به گزارش خبرورزشی، سرژ اوریه یکی از جذاب‌ترین و در عین حال متناقض‌ترین چهره‌های فوتبال مدرن آفریقا است. او بازیکنی است که با دوگانگی تعریف می‌شود: از یک سو، استعدادی فیزیکی فوق‌العاده و کارنامه‌ای پر از جام‌های قهرمانی و از سوی دیگر، تاریخی مملو از حواشی و جنجال‌های پر سر و صدا. این گزارش به بررسی عمیق دوران حرفه‌ای اوریه می‌پردازد و استدلال می‌کند که مسیر او مطالعه‌ای جذاب از تعامل میان توانایی‌های ورزشی برجسته، تکامل شخصیتی و پیامدهای اقدامات خارج از زمین فوتبال است. سفر او، اوج فوتبال فرانسه با پاری سن ژرمن، هیجان لیگ برتر انگلیس با تاتنهام و افتخار نهایی کاپیتانی تیم ملی کشورش برای رسیدن به قهرمانی قاره‌ای را در بر می‌گیرد. این گزارش با بررسی زندگی اولیه و رشد او آغاز می‌شود، به صعودش در لیگ ۱ فرانسه، دوران متناقض موفقیت در پاری سن ژرمن، سفرش در لیگ‌های انگلیس و اسپانیا و جایگاه قهرمانانه‌اش در تیم ملی ساحل عاج می‌پردازد و با تحلیلی از این بازیکن و شخصیت او به پایان می‌رسد.

بخش اول: شکل‌گیری یک فوتبالیست: از ساحل عاج تا آکادمی لانس

زندگی اولیه و مهاجرت

سرژ آلن استفان اوریه در ۲۴ دسامبر ۱۹۹۲ در اوراگاهیو، ساحل عاج به دنیا آمد. او در کودکی به همراه خانواده‌اش به فرانسه مهاجرت کرد، زیرا والدینش به دنبال زندگی بهتری برای فرزندانشان بودند. پدرش پیش از آن در شهر سوران فرانسه کار می‌کرد و سرژ دومین فرزند از پنج فرزند خانواده بود. این مهاجرت در سنین پایین، او را مجبور به ترک دوستان و بخشی از خانواده‌اش کرد؛ رویدادی مهم که سال‌های اولیه زندگی او را شکل داد.

رشد در دوران جوانی

اوریه مسیر فوتبالی خود را از باشگاه محلی ویلپنت اف‌سی (Villepinte FC) آغاز کرد، جایی که در ابتدا به عنوان مدافع میانی و هافبک بازی می‌کرد و الگوی خود را بازیکنانی مانند مایکل اسین قرار داده بود. استعداد او خیلی زود از سوی باشگاه لانس (RC Lens) کشف شد و در سال ۲۰۰۶ به همراه برادر کوچکترش، کریستوفر، به آکادمی این باشگاه پیوست. او در رده‌های جوانان درخشید، با تیم زیر ۱۸ سال قهرمان لیگ شد و با تیم زیر ۱۶ سال به نایب قهرمانی رسید. اوریه به عنوان کاپیتان تیم رزرو لانس منصوب شد که نشان از ویژگی‌های رهبری او در سنین پایین داشت.

اولین بازی حرفه‌ای در لانس (۲۰۰۹-۲۰۱۲)

اوریه اولین قرارداد حرفه‌ای خود را در ژوئن ۲۰۰۹ در سن ۱۶ سالگی امضا کرد. او اولین بازی حرفه‌ای خود را برای لانس در لیگ ۱ فرانسه در تاریخ ۲۲ دسامبر ۲۰۰۹ مقابل سن-اتین انجام داد، درست چند روز پیش از تولد ۱۷ سالگی‌اش. در فصل دوم خود (۲۰۱۰-۲۰۱۱)، او به یک بازیکن ثابت در تیم اصلی تبدیل شد و ۲۷ بازی انجام داد. با این حال، فصل با ناامیدی به پایان رسید زیرا لانس به لیگ ۲ سقوط کرد. علی‌رغم سقوط و علاقه باشگاه‌های انگلیسی، او نیمه اول فصل ۲۰۱۱-۲۰۱۲ را در لیگ ۲ با لانس ماند و ۱۶ بازی انجام داد تا اینکه مشکلات مالی باشگاه زمینه جدایی او را فراهم کرد.

