به گزارش همشهری آنلاین، حنیف غفاری-دکترای روابط بین الملل: رئیس‌جمهور اوکراین با تصور اینکه عضویت در اتحادیه اروپا و ناتو حداقلی‌ترین ثمره راهبردی بازی مطلق در زمین آمریکا-اروپا خواهد بود کشورش را تبدیل به زمین نبرد با روسیه کرد.
اکنون جنگ اوکراین وارد چهارمین سال خود شده است: خبری از عضویت کی یف در اتحادیه اروپا و ناتو نیست و روزبه‌روز بر دامنه تصرفات روس‌ها در مناطق شرقی اوکراین (مخصوصا دونتسک و لوهانسک) افزوده می‌شود.درست در چنین شرایطی زلینسکی تصمیم گرفته تا بار دیگر به واشنگتن و بروکسل اعتماد کند. موافقت دولت ترامپ با ارسال سامانه‌های پاتریوت به اوکراین با واسطه‌گری کشورهایی مانند نروژ، آلمان و سوئیس سبب شده است تا زلینسکی بار دیگر به همان فضای انتزاعی سال‌های 2021تا 2022بازگردد. او از اینکه ظاهرا مورد توجه کانون‌های قدرت در آمریکا و اروپا قرار گرفته در پوست خود نمی‌گنجد.ماجرا به این نقطه ختم نمی‌شود؛ در کی‌یف و سایر شهرها مردم به خیابان آمدند و از ولودیمیر زلینسکی، رئیس‌جمهور خواستند تا لایحه‌ای را که به‌گفته منتقدان نهادهای مبارزه با فساد را تضعیف می‌کند، وتو کند.این اعتراض، نخستین تجمع گسترده علیه دولت از زمان آغاز تهاجم تمام‌عیار روسیه به اوکراین در بیش از 3 سال پیش به شمار می‌رود.با وجود اعتراض‌های عمومی، زلینسکی این لایحه را امضا و به قانون تبدیل کرده است.همانگونه که مشاهده می‌شود زلینسکی تا اندازه‌ای موقعیت خود را مستحکم دیده که حتی ریسک مواجهه با اعتراضات داخلی در کشورش را همراه با جنگ با روسیه پذیرفته است.
زلینسکی سال 2025همان زلینسکی سال 2022است؛ همان اندازه بی‌درایت و پرادعا؛ همان اندازه وابسته و بدون اعتماد به نفس ذاتی. رئیس‌جمهور اوکراین به سادگی عهدشکنی مطلق غرب بر سر مواردی مانند عضویت اوکراین در ناتو و اتحادیه اروپا، ایجاد منطقه پرواز ممنوع بر فراز شهرهای اصلی اوکراین و... را فراموش کرده و اکنون روی سامانه‌های ارسالی پاتریوت متمرکز شده است.بهتر است رئیس‌جمهور اوکراین بداند که وی در قاموس سیاست خارجی و معادلات امنیتی آمریکا و اروپا یک «مهره»است ودیگر هیچ؛ به‌عبارت بهتر هر لحظه ممکن است امنیت اوکراین و جایگاه لرزان و لغزنده زلینسکی مجددا به یک «موضوع مذاکره»و«جنس معامله»میان آمریکا و روسیه تبدیل شود. در این صورت مشاهده چهره رئیس‌جمهور خوش‌خیال اوکراین دیدنی خواهد بود.