کاملا مشخص است که برای ماندن یا نماندن بازیکنان در استقلال نظر ساپینتو اصلاً در اولویت قرار ندارد و این هیئت مدیره است که تشخیص می‌دهد کدام بازیکن بماند و کدام یکی برود. اصلا فکر نکنید در باشگاه‌های دیگر هم وضعیت خیلی بهتر از استقلال است اما به هر حال استقلال از این حیث واقعاً یکی از منحصر به فردترین باشگاه‌های دنیاست و از مجموع اتفاقات این تیم می‌توان سریال ۱۸۰ قسمتی ساخت.
کاری به این نداریم که ساپینتو ابتدا آل کثیر را می‌خواست و بعد از حمله هواداران استقلال نظرش عوض شد اما کاملاً مشخص است که او اختیار چندانی ندارد و در مورد یک سری از بازیکنان هیئت مدیره تصمیم می‌گیرد و در مورد بعضی‌ها هم فضای مجازی! دیروز هم اشاره کردیم که استقلال تنها تیمی است که در آن فضای مجازی و فضای هواداری درست یا غلط حرف اول و آخر را می‌زند و حالا هیئت مدیره هم در مورد بعضی از بازیکنان مثل حسینی به آنها اضافه شده است. در پرسپولیس اما آش تا این حد شور نیست و همین چند روز پیش شاهد بودیم که رضا درویش خطاب به بعضی از هواداران این تیم گفت هر وقت سرمربی شدید در مورد ماندن یا نماندن یک بازیکن نظر بدهید. حرف درویش شاید هوادار پسند نبود اما عین واقعیت است چرا که در یک تیم فقط شخص سرمربی باید در مورد بازیکنان نظر بدهد. چه بازیکنان قدیمی و لیست خروج و چه بازیکنان جدید که قرار است به مجموعه تیم اضافه شوند.
در بعضی از باشگاه‌ها هم که مدیران کار نابلد فقط قیمت بازیکنان معمولی و بی‌خاصیت را به ۱۰۰ میلیارد تومان رساندند و هیچ هنر دیگری ندارند. خلاصه کلام اینکه مدیریت در فوتبال ایران نه تنها صفر بلکه زیر صفر است و هیچ کسی هم فکر عاجلی برای این اوضاع اسف بار نمی‌کند.
