پژوهش جدید نشان میدهد که بزرگسالان، حتی سالمندان ضعیف و کمتوان، برای بهبود چشمگیر عملکرد فیزیکی باید هنگام پیادهروی بر سرعت خود تمرکز کنند نه تعداد قدمها. به گفته محققان، افزایش سرعت پیادهروی فقط به اندازه ۱۴ قدم اضافی در دقیقه، میتواند تأثیرات معناداری بر سلامت و کیفیت زندگی این افراد داشته باشد.
براساس گزارش واشنگتنپست، ضعف یا سستی یک وضعیت شایع در سالمندان است که با علائمی مانند خستگی مداوم، کاهش قدرت و حرکت آهسته، فرد را در برابر استرسهای روزمره آسیبپذیرتر میکند و خطر زمینخوردن، بستریشدن در بیمارستان و ازدستدادن استقلال را افزایش میدهد. پیادهروی به عنوان یک ورزش ساده و در دسترس، همیشه به عنوان راهکاری برای مقابله با این وضعیت توصیه شده است، اما یک سؤال مهم وجود دارد: با چه سرعتی باید راه رفت تا بهترین نتیجه را گرفت؟
محققان دانشگاه پزشکی شیکاگو به این سؤال پاسخ دادهاند. در این پژوهش، ۱۰۲ سالمند با میانگین سنی ۷۹ سال که بسیاری از آنها از عصا یا واکر استفاده میکردند، به مدت چهار ماه، هر هفته سه روز در یک برنامه پیادهروی ساختاریافته شرکت کردند. شرکتکنندگان به دو گروه تقسیم شدند: یک گروه با سرعت معمول خود راه میرفتند و گروه دیگر تشویق میشدند که «تا جایی که میتوانند سریعتر» راه بروند.
نتایج پس از چهار ماه خیرهکننده بود؛ گروهی که سریعتر راه میرفتند (با میانگین ۱۰۰ قدم در دقیقه در مقابل ۷۷ قدم در دقیقه در گروه دیگر) بهبود معناداری در عملکرد فیزیکی خود نشان دادند. این بهبود تنها با افزایش ۱۴ قدم در دقیقه نسبت به سرعت معمول آنها به دست آمده بود.
محققان میگوید: «[اینکه هنگام افزایش سرعت پیادهروی] کمی عرق کنید، ضربان قلبتان کمی تندتر شود و کمی سنگینتر نفس بکشید، اشکالی ندارد؛ حتی در ۷۹ سالگی.»
برای افزایش هوشمندانه سرعت پیادهروی خود، میتوانید از این راهکارها استفاده کنید:
همچنین بخوانید: ۷ هزار قدم در روز میتواند مزایای سلامتی زیادی داشته باشد.
محققان میگویند: «کُندشدن با افزایش سن، یک امر طبیعی نیست و اغلب به یک بیماری زمینهای مربوط میشود. ما باید تلاش کنیم تا سالمندان خود را درحال راهرفتن با یک سرعت خوب نگه داریم.»
البته محققان تأکید دارند: «هر ورزشی بهتر از بیتحرکی است.» حتی پیادهروی با سرعت معمولی نیز مزایای خود را دارد. اما برای به حداکثر رساندن تأثیرات سلامتی ورزش و مبارزه مؤثر با علائم ضعف در دوران سالمندی، تمرکز بر روی افزایش تدریجی شدت و سرعت پیادهروی، میتواند یک استراتژی ساده و البته فوقالعاده مؤثر باشد.
یافتههای این پژوهش در ژورنال PLOS One منتشر شده است.