«ثروتمندبودن» مفهومی فراتر از درآمد صرف است. گزارش سالانه جدید اکونومیست با رتبه‌بندی ۱۷۸ کشور جهان براساس سه معیار متفاوت، نشان می‌دهد که چگونه عواملی مانند هزینه‌های زندگی و ساعات کاری، تصویر ما را از ثروتمندترین کشورهای جهان به کلی دگرگون می‌کند. در ادامه با این معیارها و ثروتمندترین کشورها آشنا می‌شوید.

به گزارش دیجیاتو، برای آنکه بدانیم کدام کشورها ثروثمند هستند، باید ۳ معیار را در نظر بگیریم: درآمد افراد، قدرت خرید و رفاه. معیار اول (درآمد) که ساده‌ترین و رایج‌ترین روش برای مقایسه ثروت کشورهاست، صرفاً درآمد دلاری هر فرد را در نظر می‌گیرد. بر این اساس، کشورهای برتر در سال ۲۰۲۵ به ترتیب زیر هستند:

1. سوئیس: با درآمد سرانه (GDP) خیره‌کننده بیش از ۱۰۰ هزار دلار.
2. سنگاپور: با درآمد سرانه ۹۰ هزار و ۷۰۰ دلار.
3. نروژ: با درآمد سرانه ۸۶ هزار و ۸۰۰ دلار.

در این رتبه‌بندی، آمریکا در جایگاه چهارم و بریتانیا در رتبه نوزدهم قرار می‌گیرند. بااین‌حال، این معیار یک نقص بزرگ دارد: هزینه‌های زندگی را در نظر نمی‌گیرد. یک دلار در سوئیس، قدرت خریدی بسیار کمتر از یک دلار در کشور ارزان‌تر دارد. پس برای داشتن دیدی بهتر باید به سراغ معیارهای بعدی برویم.

ثروتمندترین کشورهای جهان در سال ۲۰۲۵

معیار دوم، قدرت خرید است. این معیار با در نظر گرفتن «برابری قدرت خرید» (PPP) نشان می‌دهد که درآمد مردم در هر کشور واقعاً چه ارزشی دارد. با اعمال این تعدیل، رتبه‌بندی به شکل چشمگیری تغییر می‌کند:

1. سنگاپور: به لطف هزینه‌های زندگی نسبتاً پایین‌تر در مقایسه با درآمد بالا، به رتبه اول صعود می‌کند.
2. ماکائو: از رتبه هفتم به جایگاه دوم می‌آید.
3. قطر: با یک جهش، از رتبه ششم در جایگاه سوم قرار می‌گیرد.

در این رتبه‌بندی، سوئیس به جایگاه پنجم و آمریکا به رتبه هفتم سقوط می‌کنند که نشان‌دهنده بالا بودن هزینه‌های زندگی در این دو کشور است.

اما معیار آخر: رفاه. ثروت واقعی فقط به پول خلاصه نمی‌شود؛ «زمان» و «اوقات فراغت» نیز بخشی از آن است. این معیار نهایی، علاوه‌بر قدرت خرید، میزان ساعات کاری مردم را نیز در نظر می‌گیرد تا تصویری کامل‌تر از رفاه ارائه دهد. بر این اساس، ثروتمندترین کشورهای جهان در سال ۲۰۲۵ به ترتیب زیر هستند:

1. نروژ: این کشور با ترکیب درآمد بسیار بالا و ساعات کاری نسبتاً کمتر، برای دومین سال متوالی به‌عنوان ثروتمندترین کشور جهان از نظر رفاه شناخته می‌شود.
2. قطر: به جایگاه دوم صعود می‌کند.
3. دانمارک: به رتبه سوم صعود می‌کند.

در این رتبه‌بندی، آمریکا در جایگاه ششم و سوئیس در رتبه پنجم قرار می‌گیرند.

اعمال این معیارها در رتبه‌بندی، الگوهای اجتماعی جالبی را نیز آشکار می‌کند. به‌عنوان مثال، کشورهایی مانند عربستان که نرخ مشارکت زنان در بازار کار پایین‌تر است، در معیار «درآمد به ازای هر ساعت کار» رتبه بهتری کسب می‌کنند، زیرا درآمد کل در میان تعداد کمتری از شاغلان تقسیم می‌شود.

• بزرگترین جهش سال: کشور گویان به لطف رونق نفتی و رشد درآمد ۴۰ درصدی، به‌طور متوسط ۱۷ پله در رتبه‌بندی‌ها صعود کرده است.
• در انتهای جدول: کشور بوروندی قرار دارد که درآمد سرانه آن تنها ۰.۱۵ درصد درآمد سرانه سوئیس است.

همچنین این رتبه‌بندی، کشورهایی مانند ایرلند و لوکزامبورگ را به‌دلیل تأثیرات ناشی از قوانین مالیاتی و نیروی کار فرامرزی بر تولید ناخالص داخلی، و همچنین عواملی مانند نابرابری درآمدی در نظر نگرفته است. بااین‌حال، این سه معیار در کنار هم، دیدی جامع و مفید از مفهوم پیچیده «ثروت» در جهان امروز ارائه می‌دهند.