­به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما، به نقل از تلويزيون الجزيره، گزارش مورخان فرانسوی از نقش این کشور در نسل کشی سال ۱۹۹۴ در روآندا پرده برداشت.

گزارشی که مورخان برای ریاست جمهوری فرانسه تهیه کرده اند، فاش کرد این کشور در حوادث سال ۱۹۹۴ به نسل کشی در روآندا منجر شد مسئولیت بزرگی دارد. طبق این گزارش، دولت فرانسوا میتران رئیس جمهور اسبق فرانسه از اقداماتی که قبل از این نسل کشی انجام شد چشم پوشی کرد. سازمان ملل اعلام کرد حدود هشتصد هزار نفر که همه آن‌ها از اقلیت توتسی بودند طی سه ماه در روآندا کشته شدند.
خبرنگار شبکه با اشاره به گذشت حدود سی سال از نسل کشی در روآندا و زخمی که هنوز التیام نیافته است، به آثار به جای مانده از آن نسل کشی که در موزه‌ها نگهداری می‌شود، اشاره کرد و افزود: با این حال بخشی از این حقیقت در جای دیگر است. گزارشی که مورخان در اختیار امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه قرار داده اند به صراحت فرانسه را به سبب نادیده گرفتن اقداماتی که قبل از این نسل کشی صورت گرفت، مسئول آن حوادث می‌داند.
ونسان دوکلیر رئیس کمیته مورخان درباره نقش فرانسه در روآندا گفت: سیاست فرانسه در روآندا مبتنی بر خواست فرانسوا میتران رئیس جمهور اسبق این کشور بود، زیرا میتران با جووینال هابیاریمانا رئیس جمهور وقت روآندا روابط خوبي داشت. فرانسه می‌توانست اعمال فشار کند و با دادن تجهیزات نظامی مخالفت کند، ولی این کار را نکرد.
در ادامه گزارش آمده است: گزارش ارائه شده درباره این نسل کشی برای بسیاری از کسانی که شاهد این فجایع بودند به منزله آبی بر آتش بود. جسیکا از جمله نجات یافتگان از این نسل کشی است که به پاریس آمده است، اما آنچه را بر سر خانواده اش آمد فراموش نکرده است. وی ریاست جمعیتی از نجات یافتگان آن نسل کشی را بر عهده دارد و خواستار روشن شدن حقیقت و اجرای عدالت است.
جسیکا می‌گوید: حرف خوب است، اما عمل مهمتر است. ما خواستار مراقبت از حافظه تاریخی و تحقق عدالت هستيم. این حرف‌ها خوب است، اما افرادی در فرانسه هستند که باید محاکمه شوند. طبق نظر جسیکا و دیگر نجات یافتگان، عدالت باید در مورد همه کسانی که در مقابل این فاجعه سکوت کردند، اجرا شود.

روزنامه اینترنتی مدیا پارت از وجود اسنادی خبر داد که نشان می‌دهد دولت اسبق فرانسه به ریاست فرانسوا میتران اجازه داده است برخی مسئولان روآندا که در این نسل کشی نقش داشتند فرار کنند.
خبرنگار در پایان گزارش با اشاره به یک نوشته که در خیابان‌های پاریس نصب شده است گفت: در پاریس علائم و نشانه‌های زیادی برای یادبود قربانیان آن نسل کشی وجود دارد و یکی از آن‌ها همین نوشته است، اما قربانیان می‌گویند کشف حقیقت و زنده نگه داشتن یاد آن فجایع خوب است، اما کافی نیست بلکه باید خسارات جبران شود و جراحات التیام پیدا کند.