به گزارش ایسنا، آغاز زندگی روی زمین احتمالاً به انتقال مواد آلی توسط سیارک‌های غنی از آب و کربن وابسته بوده است. استدلال دانشمندان تا به امروز این بوده است که بیشتر آب و مواد آلی سازنده زندگی از جمله آمینواسیدها از منظومه شمسی اولیه ما سرچشمه گرفته‌اند.

به نقل از فوربس، «متیو گنگ»(Matthew Genge) زمین‌شناس «امپریال کالج لندن»(Imperial College London) و همکارانش در یک پژوهش جدید، استدلال پیشین را به چالش کشیده‌اند. استدلال آنها این است که عناصر سازنده زندگی، در یک منطقه‌ به ‌شدت متلاطم از فضا در نزدیکی سیاره غول‌پیکر مشتری ریشه دارند.

کالج امپریال خاطرنشان کرد این یافته‌ها براساس شواهدی از نمونه‌های سیارک غنی از کربن «ریوگو»(Ryugu) به دست آمده‌اند که توسط ماموریت «هایابوسا ۲»(Hayabusa 2) آژانس هوافضای ژاپن به زمین آورده شده‌اند.

گنگ گفت: ما میکروکندرول‌ها - قطعات کوچکی از سنگ‌های سیارک ریوگو - را بررسی کردیم که یک سیارک غنی از کربن و آب است و گمان می‌رود که همه کربن و آب را برای سیاره ما به ارمغان آورده است. در آن نمونه، ما شواهدی را مبنی بر یک روش کاملاً جدید برای ساخت این نوع سیارک‌ها کشف کردیم. شاید آنها نه تنها در فاصله بسیار دور، بلکه در جایی تشکیل شده‌اند که منظومه شمسی اولیه آشفته بوده است. این ذرات غنی از کربن و آب در آن مکان‌ها متمرکز شده‌اند.

گنگ ادامه داد: نمونه‌ ریوگو که من بررسی کردم، تنها یک میلی‌متر قطر داشت. برای افرادی که شهاب‌سنگ‌ها را مطالعه می‌کنند، این اندازه کوچک است اما برای من یک تخته‌سنگ بود زیرا من به مطالعه‌ نمونه‌هایی ۱۰ برابر کوچک‌تر عادت دارم.

امپریال کالج لندن نوشت: این گروه پژوهشی با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی توانستند تعداد بسیار زیادی میکروکندرول - کُره‌های کوچکی که در ابتدا از شیشه تشکیل شده بودند و توسط آب تشکیل‌شده هنگام ذوب شدن یخ روی سیارک تغییر یافته بودند - را شناسایی کنند. آنها میکروکندرول‌ها را به واسطه لبه‌های سولفیدی‌شان شناسایی کردند که در بررسی‌های سی‌تی‌اسکن‌ اشعه ایکس از نمونه میلی‌متری ریوگو قابل مشاهده بودند.

تاکنون تصور می‌شد که سیارک ریوگو در فاصله‌ حدود ۲۰ تا ۳۰ برابر فاصله زمین تا خورشید یا فراتر از مدارهای امروزی اورانوس و نپتون شکل گرفته است اما امپریال کالج لندن می‌گوید تصاویر جدید میکروسکوپ الکترونی نشان می‌دهند که عناصر سازنده زندگی از نزدیکی مشتری در منظومه شمسی اولیه ما سرچشمه گرفته‌اند، نه از اعماق فضا.

احتمالاً در اوایل منظومه شمسی، تلاطم شدیدی در ورای مدار مشتری وجود داشته که در آنجا گاز توسط دنباله سیاره غول‌پیکر به حرکت در می‌آمده است. امپریال کالج لندن گزارش داده است که درست در بیرون از این منطقه، یک برآمدگی فشار نیز وجود داشت و ذرات میلی‌متری توسط جریان گاز در آن متمرکز شده بودند. این کالج خاطرنشان کرد که برآمدگی فشار مشتری اساساً یک کارخانه کندرول بوده که این مواد را متمرکز کرده و در سیارک‌ها ادغام کرده است.

این پژوهش در مجله «Nature Communications» به چاپ رسید.