به گزارش تابناک به نقل از همشهری آنلاین، عامل مسمومیت‌های غذایی معمولاً ویروس‌ها (مانند نوروویروس)، باکتری‌ها (مانند سالمونلا، کلستریدیوم پرفرنژنس یا کامپیلوباکتر) یا انگل‌ها (مانند توکسوپلاسما گوندی) هستند.
اگر آنها را مصرف کنید و بیمار شوید، باید بدانید که چگونه واکنش نشان دهید.
تشخیص علائم
گاهی اوقات بیماری‌های مرتبط با غذا در عرض چند ساعت پس از خوردن غذای آلوده ظاهر می‌شوند. اما برخی از میکروب‌ها (مانند نوروویروس و اشریشیا کلی) تا چند روز علائمی ایجاد نمی‌کنند. در هر صورت، علائم معمولاً شدید هستند: حالت تهوع، استفراغ، گرفتگی معده یا اسهال و احتمالاً تب خفیف (زیر ۳۸ درجه سانتیگراد). اگر به دلیل از دست دادن مایعات ناشی از استفراغ یا اسهال دچار کم‌آبی شوید، ممکن است احساس بی‌حالی، سرگیجه یا غش کنید.
علائم معمولاً چند روز طول می‌کشند. اگر پس از یک هفته ادامه پیدا کنند، احتمال کمتری وجود دارد که مسمومیت غذایی علت بیماری شما باشد. برای تشخیص مشکل باید با پزشک خود تماس بگیرید.
اگر مشکوک به بیماری مرتبط با غذا هستید، باید تا حد امکان استراحت کنید و از نوشیدنی‌های شیرین‌شده پرهیز کنید. از دیگران دوری کنید تا هیچ گونه میکروبی را که حمل می‌کنید، به دیگران منتقل نشود و داروهای تجویز شده برای بیماری‌های مزمن را ادامه دهید.
همچنین باید آب کافی با جرعه‌های کوچک بنوشید. توجه داشته باشید که ایستادن ناگهانی در هنگام کمبود آب بدن می‌تواند منجر به غش و آسیب شود. کمبود شدید آب بدن می‌تواند باعث عدم تعادل شیمیایی در بدن و حتی منجر به نارسایی کلیه شود.
اگر علائم شما شامل تب بالا یا مدفوع خونی نباشد، احتمالاً مصرف داروهای ضد اسهال مانند لوپراماید) اشکالی ندارد. با این حال، اگر می‌توانید علائم را تحمل کنید، شاید عاقلانه باشد که از مصرف داروهای ضد اسهال خودداری کنید و اجازه دهید بدن شما مهاجمان را دفع کند. با مصرف این داروها ممکن است علائمتان ظاهرا بهبود پیدا کند، اما بیماری‌تان طولانی‌تر یا بدتر شود.
زمان مراجعه به اورژانس
گاهی موارد مسمومیت غذایی نیاز به مراجعه به اورژانس دارند. بزرگترین علائم هشدار دهنده تب بالا یا مدفوع خونی هستند. همچنین اگر دچار کم‌آبی شدید یا درد شکم هستید، اگر نمی‌توانید داروها را مصرف کنید یا سیستم ایمنی ضعیفی دارید، باید به اورژانس مراجعه کنید.
مسمومیت غذایی باکتریایی درمان نشده ممکن است بدون آنتی‌بیوتیک و مایعات داخل وریدی به عارضه تهدیدکننده زندگی بدل شود.
