لیگ بیست‌وپنجم فوتبال ایران در حالی در آستانه آغاز قرار گرفته که مرور ترکیب تیم‌های مدعی، نشان می‌دهد اغلب باشگاه‌های بزرگ کشور دچار عدم توازن جدی در خریدهای‌شان شده‌اند؛ برخی در یک پست انباشته از بازیکن تخصصی‌اند و برخی در پست‌های کلیدی هنوز کمبود دارند. این روند، نشانه‌ای از یک استراتژی هوشمندانه برای تضعیف رقباست یا حاصل آشفتگی و بی‌برنامگی در مدیریت فنی؟
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، بازار نقل‌وانتقالات تابستانی لیگ برتر در فصل ۱۴۰۴ برخلاف آنچه انتظار می‌رفت، بیشتر از آنکه مسیر ساخت یک ترکیب متعادل و کارآمد را دنبال کند، به میدان رقابت برای انباشته‌کردن ستاره‌ها در پست‌های مشخص تبدیل شده است. تیم‌های پرسپولیس، سپاهان، استقلال و تراکتور به‌عنوان مدعیان اصلی، ترکیب‌هایی به‌هم‌ریخته از ترافیک و خلأ دارند؛ تناقضی عجیب که به نظر می‌رسد یا نتیجه یک استراتژی رقابتی برای محروم‌کردن رقیب از بازیکن خوب است یا نشانه بی‌برنامگی مطلق در چینش تیم‌ها.
پرسپولیس؛ ترافیک در دروازه و وینگر
پرسپولیس فصل را با اسماعیل کارتال به پایان برد و نقل‌وانتقالات اولیه نیز با نظر این مربی ترکیه‌ای انجام شد، اما او پیش از شروع تمرینات پیش‌فصل رفت و حالا وحید هاشمیان جانشین او شده و ترکیبی تحویل گرفته که توازن لازم را ندارد.
در دروازه، الکسیس گندوز الجزایری در تیم حضور داشت و با جذب پیام نیازمند، حالا دو گلر ملی‌پوش در یک تیم جمع شده‌اند؛ تصمیمی که شاید بلندمدت برای مدیریت تیم چالش‌ساز شود و حاشیه ایحاد کند.
در پست وینگر، خریدهای بی‌وقفه انجام شده: محمد عمری بعد از پایان دوران سربازی به تیم برگشته، اوستون اورونوف، امید عالیشاه و وحید امیری همچنان در تیم هستند. حالا تیوی بیفوما، محمدامین کاظمیان، مجتبی فخریان و محمدحسین صادقی هم اضافه شده‌اند تا ترافیک مطلق در این پست رقم بخورد. در حالی که پرسپولیس در پست بازیساز و مهاجم تخصصی ضعف‌هایی داشت و تنها جذب، مارکو باکیچ در پست هافبک بازیساز با نظر هاشمیان انجام شده است.
پرسپولیس در همین حال رضا شکاری را هم از سپاهان جذب کرده؛ بازیکنی که قابلیت بازی در وینگر و هافبک هجومی را دارد، اما باز هم به ترافیک موجود می‌افزاید و جای خالی مهاجم تخصصی و گلزن را پر نمی‌کند.
سپاهان؛ انباشته در دروازه و دفاع چپ
سپاهان که حالا محرم نویدکیا را روی نیمکت خود دارد، با جدایی پیام نیازمند، ابتدا محمدرضا اخباری را جذب کرد؛ اما در تصمیمی عجیب، سیدحسین حسینی را هم به جمع خود اضافه کرد تا دو دروازه‌بان سطح اول در یک تیم جمع شوند. این همان اشتباهی است که در سال‌های گذشته باشگاه‌های ایرانی بارها مرتکب شده‌اند؛ خرید نامتوازن به بهای نیمکت‌نشینی پرحاشیه.
در سمت چپ خط دفاع هم تیم اصفهانی حالا چهار بازیکن دارد؛ میلاد زکی‌پور، حسین گودرزی، امید نورافکنِ از ملوان بازگشته و احسان حاج‌صفی که به تیم سابقش برگشت تا بازوبند کاپیتانی را ببندد. در مقابل، برخی دیگر از پست‌های تیم هنوز در فاز بازسازی باقی مانده‌اند.
تراکتور؛ قفل در راست، خالی در دروازه
تراکتور با هدایت دراگان اسکوچیچ، علاوه بر حفظ اسکلت اصلی فصل گذشته، خریدهای پرتعدادی هم داشته، اما ترکیب نهایی هنوز توازن لازم را ندارد. در سمت راست خط دفاعی، حالا دانیال اسماعیلی‌فر، مهدی عبدی، صادق محرمی و فرشاد فرجی همگی مدعی بازی هستند؛ ترافیکی سنگین که تنها یک یا دو نفر از آن سود خواهند برد.
نگرانی اما جای دیگری است؛ با محرومیت احتمالی علیرضا بیرانوند که زمان آن حدودا چهار ماه تخمین زده شده، حالا تراکتور بدون دروازه‌بان طراز اول وارد لیگ می‌شود؛ اتفاقی که می‌تواند فصل این تیم را تحت‌تأثیر قرار دهد. مگر اینکه تا شروع لیگ تراکتوری‌ها دروازه‌بان خارجی جذب کنند.
استقلال؛ ترکیب ناقص و بن‌بست خرید
در تهران، استقلال با هدایت ریکاردو ساپینتو وضعیت بغرنج‌تری دارد. پس از جدایی رافائل سیلوا، محمدحسین مرادمند و ایمان سلیمی، ساختار دفاعی تیم متلاشی شده و فقط عارف آقاسی در این پست خریداری شده که البته تنها خرید قابل دفاع استقلال تا این لحظه است.
در دروازه هم پس از جدایی سیدحسین حسینی، آبی‌ها حبیب فرعباسی را جذب کرده‌اند؛ سنگربانی که هنوز برای جایگاه شماره یک تردیدهای زیادی درباره‌اش وجود دارد. ساپینتو برای فصل جدید نیاز به تقویت همه خطوط دارد، اما استقلال از همه رقبایش کندتر و پراکنده‌تر در نقل‌وانتقالات عمل کرده است.
خرید برای برتری یا بلاتکلیفی؟
در مجموع، این فصل از نقل‌وانتقالات نه‌تنها نشانی از «برنامه» در بسیاری از تیم‌های مدعی ندارد، بلکه به‌نظر می‌رسد رقابت مخفی برای محروم‌کردن رقیب از بازیکن کلیدی باعث آشفتگی در ساختار خودشان هم شده است.
تیم‌هایی با پنج بازیکن در یک پست و خلأ کامل در پست‌های دیگر، محکوم به تجربه بحران‌های تاکتیکی، نارضایتی بازیکنان و اختلافات درون‌تیمی هستند. اگر هدف تنها خریدن باشد، نه ساختن، لیگ بیست‌وپنجم هم به‌جای پیشرفت، به تکرار اشتباه‌های فصلی بدل می‌شود که تیم‌ها در آن بیشتر از آنکه به زمین فکر کنند، درگیر بازارند.