این دوران اوریه با پیشرفت سریع و سازگاری بالا همراه بود. بازی در پست‌هایی مانند مدافع میانی و هافبک، به او پایه‌ای مستحکم در دفاع و آگاهی پستی بخشید که بعدها غریزه‌های تهاجمی او را به عنوان یک مدافع راست تکمیل کرد. این تطبیق‌پذیری به یکی از ویژگی‌های کلیدی دوران حرفه‌ای او تبدیل شد. تجربه کاپیتانی تیم رزرو در سنین جوانی و سپس مواجهه فوری با سختی‌های حرفه‌ای مانند سقوط به دسته پایین‌تر، محیطی چالش‌برانگیز برای او ایجاد کرد. این شرایط احتمالاً همان سرسختی و مقاومت ذهنی را در او به وجود آورد که بعدها برای عبور از فشارها و جنجال‌های دوران حرفه‌ای‌اش به آن نیاز داشت.

بخش دوم: صعود در فوتبال فرانسه: درخشش در تولوز (۲۰۱۲-۲۰۱۵)

انتقال و تأثیر فوری

در ۲۶ ژانویه ۲۰۱۲، اوریه با مبلغی حدود ۱.۳ میلیون یورو و قراردادی چهار و نیم ساله به تولوز پیوست. او تنها دو روز بعد اولین بازی خود را انجام داد و در ۱ آوریل ۲۰۱۲ اولین گل خود را برای این باشگاه به ثمر رساند.

فصل درخشان (۲۰۱۳-۲۰۱۴)

تحت هدایت مربی آلن کازانوا، تولوز به سیستم ۲-۵-۳ روی آورد که پتانسیل تهاجمی اوریه را به عنوان یک وینگ-بک آزاد کرد. او فصلی فوق‌العاده را سپری کرد و با ثبت ۶ گل و ۶ پاس گل در ۳۴ بازی لیگ ۱، به سومین گلزن برتر باشگاهش تبدیل شد. عملکرد درخشان او باعث شد تا به دلیل قدرت و ویژگی‌های ورزشی‌اش لقب «بوفالو» (The Bison) را به او بدهند و با دنی آلوز مقایسه شود. او در تیم منتخب فصل لیگ ۱ قرار گرفت و نامزد دریافت جایزه بهترین بازیکن جوان لیگ شد که جایگاه او را به عنوان یکی از بهترین مدافعان جوان اروپا تثبیت کرد. این درخشش توجه باشگاه‌های بزرگی مانند آرسنال، رئال مادرید و لیورپول را به خود جلب کرد.

نوآوری تاکتیکی آلن کازانوا در تولوز، کاتالیزوری بود که اوریه را از یک مدافع مستحکم به یک فول‌بک تهاجمی نخبه تبدیل کرد. تغییر به سیستم ۲ - ۵ - ۳ تنها یک تنظیم تیمی نبود، بلکه کلیدی بود که ترکیب منحصربه‌فرد اوریه از قدرت بدنی، استقامت و انگیزه تهاجمی را شکوفا کرد. آمار او در آن فصل (۶ گل و ۶ پاس گل) تفاوت چشمگیری با فصول قبلی‌اش داشت. این موضوع نشان‌دهنده یک رابطه علت و معلولی واضح است: سیستم تاکتیکی مستقیماً به بهبود عملکرد آماری او منجر شد. بنابراین، موفقیت او تنها حاصل درخشش فردی نبود، بلکه نتیجه تلفیق کامل ویژگی‌های بازیکن و استراتژی مربی بود.

جدول ۱: آمار پیشرفت سرژ اوریه در لانس و تولوز (لیگ ۱ و لیگ ۲)

بخش سوم: پارادوکس پاریسی: جام‌ها و جنجال‌ها در پاری سن ژرمن (۲۰۱۴-۲۰۱۷)

انتقال به پایتخت

اوریه در ۲۳ ژوئیه ۲۰۱۴ به صورت قرضی به پاری سن ژرمن پیوست و این انتقال در ۲۹ آوریل ۲۰۱۵ با مبلغ ۱۰ میلیون یورو دائمی شد. او اولین بازی خود را در ۱۶ اوت ۲۰۱۴ انجام داد، اما دوران ابتدایی او با مصدومیت و رقابت با گرگوری فن در ویل برای پست دفاع راست همراه بود.

