به گزارش اقتصادنیوز، انرژی هسته‌ای برخلاف نفت و گاز، منبعی بومی، ایمن و بلندمدت برای تأمین انرژی محسوب می‌شود. نیروگاه‌های هسته‌ای قادرند تنها با یک بار سوخت‌گذاری بین هجده تا بیست‌وچهار ماه به فعالیت مستمر ادامه دهند.
بنا بر گزارش نشنال اینترست، اورانیوم مورد استفاده در سوخت هسته‌ای، چگالی انرژی بسیار بالایی دارد؛ به‌طوری‌که یک قطعه اورانیوم به‌اندازه نوک انگشت، انرژی معادل با یک تن زغال‌سنگ یا ۱۴۹ گالن نفت تولید می‌کند.
نکته کلیدی اینجاست که ذخایر اورانیوم برخلاف نفت، محدود به مناطق بحرانی یا متزلزل جهانی نیستند. کشور‌هایی چون ایالات متحده، کانادا و استرالیا، بزرگ‌ترین ذخایر و ظرفیت‌های شناخته‌شده برای تولید اورانیوم را در اختیار دارند.
فراتر از مقوله استقلال انرژی، انرژی هسته‌ای نقشی بنیادین در تقویت امنیت ملی ایفا می‌کند. نیروگاه‌های هسته‌ای زیرساخت‌هایی مقاوم دربرابر بحران‌های اقلیمی، تهدیدات سایبری و بلایای طبیعی به شمار می‌روند. در شرایطی که تاب‌آوری زیرساخت‌های انرژی به‌واسطه تغییرات اقلیمی و حملات سایبری به‌طور فزاینده‌ای اهمیت یافته است، نیروگاه‌های هسته‌ای با داشتن ضریب ظرفیت بیش از ۹۰ درصد، عملکردی بسیار پایدارتر از منابع تجدیدپذیری مانند باد یا خورشید دارند و به‌صورت شبانه‌روزی و بدون وابستگی به شرایط آب‌وهوایی، فعال هستند.
