به گزارش ایسنا، رژیم صهیونیستی طی بیش از ۲۱ ماه، سیستم مراقبت‌های بهداشتی غزه را نابود کرده است. حملات هوایی آن به‌طور مداوم بیمارستان‌های غزه را هدف قرار داده است. محاصره منطقه منجر به محرومیت از سوخت، آب و تجهیزات پزشکی شده است. نیروهای صهیونیستی نه تنها مسیرهای خروج از غزه را مسدود کرده‌اند، بلکه بیش از ۱۸۰۰ پرسنل پزشکی را نیز کشته و دستگیر کرده‌اند. این حملات، بخش‌های مراقبت‌های ویژه، انکولوژی، زنان و زایمان و دیالیز در بیمارستان‌ها را تعطیل کرده و زیرساخت‌های بهداشت عمومی را از بین برده است.
فلسطینی‌ها در نتیجه این حملات حتی از ابتدایی‌ترین موارد مراقبت‌های پزشکی نیز محروم شده‌اند: واکسیناسیون‌های معمول تقریباً متوقف شده‌اند، بیماری‌های واگیردار بدون کنترل شیوع یافته‌اند و خدمات پیشگیرانه حذف شده‌اند.
روزنامه نیویورک تایمز با انتشار این مقدمه به یافته‌های اخیر سازمان «پزشکان مدافع حقوق بشر اسرائیل» اشاره کرد که می‌گوید به نتیجه‌ای دشوار اما اجتناب‌ناپذیر رسیده‌ایم: اسرائیل با نابودی گسترده سیستم مراقبت‌های بهداشتی غزه، مرتکب نسل‌کشی می‌شود، اما در بازه زمانی طولانی‌تری نسبت به آنچه که کشتار مستقیم نشان می‌دهد.
صدها هزار فلسطینی در غزه در حال حاضر زخمی، گرسنه یا بدون مراقبت هستند. بسیاری از آنها از جراحات اولیه خود جان سالم به در نمی‌برند که نه به دلیل سطح جراحاتشان، بلکه به دلیل عدم جراحی، دریافت آنتی‌بیوتیک یا مدیریت ساده درد است. برخی دیگر ممکن است هیچ آسیبی ناشی از بمباران نداشته باشند. آنها ممکن است صرفاً افرادی باشند که به مراقبت‌های پزشکی معمولی نیاز دارند: افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن، زنان باردار، کودکانی که نیاز به واکسیناسیون دارند، بیماران سرطانی که در انتظار درمان هستند.
امروز در غزه، سیستم بهداشتی که همه این افراد را درمان می‌کرد، به سادگی از بین رفته است.
نیویورک تایمز با استناد به گزارش پزشکان مدافع حقوق بشر اسرائیل در هفته جاری که در نوشتن آن مشارکت داشته است، به ارائه یک مبنای قانونی برای درک متفاوتی از نسل‌کشی پرداخت و افزود: ماده دوم (ج) کنوانسیون نسل‌کشی ۱۹۴۸، نسل‌کشی را «تحمیل عمدی شرایط زندگی بر یک گروه که به نابودی فیزیکی کامل یا جزئی آن منجر شود» تعریف می‌کند. این ماده نشان می‌دهد که نسل‌کشی می‌تواند به تدریج، از طریق سیستم‌ها و نهادها و نه فقط از طریق کشتار مستقیم، مانند بمباران اتفاق بیفتد. و این، زمانی آشکار می‌شود که تخریب سیستم پزشکی غزه از نزدیک بررسی شود.
روزنامه آمریکایی خاطرنشان کرد: این نوع نسل‌کشی که در ماده دوم (ج) شرح داده شده است، تعریف نسل‌کشی کوچک‌تر نیست؛ بلکه نسل‌کشی در مقیاس زمانی متفاوت است. اگر بمبی بیفتد، فوراً مردم را می‌کشد اما اگر حتی به نحوی آتش‌بس برقرار شود، یک سیستم بهداشتی نابود شده، تا مدت‌ها پس از شلیک آخرین موشک یا پرتاب آخرین بمب، همچنان به کشتن ادامه می‌دهد.
هر جنبه از حمله رژیم صهیونیستی به سیستم مراقبت‌های بهداشتی غزه، شامل تخریب مراکز درمانی، انسداد دسترسی بشردوستانه، کشتار کارکنان بخش درمان و خدمات بهداشتی به‌طور مستقیم در ایجاد شرایطی نقش داشته است که انتظار می‌رود تعداد زیادی از مردم غزه نه تنها در حال حاضر، بلکه در آینده‌ای نه چندان دور همچنان جان خود را از دست بدهند.
نیویورک تایمز تاکید کرد که «این سیاست تخریب زیرساخت‌های بهداشتی غزه هرگز بداهه نبوده است» و نوشت: گزارش‌های ما الگوهای مکرری را مستند می‌کند که نشان می‌دهد، این سیاست رو به گسترش، محاسبه‌شده و در مواجهه با هشدارهای مکرر بین‌المللی تقویت شده است. از این منظر، حملات اسرائیل به سیستم بهداشتی به همان اندازه هر نسل‌کشی دیگری روشمند بوده است و فقط از طریق ابزارهای متفاوت انجام شده است.
در ادامه این گزارش آمده است: یک اقدام مستقیم و قابل مشاهده، مانند استفاده از سلاح‌های کشتار جمعی ممکن است واکنش بین‌المللی را که اسرائیل تاکنون در اجتناب از آن موفق بوده، برانگیزد. بنابراین، مشاهدات ما از الگوهای موجود در محل ثابت می‌کند که تخریب در غزه دقیقاً برای جلوگیری از چنین واکنشی برنامه‌ریزی شده است.
کادر پزشکی نیز در غزه نزدیک به ۲۲ ماه است که با سرسختی باورنکردنی به کار خود ادامه داده و حتی جان خود را به خطر انداخته‌اند. در برخی موارد، آنها با جان خود و عزیزانشان به درمان بیماران در شرایط غیرقابل تصور ادامه داده‌اند. اما ویرانی از تلاش‌های آنها فراتر رفته است.