آبشاری از جام‌های قهرمانی

اوریه در سه سال حضورش در پاری سن ژرمن، ۱۱ جام معتبر کسب کرد. این افتخارات شامل دو قهرمانی لیگ ۱، سه قهرمانی جام حذفی فرانسه، سه قهرمانی جام اتحادیه فرانسه و سه قهرمانی سوپرکاپ فرانسه بود.۲ او با ۵ گل و ۱۴ پاس گل در ۸۱ بازی، نقشی کلیدی در این موفقیت‌ها داشت و در فصل ۲۰۱۵-۲۰۱۶ نیز بار دیگر در تیم منتخب فصل لیگ ۱ قرار گرفت.

جدول ۲: افتخارات سرژ اوریه در پاری سن ژرمن (۲۰۱۴-۲۰۱۷)

جنجال‌ها

• جنجال پریسکوپ (فوریه ۲۰۱۶): اوریه در یک ویدیوی زنده در پریسکوپ، اظهارات توهین‌آمیز علیه سرمربی وقت، لوران بلان، به کار برد و هم‌تیمی‌هایش مانند زلاتان ابراهیموویچ و آنخل دی‌ماریا را نیز مورد تمسخر قرار داد. او از سوی باشگاه محروم و مجبور به تمرین با تیم رزرو شد. اوریه بعدها با "احمقانه" خواندن این اشتباه، عذرخواهی کرد.

• محکومیت به دلیل درگیری (سپتامبر ۲۰۱۶): او به دلیل درگیری با یک افسر پلیس در خارج از یک کلوپ شبانه در پاریس در ماه مه ۲۰۱۶، مجرم شناخته شد. اوریه به دو ماه حبس تعلیقی و پرداخت جریمه نقدی محکوم شد. این حکم مورد تجدیدنظر قرار گرفت و به او اجازه داد به بازی ادامه دهد.

جدایی

اوریه بعدها اظهار داشت که احساس می‌کرد پاری سن ژرمن "به ارزش واقعی او احترام نگذاشته" و با وجود اینکه از نظر آماری خود را "تأثیرگذارترین مدافع لیگ ۱" می‌دانست، باشگاه بیش از حد روی مسائل خارج از زمین او تمرکز کرده بود. این تیرگی روابط منجر به جدایی او شد. دوران حضور در پاری سن ژرمن، تضاد اصلی دوران حرفه‌ای اوریه را به نمایش می‌گذارد: ارزش او در زمین بسیار بالا بود، اما رفتارهای خارج از زمین او را به یک مسئولیت تبدیل کرد که باشگاه در نهایت حاضر به تحمل آن نبود.

بخش چهارم: ادیسه در لیگ برتر: اسپرز، فارست و یک وقفه اسپانیایی

تاتنهام هاتسپرز (۲۰۱۷-۲۰۲۱)

اوریه در ۳۱ اوت ۲۰۱۷ با مبلغی حدود ۲۳ میلیون پوند (۲۵ میلیون یورو) به تاتنهام پیوست. اولین بازی‌های او پرحادثه بود: یک پیروزی در لیگ قهرمانان اروپا و سپس دریافت کارت قرمز در اولین بازی کاملش در لیگ برتر. او یکی از اعضای کلیدی تیمی بود که به فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال ۲۰۱۹ رسید، هرچند مصدومیت‌ها حضور او را در آن فصل محدود کرد. طی چهار فصل، او ۱۱۰ بازی انجام داد، ۸ گل به ثمر رساند و ۱۷ پاس گل داد. دوران حضور او در این تیم با یک تراژدی شخصی در ژوئیه ۲۰۲۰ همراه بود؛ زمانی که برادرش کریستوفر به قتل رسید. اوریه با نشان دادن قدرت روحی فوق‌العاده، تنها ۴۸ ساعت بعد برای حمایت از مادر داغدارش به میدان رفت. او در اوت ۲۰۲۱ با فسخ قرارداد دوجانبه از تاتنهام جدا شد.

