آب خریداری‌شده از ایستگاه‌های نمک‌زدایی را افزایش دهد و به‌زودی از این ایستگاه‌ها خواهد خواست که تولید خود را افزایش دهند، حتی اگر این افزایش با تعرفه برق بیشتری همراه باشد.
او می‌افزاید که تا سال ۲۰۳۲، "اسرائیل" هشت ایستگاه نمک‌زدایی خواهد داشت تا برای دوره‌های خشکسالی آینده آماده باشد. پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهند که تا سال ۲۰۵۰ میزان بارندگی‌ها ۱۲ درصد کاهش خواهد یافت و این روند تا سال ۲۱۰۰ تشدید خواهد شد.
بر اساس گفته‌های لیفشیتس، رژیم صهیونیستی در حال آماده‌سازی زیرساخت‌هایی است تا طی ۲۵ سال آینده، ظرفیت تولید آب نمک‌زدایی‌شده را به ۱.۷ میلیارد متر مکعب برساند؛ ظرفیتی که نسبت به ظرفیت کنونی (۸۰۰ میلیون متر مکعب) رشد چشمگیری خواهد داشت.
او در پایان تأکید می‌کند: «زمستان امسال همه نمودارها را شکست. دریاچه طبریه حتی ذره‌ای افزایش ارتفاع نداشت. این موضوع بی‌سابقه است.»
