هپاتیت چیست ؟ ؛ علائم، راه‌های انتقال و روش‌های پیشگیری و درمان هپاتیت

عصر ایران دوشنبه 06 مرداد 1404 - 12:23
هپاتیت یکی از بیماری‌های التهابی کبد است که در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع می‌تواند منجر به عوارض خطرناکی مانند سیروز و سرطان کبد شود. با شناخت علائم، راه‌های انتقال و روش‌های پیشگیری، می‌توان از ابتلا به این بیماری جلوگیری کرد.

 هپاتیت به التهاب کبد گفته می‌شود که عمدتاً توسط ویروس‌ها ایجاد می‌شود. این بیماری در انواع مختلف (A, B, C, D, E) وجود دارد که برخی از آنها قابل پیشگیری و درمان هستند. با توجه به عوارض جدی هپاتیت‌های ویروسی، آگاهی از علائم، راه‌های انتقال و روش‌های پیشگیری و درمان آن ضروری است.

علائم هپاتیت

به گزارش همشهری آنلاین، هپاتیت در مراحل اولیه ممکن است بدون علامت باشد، اما با پیشرفت بیماری، علائم زیر ظاهر می‌شوند:

- خستگی مزمن
- درد و ناراحتی در ناحیه شکم (به ویژه سمت راست و زیر دنده‌ها)
- تهوع و استفراغ
- کاهش اشتها و وزن
- زردی پوست و چشم (یرقان)
- ادرار تیره و مدفوع روشن
- تب خفیف

در صورت مشاهده این علائم، مراجعه به پزشک برای تشخیص و درمان به‌موقع ضروری است.

راه‌های انتقال انواع هپاتیت

راه انتقال بسته به نوع هپاتیت متفاوت است:

هپاتیت A و E

- از طریق آب و غذای آلوده منتقل می‌شوند.
- عدم رعایت بهداشت فردی و عمومی خطر ابتلا را افزایش می‌دهد.

هپاتیت B، C و D

- تماس با خون آلوده (استفاده از سرنگ مشترک در معتادان تزریقی)
- انتقال از مادر به نوزاد در زمان تولد
- تماس جنسی محافظت‌نشده با فرد آلوده
- استفاده از وسایل غیراستریل در دندانپزشکی، خالکوبی و حجامت

پیشگیری از هپاتیت

۱. واکسیناسیون

- واکسن هپاتیت B در برنامه ملی واکسیناسیون ایران قرار دارد و به نوزادان تزریق می‌شود.
- بزرگسالان پرخطر (پزشکان، پرستاران، معتادان تزریقی) نیز باید این واکسن را دریافت کنند.
- هپاتیت A نیز واکسن دارد و برای مسافران به مناطق پرخطر توصیه می‌شود.

۲. رعایت بهداشت

- شست‌وشوی مرتب دست‌ها با آب و صابون
- مصرف آب و غذای سالم و پاکیزه
- اجتناب از استفاده مشترک از وسایل شخصی (تیغ، مسواک، ناخنگیر)

۳. اقدامات احتیاطی در تماس با خون

- استفاده از سرنگ یکبارمصرف
- استریل‌کردن تجهیزات پزشکی و دندانپزشکی
- انجام آزمایش‌های غربالگری قبل از ازدواج و بارداری

درمان هپاتیت

- هپاتیت A و E: معمولاً خودبه‌خود بهبود می‌یابند و نیاز به درمان خاصی ندارند.
- هپاتیت B: در موارد مزمن، داروهای ضدویروسی تجویز می‌شود.
- هپاتیت C: با داروهای جدید (مانند سوفوسبوویر و داکلاتاسویر) تا ۹۵درصد قابل درمان است.
- هپاتیت D: تنها در صورت وجود هپاتیت B رخ می‌دهد و کنترل آن نیازمند درمان هپاتیت B است.

نتیجه‌گیری

هپاتیت یک بیماری قابل پیشگیری و در بسیاری از موارد قابل درمان است. با رعایت بهداشت، واکسیناسیون و انجام آزمایش‌های منظم می‌توان از ابتلا به این بیماری جلوگیری کرد. در صورت مشاهده علائم، مراجعه سریع به پزشک و شروع درمان به موقع، از عوارض خطرناک آن جلوگیری می‌کند.

منبع خبر "عصر ایران" است و موتور جستجوگر خبر تیترآنلاین در قبال محتوای آن هیچ مسئولیتی ندارد. (ادامه)
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت تیترآنلاین مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هرگونه محتوای خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.