ویارئال (۲۰۲۱-۲۰۲۲)

او در اکتبر ۲۰۲۱ به عنوان بازیکن آزاد به باشگاه اسپانیایی ویارئال پیوست. اوریه در تنها فصل حضورش ۲۴ بازی انجام داد، شامل ۱۹ بازی در لالیگا و ۵ بازی در لیگ قهرمانان اروپا، و به تیمش در مسیر رسیدن به نیمه‌نهایی کمک کرد.

ناتینگام فارست (۲۰۲۲-۲۰۲۴)

اوریه در سپتامبر ۲۰۲۲ با امضای قرارداد به عنوان بازیکن آزاد، به لیگ برتر بازگشت و به ناتینگام فارست پیوست. او در این تیم نقشی جدید به عنوان یک بازیکن باتجربه و رهبر پذیرفت و به راهنمایی بازیکنان جوان‌تر پرداخت. او اشاره کرد که در این تیم احساس «آزادی» می‌کند و از سوی هواداران مورد قدردانی قرار می‌گیرد. اوریه طی یک و نیم فصل ۴۱ بازی برای فارست انجام داد و سپس در میانه فصل جدا شد.

گالاتاسرای (۲۰۲۴)

او در فوریه ۲۰۲۴ با مبلغ ۱۰۰ هزار یورو به غول فوتبال ترکیه، گالاتاسرای، پیوست. هرچند تنها ۴ بازی انجام داد، اما یک قهرمانی سوپر لیگ ترکیه و یک سوپرکاپ ترکیه را به کارنامه خود اضافه کرد. او در ژوئیه ۲۰۲۴ به بازیکن آزاد تبدیل شد.

دوران پس از پاری سن ژرمن، یک قوس بلوغ آشکار را در شخصیت اوریه نشان می‌دهد؛ جایی که او از یک استعداد جنجالی به یک بازیکن باتجربه، مقاوم و مورد احترام تبدیل شد. اظهارات خود او درباره تأثیر «آرام‌بخش» پدر شدن و پذیرش نقش رهبری در فارست، روایتی از رشد شخصی را به تصویر می‌کشد که با شخصیت پاریسی او در تضاد کامل است.

جدول ۳: آمار دوران حرفه‌ای سرژ اوریه پس از پاری سن ژرمن (۲۰۱۷-۲۰۲۴)

بخش پنجم: پادشاه فیل‌ها: دو بار قهرمان آفریقا

اولین بازی ملی و صعود

اوریه با وجود اینکه واجد شرایط بازی برای فرانسه بود، تصمیم گرفت برای کشور زادگاهش، ساحل عاج، بازی کند. او اولین بازی ملی خود را در ۸ ژوئن ۲۰۱۳ در یک بازی مقدماتی جام جهانی مقابل گامبیا زیر نظر مربی صبری لاموشی انجام داد. او به سرعت به یکی از مهره‌های اصلی تیم تبدیل شد و در جام جهانی ۲۰۱۴ و پنج دوره جام ملت‌های آفریقا (AFCON) به میدان رفت. اوریه با بیش از ۹۰ بازی ملی، کاپیتان تیم ملی کشورش است.

قهرمانی جام ملت‌های آفریقا ۲۰۱۵

او یکی از بازیکنان کلیدی تیم قهرمان جام ملت‌های آفریقا در سال ۲۰۱۵ در گینه استوایی بود. عملکرد او، به ویژه در نیمه‌نهایی مقابل جمهوری دموکراتیک کنگو که به عنوان بهترین بازیکن زمین انتخاب شد، مورد تحسین قرار گرفت. او ۱۲۰ دقیقه کامل در فینال مقابل غنا بازی کرد که ساحل عاج در ضربات پنالتی پیروز شد. اوریه در پایان مسابقات در تیم منتخب تورنمنت قرار گرفت.

قهرمانی جام ملت‌های آفریقا ۲۰۲۳

اوریه به عنوان کاپیتان، ساحل عاج را به دومین قهرمانی شگفت‌انگیز و غیرمنتظره در جام ملت‌های آفریقا، این بار در خاک خود، رساند. او در طول تورنمنت نقشی رهبری‌کننده داشت که با پیروزی در فینال مقابل نیجریه به اوج خود رسید.

