سینا عضدی، استاد دانشگاه جورج واشنگتن معتقد است: «آمریکا همین حالا هم به هدف نظامی و هدفی که می‌خواست نرسیده‌است. چیزی که آمریکا از ایران می‌خواهد با راه‌حل نظامی جلو نمی‌رود.»
این استاد دانشگاه می‌گوید: «در مساله برنامه اتمی عراق و برنامه اتمی سوریه، راه حل نظامی وجود داشت، چرا که خیلی زود اقدام کردند که آن برنامه را از بین ببرند. در عراق رآکتور اوسیراک بود و در مورد سوریه هم یک رآکتور بود که هنوز ساخته‌نشده‌بود و تازه کره شمالی قصد داشت آن را بسازد. این برنامه‌ها چون در مراحل اولیه قرار داشتند، راه حل نظامی داشتند.»
عضدی گفت: «شما می‌توانید تاسیسات هسته‌ای را بمباران بکند، اما هیچ کس نمی‌تواند تکنولوژی و دانش را بمباران کند. غنی‌سازی اورانیوم، فناوری است که ایران در تابستان ۱۹۹۹ به دست می‌آورد و در طی بیش از ۲۰ سالی که گذشته‌است این فناوری جذب شده، بومی شده و گسترش پیدا کرده‌است. ضرب‌المثلی در زبان انگلیسی است که می‌گوید این کشتی دیگر بندر را ترک کرده‌است. شانس و کارایی حمله نظامی ممکن است برنامه هسته‌ای ایران را مدتی عقب بیاندازد، یک سال یا دو سال و الآن در آمریکا بحث اصلی این است که واقعا چند وقت برنامه هسته‌ای ایران عقب افتاده‌است؟»
استاد دانشگاه جورج واشنگتن تصریح کرد: «سوال اصلی این است که آیا واقعا آمریکایی‌ها توانسته‌اند برنامه هسته‌ای ایران را از بین ببرند؟ آقای ترامپ همان شبی که حمله انجام شد، گفت که ما برنامه اتمی ایران را نابود کردیم. اما پنتاگون، وزارت دفاع آمریکا، می‌گوید که برنامه را یک سال تا دو سال به عقب انداختیم. سوالی که پیش می‌آید این است که بعدش چی؟ آیا قرار است آمریکا هر ۶ ماه یک بار و یک سال یک بار مجددا همین عملیات نظامی را تکرار کنند؟ این روش پایدار نیست.»
او گفت: «آمریکا باید با این حقیقت کنار بیاید که برنامه اتمی وجود دارد و یک حقیقت است و باید با آن کنار آمد. حالا اگر قصد آمریکا این است که ایران به تسلیحات اتمی دست پیدا نکند، این یک مساله مجزا است. ولی اگر هدف این است که برنامه اتمی ایران از بین برود، هدفگذاری اشتباهی است. چون این برنامه از بین نمی‌رود.»
۴۲/۴۲
