فوتبال ۳۶۰: رضا درویش، مدیرعامل باشگاه پرسپولیس، اخیرا دوباره در تلویزیون منتسب به این باشگاه حاضر شده و گفت‌وگوی مفصلی داشته است. او ژست مدیران موفق را گرفته و دوباره از شرایط این روزهای تیمش ابراز رضایت کرده؛ ضمن اینکه فراموش نکرده تا برای چندمین بار کارهای مدیریتی‌اش را به رخ بکشد و یادآور شود که تیمش بهترین اردو را داشته و سایر تیم‌ها به نقل‌وانتقالات این باشگاه حسادت می‌کنند. در کنار این موضوع، او با صراحت بیشتری پشت سر وحید هاشمیان ایستاده و از این انتخاب به گونه‌ای دفاع کرده که گویی، انتخاب اول و آخرش بوده. در انتها هم که مطالبی درباره پرونده شکایت از بیرانوند داشته و سعی کرده ماجرا را به شیوه‌ای پیش ببرد که پیروز این جدال قضایی باشد. باوجود این و البته با توجه به اتفاقاتی که در فصل گذشته و همین روزها در باشگاه پرسپولیس افتاده، بد نیست شرایط رضا درویش، یک‌بار دیگر مورد بررسی قرار بگیرد تا او به این زودی‌ها ژست پیروزی نگیرد.
اگر قرار باشد بدترین اقدام مدیریتی رضا درویش در فصل گذشته گوشزد شود، بدون تردید، باید دست روی خروجی‌های این تیم گذاشت. مهدی ترابی، دانیال اسماعیلی‌فر و علیرضا بیرانوند در شرایطی از تیمِ قهرمان جدا شده و به تراکتور پیوستند که به وضوح زمزمه‌هایی در مورد جدایی 2 تا از این 3 نفر از مدت‌ها قبل‌تر به گوش می‌رسید. اهمال درویش در تمدید به موقع قرارداد و یا ارائه پیشنهاد مالی مناسب، باعث شد تا آن‌ها از پرسپولیس جدا شوند. داستان علیرضا بیرانوند هم که مجزا است و نیاز به بررسی بیشتری دارد. به این موضوع باید عدم تمدید قرارداد با اوسمار ویرا هم اضافه شود تا روشن گردد درویش چطور به یک‌باره تیمش را خالی از ستاره‌های اثرگذار دید.
این مورد در شرایطی به پرسپولیس لطمه زد که بازیکنان جایگزین، باوجود ادعای درویش مبنی بر جذب بهترین‌ها، کارایی نداشته و نتوانستند جای خالی جدا شده‌ها را پر کنند. چنین شده که اکنون درویش هم دست‌هایش را به علامت تسلیم بالا برده و به طور ناخواسته‌ای، این جدایی‌ها را دلیل ناکامی تیمش در فصل گذشته می‌داند. درویش می‌گوید که «مهدی ترابی هم بابت جدایی از پرسپولیس ناراحت بود و ما دنبال برگشت او بودیم که این اتفاق رخ داد. اگر باز بحث جدیدی مطرح شود، هیات مدیره باید تصمیم بگیرد. همین پرونده یکی از دلایلی بود که پرسپولیس قهرمان نشد و کاری کردند که بازیکنان از پرسپولیس جدا شوند».
عجیب است که او با چنین اعترافی، این روزها دوباره با اعتماد به نفس بالا از عملکردش دفاع می‌کند.
برای درویش خیلی زود است که انتخاب‌های بحث‌برانگیز فصل گذشته‌اش برای نشستن روی نیمکت سرمربیگری پرسپولیس را فراموش کند. خوان کارلوس گاریدو که به عنوان یک متخصص آمده بود تا پرسپولیس را در آسیا موفق کند، فقط 13 هفته دوام آورد تا هنرش هویدا شود. پس از او هم که قرعه به نام کارتال، پروژه تبلیغاتی عجیب درویش، رسید تا سکان هدایت پرسپولیس را به دست بگیرد. محصول مشترک آن‌ها هم به غیر از شکست مطلق پرسپولیس چیزی نداشت: ناکامی در صعود از مرحله گروهی لیگ نخبگان، حذف زودهنگام از جام حذفی، عدم کسب قهرمانی در لیگ برتر و از همه فاجعه‌تر، عدم کسب سهمیه رقابت‌های آسیایی برای فصل آتی. این‌ها منهای درنظر گرفتن هزینه دلاری است که درویش برای این مربیان شکست‌خورده انجام داد.
اگرچه می‌توان موارد زیادی برای شکست پروژه‌های رضا درویش در فصل گذشته‌ی پرسپولیس برشمرد ولی برای یادآوری، شاید همان 2 نکته بالا کفایت کند. ضمن اینکه ادامه این روند هم حداقل تا به الان چندان نشانی از برد برای درویش ندارد. او در شرایطی در اظهارات اخیرش گفته که سایر تیم‌ها حسرت نقل‌وانتقالات پرسپولیس را می‌خورند که ناترازی خاصی در خریدهای این فصل پرسپولیس به چشم می‌خورد. «وینگرستانی» که درویش در پرسپولیس، با راهنمایی کارتال، ساخته، معادلات این تیم در بازار را به هم زده و به طور مشخص توازن را به هم زده است. پرسپولیس در 2 خط مهم با کمبود مشهود بازیکن مواجه است ولی به اندازه یک تیم کامل، وینگر در ترکیب دارد. آیا چنین سازوکاری حسادت‌برانگیز است؟ از سوی دیگر، اگر درویش، نگاهی مختصر به فهرست دیگر مدعی قهرمانی، یعنی تراکتور، در بازار نقل‌وانتقالات بیندازد متوجه می‌شود که شاخ غولی را در بازار کنونی نشکسته است.
این یکی، شکست مشترک درویش از فصل پیش تا الان است. مدیرعامل پرسپولیس که به وضوح بابت خروج علیرضا بیرانوند، متضرر شده، بیش از یک سال است وعده پیروزی در پرونده شکایت از او را می‌دهد. او گفته بود تحت هیچ‌شرایطی حاضر نیست از سیاستش در این مورد عدول کند. درویش دندان تیز کرده بود تا علاوه بر بیرانوند، باشگاه تراکتور را هم محروم کند ولی به وضوح، چند هفته‌ای می‌شود برای عدم ناراحتی مهدی تاج، وارد بازی فدراسیون فوتبال شده و به تازگی دوباره تاکید کرده که اگر مهدی ترابی به پرسپولیس بیاید، شکایت‌شان از بیرانوند را پس می‌گیرند. جالب آنکه او هم از کلماتی استفاده می‌کند که در ادبیات مالک باشگاه تراکتور به کار رفته و اعتقاد دارد برای برطرف کردن تنش موجود بین 2 باشگاه، حاضر به سازش هستند.