دوران حرفه‌ای اوریه در تیم ملی ساحل عاج، فصل قهرمانانه و تعیین‌کننده داستان اوست که رشته‌ای مداوم از موفقیت و رهبری را به نمایش می‌گذارد و در تضاد با نوسانات دوران باشگاهی او قرار دارد. در صحنه بین‌المللی است که میراث او بیش از هر جای دیگری امن و مورد تجلیل است. قهرمانی در جام ملت‌های آفریقا نه یک بار، بلکه دو بار با فاصله هشت سال، یک دستاورد فوق‌العاده است.

جدول ۴: افتخارات بین‌المللی و رکورد تورنمنت‌های بزرگ سرژ اوریه

بخش ششم: پروفایل تحلیلی: بازیکن و شخصیت

تحلیل سبک بازی

• ویژگی‌های فیزیکی: یک ورزشکار فوق‌العاده که لقب "بوفالو" را به خود اختصاص داده است. او ترکیبی از قدرت بدنی، استقامت و سرعت بالا است. برای یک مدافع کناری، در نبردهای هوایی به شکل استثنایی قدرتمند است.

• مشارکت تهاجمی: یک مدافع کناری مدرن و تهاجمی که تأثیر قابل توجهی در یک‌سوم هجومی زمین دارد. او به خاطر فرارهای قدرتمند، توانایی ارسال سانتر و مهارت در گلزنی، به ویژه در دوران حضورش در تولوز و پاری سن ژرمن، شناخته می‌شود.

• تطبیق‌پذیری تاکتیکی: او تجربه بازی به عنوان مدافع راست سنتی، وینگ-بک در سیستم ۲-۵-۳ و مدافع میانی در سمت راست را در کارنامه دارد.

• نقاط ضعف: گاهی اوقات سانترهای او ناهماهنگ است و تصمیم‌گیری‌هایش یا تمایل به از دست دادن توپ به عنوان نقطه ضعف او ذکر شده است. سابقه انضباطی او (کارت‌های زرد و قرمز) نیز بخش قابل توجهی از پروفایل اوست.

تکامل شخصیتی

باید به شهرت گذشته او به عنوان یک شخصیت «غیرقابل کنترل» اذعان کرد. این تصویر با بازتاب‌های خود او درباره بلوغ، تأثیر آرام‌بخش پدر شدن و تمایلش برای تبدیل شدن به یک الگو در تضاد است. قدرت روحی عمیقی که او در مواجهه با مرگ برادرش نشان داد، شاخص کلیدی شخصیت درونی اوست. اظهارات او درباره احساس "آزادی" و "دریافت عشق" در باشگاه‌هایی مانند ناتینگهام فارست، نشان‌دهنده جستجوی او برای یک محیط حمایتی به دور از دیگ پرفشار باشگاه بزرگی مانند پاری سن ژرمن است.

نتیجه‌گیری: میراثی ناتمام و فراموش‌نشدنی

باید بر دوگانگی اصلی دوران حرفه‌ای اوریه تأکید کرد: داستانی از دستاوردهای باورنکردنی و جنجال‌های قابل توجه. او بازیکنی است که هم دو عنوان قهرمانی لیگ ۱ و هم دو عنوان قهرمانی جام ملت‌های آفریقا را در کارنامه دارد؛ ترکیبی نادر و نخبه.

در نهایت، میراث سرژ اوریه پیچیده است. در فرانسه، شاید او را با جام‌ها و جنجال‌هایش به یاد آورند. در انگلیس، با عملکرد قدرتمند و مقاومت روحی‌اش. اما در ساحل عاج، جایگاه او بدون شک تثبیت شده است: او یک قهرمان ملی است؛ کاپیتانی که دو بار بزرگترین جام قاره را به خانه آورد. سفر او، با تمام فراز و نشیب‌هایش، او را به یکی از جذاب‌ترین و فراموش‌نشدنی‌ترین شخصیت‌های فوتبالی نسل خود تبدیل کرده است؛ بازیکنی که داستان کاملش هم شامل درس‌های عبرت‌آموز و هم پیروزی‌های الهام‌بخش است.

فیلم گل ها و مهارت های سرژ اوریه